ลานเด็กเหน่อ

…..พูดได้เต็มปากเต็มคำว่า…หลังเลิกเรียน..จะชอบไปแถวๆหลังมหาวิทยาลัย…เพราะว่ามีสถานีรถไฟอยู่แถวนั้น…เคยบอกอาจารย์ว่า..ให้อาจารย์พานั่งรถไฟไปไทรโยคหน่อย …เพราะเกิดมายังไม่เคยนั่งรถไฟเลย..และแล้วฝันก็เป็นจริงเมื่อมีเฮ 8 ขึ้น อิอิ

…..เมื่อป้าจุ๋มโทรมาบอกว่า…ไปกระบี่คราวนี้ได้นั่งรถไฟไป…น้องจิดีใจมากๆค่ะ…ตื่นเต้นอีกต่างหาก ที่จะได้ร่วมขบวนไปกับบรรดาญาติๆ ที่ต่างวัย ….

……วันที่ 30 มีนาคม…น้องจิ น้องโย่ แม่ยุพิน เดินทางจากสุพรรณไปถึงอนุสาวรีย์…ป้าจุ๋มกับอ้ายเพื่อนรักก็ไปรอรับ…เจอปุ๊บกอดปั๊บ อิอิ…..คิดถึงอ้ายมากๆเลยค่ะ…โทรถามตลอดว่าเดินทางถึงไหนแล้ว….รู้ว่ามากับอาเหลียง พร้อมกับ นีน่า เอมี่ ..นึกแล้วก็สงสารอาหยงเหมือนกัน 555555+++

……วันที่ 31 มีนาคม…พวกเรานั่งรถแท็กซี่ไปที่หัวลำโพงค่ะ….น้องจินั่งรถแท็กซี่คันเดียวกับอาเหลียงและอาหยง….เนื่องจากน้องจิมีคำถามหลายคำถามไปหน่อย คนขับแท็กซี่อาจจะปล่อยน้องจิลงข้างทางได้….ถามคำถามมาจนถึงหัวลำโพง…คาดว่า หูข้างซ้ายอาจอักเสบได้ อิอิ….

…….พอมาถึงหัวลำโพง  ก็เจอกับอาคอนที่มารออยู่แล้วค่ะ….พวกเรารอรถไฟออกจากสถานีตอน 08.05 น…..พอได้เวลาขึ้นรถไฟ ต่างคนก็ต่างหอบของสัมภาระตัวเองและคนรอบข้างเท่าที่จะมีกำลังและมือจะไขว่คว้า ช่วยกันขนขึ้นรถไฟ …..พวกเราไปกัน 13 ชีวิต….ซึ่งน้องจิได้นั่งเบาะใกล้ๆกับคนญี่ปุ่น….เป็นอะไรที่วิเศษย์มากค่ะ ….พี่คนญี่ปุ่นไม่รู้เป็นอะไร เอาผ้าคลุมหัวเฉยเลย….สงสัยจะง่วงนอน อิอิ

……..รถไฟเคลื่อนที่ไปเรื่อยๆ….แต่เสียงของแก๊งค์โก๊ะไม่เคยเงียบ จนผู้โดยสารที่นั่งมาในโบกี้เดียวกันและโบกี้ใกล้เคียงรู้ฤทธิ์กันแล้ว..และเริ่มจะชินชากับแก๊งค์นี้แล้ว….บางคนนั่งหัวเราะ….บางคนมองด้วยความสงสัยว่า ” จะอะไรกันนักหนา”…..แต่ที่แน่ๆ พวกเราแก๊งค์โก๊ะเดินแจกขนมที่มีอยู่ไปทั่วโบกี้เลยนะเจ้าคะ…รวมทั้งกล้วยของลุงแฮนดี้ที่มอบให้อาคอนด้วย….

………ทั้งไทย ทั้งฝรั่ง ทั้งเงาะ ทั้งแห้ว ต่างก็ได้ลิ้มชิมรสชาติกล้วยของลุงแฮนดี้กันถ้วนหน้า…อร่อยเหาะไปเลยค่ะ…..อิอิ

………พอถึงสถานีที่ต้องลงกันแล้ว….พวกเราก็ช่วยกันขนของลงจากรถไฟ…แล้วก็มาเจอกับพี่เขียวที่มารอรับอยู่ที่สถานีอยู่แล้ว…น้องจิกับน้องอ้ายก็เดินกอดคอกันไปที่รถตู้ ทันใดนั้นก็มีฝรั่งคนหนึ่งทักมาว่า  Bye  น้องจิกับน้องอ้ายก็หันไปดู..ปรากฏว่า เป็นฝรั่งที่น้องจิแจกกล้วยให้บนรถไฟ…โอ๊ย..ดีใจมากๆเลยค่ะ แต่ไม่กล้าพูดตอบ เดี๋ยวอังกฤษจะเหน่อซะก่อน ก๊ากๆๆๆ

………พอนั่งรถตู้เดินทางไปกระบี่…รู้สึกว่าฝนจะตกด้วยเจ้าค่ะ….พวกเราสลบกันทุกคน…เพราะหมดฤทธิ์จากการนั่งรถไฟ….พอไปถึงที่พักที่ป้าหมอเจ๊จัดไว้ให้…ก็ได้พบกับน้องฝ้าย น้องไผ่ ลุงสิงห์ป่าสัก น้าเข่ง…อาหนุ่ย  อาเจี๊ยบ โบโบ่จัง…พวกเราหม่ำมื้อเย็นแล้วก็แยกย้ายกันไปนอน…คืนนั้นน้องจิได้เพ้นท์เสื้อให้อาหนุ่ย โบโบ่จัง และอาหยง ก่อนนอนเพื่อไว้ใส่ในวันรุ่งขึ้นด้วยค่ะ

……….เฮ 8 ครั้งนี้….ได้เดินทางตามที่ใฝ่ฝันไว้…ดีใจมากๆ ต้องขอบคุณป้าจุ๋มมากๆเลยค่ะ..ที่ออกความคิดในการนั่งรถไฟไป อิอิ…รักและคิดถึงทุกๆท่านนะคะ

« « Prev : ประสบการณ์..เคยสวย(นิดหนึ่ง)

Next : เฮ 8 (สถานที่ที่ประทับใจ) » »