ลานเด็กเหน่อ

                 บนเส้นทางชีวิต…ทุกคนมีสิทธิ์คิดทุกคนมีฝัน…มีความต้องการต่างกัน เพราะความกดดันจึงเดินหลงทาง….เพียงอย่ายอมให้สิ่งเลวร้าย ครอบงำจนวุ่นวาย หลงเดินไปผิดทาง   วันนึงซึ่งคงไม่นานความดีจะเบ่งบานเป็นดอกไม้งามในใจคน

                  ฉันจะทำอย่างไรดี….พยายามเต็มที่แล้ว…แต่ผลที่ออกมามันไม่ตรงกับความคิดและความพยายามเลย…..เชื่อแล้วว่า บางครั้งเราทุ่มเทอะไรบางอย่าง ผลที่ได้อาจไม่ตามต้องการก็ได้…แต่เชื่อได้ว่า เราจะต้องทุ่มเทมันให้มากกว่านี้ ตอนนี้เรายังแย่เกินไป

                  รับไหวไหมกับความรู้สึกนี้…รับได้เพียงบางส่วน เพราะในชีวิตไม่เคยพบอะไรแบบนี้เลย มีคนปลอบใจฉันว่า มันไม่ได้เป็นตัวกำหนดชีวิต แต่มันคือประสบการณ์ที่เราได้รับ มันคือบทเรียนราคาแพงสำหรับฉันจริงๆ….แล้วทำไมล่ะ ฉันทำเต็มที่แล้ว ฉันพยายามแล้ว ทำไมความพยายามของฉันไม่ส่งผลให้ฉันบ้างเลยหรือไง

                  ความสำเร็จทุกความสำเร็จเกิดขึ้นจากความพยายาม  แต่ทุกความพยายามอาจไม่ได้นำมาซึ่งความสำเร็จ…และฉันก็เป็นหนึ่งในคนที่พยายามแล้วไม่เกิดความสำเร็จ…..สักวันฉันคงจะสำเร็จในสิ่งที่ฉันพยายามบ้าง ฉันหวังอย่างมาก

                  ฉันจะทำอย่างไรดี….ตอนนี้น้ำตาของฉันมันไม่ได้ช่วยอะไรเลย แต่ฉันก็ไม่ได้ทำอะไรนอกจากนั่งบีบน้ำตาเพื่อชะล้างความระทมภายในหัวใจ….แล้วฉันก็นำสิ่งสิ่งหนึ่งมาเปิดดู แล้วบอกกับตัวเองว่า ไม่เป็นไร ไม่ได้มีฉันคนเดียวที่ต้องชะตากรรมอย่างนี้ แต่เป็นเพื่อนฉันเกือบทั้งห้องที่ตกชะตากรรมเดียวกับฉัน ฉันกับเพื่อนๆต้องผ่านชะตากรรมเหล่านี้ไปพร้อมๆกันให้สำเร็จจงได้

                   เมื่อทุกคนทุ่มเทให้ฉัน…..ฉันมันแย่มากใช่ไหมที่ไม่สามารถทำให้คนที่ทุ่มเทให้ฉันยิ้มได้….แต่พวกเขาต้องมาปลอบใจฉันแทนที่จะยิ้มรับความสำเร็จของฉัน……ฉันอยากให้พวกเขายิ้มเพราะเห็นฉันสำเร็จให้สมกับที่พวกเขาทุ่มเทความรักความเมตตาให้กับฉัน…ฉันนี่มันแย่จริงๆ…แต่ฉันสัญญาว่า ฉันจะทำให้เต็มที่ ให้ถึงที่สุด ในครั้งต่อไป..เพราะฉันเชื่อว่า  วันพระไม่ได้มีแค่หนเดียว ครั้งหน้าฉันต้องทำมันให้ได้ เพื่อคนที่รักฉันและคนที่ฉันรักทุกๆคน

                  เวลาที่ฉันทุ่มเท…….เวลาที่ฉันทุ่มเทมันน้อยไปใช่ไหม ฉันยังทำไม่เต็มที่ใช่ไหม…..ฉันรับไหวไหม…เมื่อฉันถูกหามเข้าโรงพยาบาล…..ฉันรู้เพียงอย่างเดียวว่า ฉันคงไม่ไหว…แต่สิ่งที่เหนือมากกว่านั้น..ฉันจะต้องบอกตัวเองว่า ฉันจะต้องไหว และต้องทำให้ดีที่สุด…..ฉันทำเต็มที่แล้วนะ ฉันทำเต็มที่แล้ว

                 รักและคิดถึงทุกๆท่านนะค่ะ เป็นกำลังใจให้ “ฉัน” เสมอ ——>น้องจิ

                  วันนี้เป็นวันสงกรานต์ เอ๊ย ไม่ใช่ วันนี้เป็นวันที่โลกได้สร้างคนหน้าตาดีมาคนหนึ่ง ป๊าดดดดดดดดดดดด ฮาได้อีก

                  น้องจิมีความสุขมากๆเลย ลุงเอก ป้าจุ๋ม พ่อครูบา ลุงอัยการ ครูโย่ง ครูเสียงเหน่อๆ พี่ก้อย พี่ครูมิม พี่กล้วยแขก(นา) ป๊าดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด  รักทุกๆคนเลย

                  นี่คือเวลาแห่งความสุขที่มากรุงเทพฯ ไม่เหมือนตอนสอบ “ยำตก” เลยสักนิด อิอิ

                   ลุงเอกเขียนบันทึกให้น้องจิด้วย และแล้วก็ไปเจอรูปต่างๆ น้องจิดีใจมากๆๆๆๆ พี่เอก จตุพร ได้สร้างสรรค์รูปให้น้องจิได้อย่างฮาเลยเจ้าค่ะ  เอิกๆๆๆ

                  วันนี้น้องจิไปช่วยลุงเอกป่วน เอ๊ย ทำงานมาค่ะ แม้ว่าจะช่วยอะไรไม่ได้มาก ก็ถือว่าไม่ได้ช่วยอะไร งงๆๆๆ ก็ช่วยได้นิดหน่อยเจ้าค่ะ

                  วันนี้ลุงทรงกลดมารับน้องจิที่บ้านป้าจุ๋มแล้วไปรับพ่อครูบา และ พี่เอก จตุพร มา พอรถไปถึงสำนักงานปปช. น้องจิกับพ่อครูก็เดินชมตลาดม๊อบก่อนเลย ที่น้องจิเรียกตลาดม๊อบเพราะว่า น้องจิเห็นว่าข้างในม๊อบมีแต่ของขายและก็มีผู้คนเดินมากมายเลย น้องจิกับพ่อครูไปนั่งฟังเขาบรรยายมาด้วยเจ้าค่ะ พ่อครูซื้อมือพันธมิตรตั้ง 8 อัน กะส่งให้หลานๆ ทั่วประเทศไทย (น้องจิก็ได้มา 1 อัน) อิอิ

                   เดินไปเดินมา พระเจ้าทางออกมันอยู่ตรงไหนเนี่ย เดินไปเดินมาตั้งหลายรอบ ไปเจอป้ายม๊อบ ที่เขียนว่า มหาวิทยาลัยศิลปากร ป๊าดดดดดดดดดดดด ช้าอยู่ใย ถ่ายรูปซะหน่อย 555555

                   น้องจิกับพ่อครูเดินไปเจอเด็กกลุ่มหนึ่ง เด็กกลุ่มนั้นเห็นน้องจิก็เข้ามาเล่นด้วย ป๊าดดดดดดด อะไรจะขนาดนั้น น้องจิก็ช้าอยู่ใย เข้าไปเล่นด้วยซิค่ะ กำลังหาเพื่อนเล่นเลย อิอิ  พอเดินหาทางออกซักพัก ลุงเอก กับครูเสียงเหน่อก็โทรมาหาน้องจิ และบอกว่า รอทานข้าวอยู่ ก็เลยรีบจ้วงฝีเท้ากันยกใหญ่ พ่อครูถึงกับหน้าแดง  งานนี้คุ้มๆๆๆ ได้บุกทำเนียบด้วย

                   ตอนเดินเข้าไป น้องจิอุ้มน้องลิงด้วย น้องลิงใส่เสื้อสีแดง ป้าพันธมิตรบอกว่า อ้าวนี่ นปก.จับตัวเลย ป๊าดดดดดดดนั่นๆๆ น้องลิงน้องจิจะโดนจับตัวแล้ว 55555

                    พอน้องจิกับพ่อครูเดินมาถึง ปปช.แล้ว ก็ทานอาหารกัน พอทานเสร็จน้องจิก็เป่าขลุ่ย ให้บรรดาลุงๆฟัง แล้วซักพัก ครูมิมครูโย่ง พี่นา พี่ก้อย ก็ตามมา ป๊าดดดดดดด ครูโย่งพกกีต้าร์มาด้วย แจมๆๆๆๆ

                    น้องจิกับครูโย่งก็ได้เล่นดนตรีด้วยกัน ลุงเอกให้บรรเลงตอนพ่อครูพูดบรรยายเสร็จ น้องจิกับครูโย่งก็บรรเลงประมาณ 3 เพลงเจ้าค่ะ และแล้วลุงเอกก็สรุปกระบวนการ มีการให้น้องจิร้องอีแซวปิดท้ายด้วย นั่นๆๆ งานเข้า ไม่รู้จะร้องอะไร ด้นมั่วๆไปเรื่อยได้อีก 555 ถ้าครูพิสูจน์มาฟังคงจะขำน่าดู อิอิ

                    ตอนเย็นลุงเอก พ่อครู พี่เอก ครูเสียงเหน่อๆ ครูมิมพี่นา พี่ก้อย ครูโย่ง ก็พากันไปทานอาหารที่ร้าน in love ชื่อร้านก็น๊อคแล้วเจ้าค่ะ อิอิ  เพื่อเป็นการไม่ให้เสียเวลา ลุงเอกชวนน้องจิไปขึ้นเรือท่องแม่น้ำเจ้าพระยา ป๊าดดดดดดดดดดดดด งานนี้ลุงพาหลานบุก อิอิ

                   น้องจิชอบมากๆเลยเจ้าค่ะ ลุงเอกพาน้องจิไปประมาณ 5 ท่าแล้วก็พากลับ อิอิ แล้วลุงแฮนดี้ กับครูปู ก็ตามมาได้อีก อิอิ

                   น้องจิจัดเพลงให้ลุงเอก ครูเสียงเหน่อ  พี่เอก ตระกูลแซ่เฮ และ แก๊งหน้าตาดี อิอิ งานนี้นักร้องบอกว่า น้องโก๊ะจิจังเดี๋ยวพี่ร้องให้นะค่ะ ขอร้องให้โต๊ะอื่นก่อน 5555 สักพักป้าจุ๋มสุดที่รักก็ตามไปเจ้าค่ะ อิอิ  งานนี้ครบสูตร อิอิ

                   แล้วพวกเราก็แยกย้ายกันกลับสำนักที่พักพิงเจ้าค่ะ ……น้องจิ ป้าจุ๋ม พ่อครูบา ครูเสียงเหน่อๆ พี่เอก กลับมายังหอพักพ่อครู และแล้วก็มาเจอกับ ลุงอัยการสุดหล่อ อิอิ ลุงอาจมีงงนิดๆว่าผ้าปูที่นอนหายไปไหน ที่ไหนได้ ป้าจุ๋มนำไปซักรีดให้นี่เอง อิอิ เป็นไง ป้าจุ๋มน่ารักไหมค่ะ อิอิ

                   แล้วน้องจิก็ช่วยปูที่นอนด้วยเจ้าค่ะ งานเข้าๆๆๆ และก็ไปคุยกันต่อที่ห้องพ่อครูบา สักพักก็กลับบ้านเจ้าค่ะ ไม่ไหวๆๆๆๆ อิอิ คืนนี้ก็นอนในเต็นท์เหมือนเดิม อิอิ อากาศดีได้อีก ห้ามอิจฉาน้องจิเด้อ

                   คืนนี้หลับฝันดีแน่ๆเลย เพราะพรุ่งนี้เป็นวันสำคัญของโลกอีกแล้ววววววววววววววววอิอิ

                วันนี้น้องจิกับป้าจุ๋มตื่นกันมาแต่เช้า อิอิ ป้าจุ๋มไปเดินถ่ายภาพยามเช้ารอบบ้านมาให้น้องจิชมเจ้าค่ะ น้องจิเลยแบ่งปันมาให้ดู อิอิ มาชมกันดีกว่า

                   บ้านป้าจุ๋มยามเช้า สดชื่นๆๆ แล้วเช้านี้ป้าจุ๋มยังทำก๋วยจั๊บญวนอีกต่างหาก อิอิ เดี๋ยวน้องจิกับป้าจุ๋มจะไปรับพ่อครูบา มาทานก๋วยจั๊บด้วยกันเจ้าค่ะ แล้วเราจะบุ๊กม๊อบ เอ๊ย บุก ปปช. อิอิ

                    ป๊าดดดดดดดดดดดดดดดด ตื่นเต้นๆๆ วันนี้จะเจอใครบ้างเนี่ย อิอิ  รักและคิดถึงทุกๆท่านนะเจ้าค่ะ รักษาสุขภาพด้วยเจ้าค่ะ…น้องจิ

                  วันนี้น้องจิมานอนค้างบ้านป้าจุ๋มเจ้าค่ะ อิอิ  น้องจิกับป้าจุ๋มจะนอนในแคมป์กัน….และแล้วก็ช่วยกันตั้งแคมป์ กว่าจะกางได้สำเร็จ ป๊าดดดดดดดด งงเลยเจ้าค่ะ ไม่เคยกางซะด้วย

                   วันนี้น้องจิมีรูปเด็ดมาให้ดู ลองทายกันดูค่ะว่าใคร อิอิ ใครทายถูกรับรางวัลที่ลุงเอกค่ะ อิอิ

                  พ่อครูโทรมาหาป้าจุ๋มบอกว่าให้ไปเอาข้าวต้มมัดที่แม่หวีทำมาฝากป้าจุ๋ม พอไปถึงก็ตลึงกับข้าวต้มมัด มาดูความใหญ่ของข้าวต้มมัดที่ใหญ่ที่สุดในโลกกันค่ะ อิอิ แขนน้องจิอายไปเลย 555+++

                   วันนี้น้องจิมีความสุขจังเลย  เดี๋ยวคืนนี้นอนกอดป้าจุ๋ม อิอิ จะกอดป้าจุ๋มเผื่อนะค่ะ อย่าอิจฉาเด้อ 5555+++

                     ตอนกลับกรุงเทพฯแวะหาครูพิสูจน์ที่โรงเรียนบางลี่วิทยาเจ้าค่ะ ลุงเอกนำเสื้อแตงโมไปฝากลุงเอก ครูไม่ค่อยเห่อเท่าไหร่ค่ะดูเอาเอง อิอิ

                         อิอิ  ถ้าใครอยากดูอีแซวบางลี่ต้องรีบจองที่นั่งวันที่ 8 พฤศจิกายนนี้นะค่ะ รับจำนวนจำกัด อิอิ ติดต่อได้ที่ลุงเอกเด้อจ้า อิอิ มีสำหรับเฉพาะคนสวยแซ่เฮ และ แก๊งหน้าตาดี เด้อจ้า อิอิ แต่ลุงเอก น้องจิ ป้าจุ๋ม เป็นคนสองหน้า เพราะว่า ทั้งแซ่เฮ และ หน้าตาดี อิอิ