ทุกท่านต่อไปนี้…คือผู้ที่..งามทั้งกายและใจ…รักที่สุด อิอิ
อ่าน: 1737สวัสดีเจ้าค่ะ …บันทึกนี้น้องจิขอมอบให้บุคคลที่น้องจิรักและเคารพ…ถ้าไม่มีทุกท่านที่กล่าวถึงนี้…น้องจิก็คงไม่มีวันที่สดใสอย่างนี้….อยากจะบอกว่ารักทุกๆท่านเลยเจ้าค่ะ…ความจริงมีมากกว่านี้ แต่หารูปยากมากๆ อิอิ โดยเฉพาะ อาเหลียง อิอิ
ท่านแรก..ลุงสุดที่รักของน้องจิเอง(ลุงแห่งชาติ)….ลุงเอกคอยให้คำปรึกษา อ้วกทะลัก..ปวดหัว ตัวร้อน ไข้จับ นอนไม่หลับ ตับแลบ ลุงคอยให้คำแนะนำทุกเรื่องเลย….ลุงคือกำลังใจส่วนสำคัญเลยเจ้าค่ะ…..วันไหนไม่ได้คุยกับลุง ท้องไส้ปั่นป่วนไปหมด อิอิ รักลุงเด้อ รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ ลุงทำงานหนักทุกวันเลย หลานหน้าตาดีเป็นห่วง….ยิ่งเป็นผู้อิทธิพลต่อแก๊งหน้าตาดีด้วยนี่ ต้องหล่ออยู่เสมอ อิอิ ….ลุงทำเพื่อน้องจิทุกอย่าง แม้แต่น้องจิให้หอมแก้มอาเหลียงให้ลุงก็ยอมหอม เลยเป็นอย่างนี้
ลุงเอก ——> 
<—— อาเหลียง
พ่อครูบา…..พ่อคือปราชญ์โดยแท้…ไม่ใช่เพียงแค่ปราชญ์ทางภูมิปัญญาแต่พ่อคือปราชญ์แห่งจิตใจเด็กคนนี้ด้วยเจ้าค่ะ…..พ่อให้กำลังใจ ให้ความอบอุ่นน้องจิรับรู้ได้..แม้จะ รักนะแต่ไม่แสดงออก อิอิ …พ่อรักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ …เวลาพ่อเดินทางไกลๆไม่ค่อยมีเวลาพักผ่อนเลยค่ะ รักพ่อค่ะ…น้องจิคงไม่ได้บุกเข้าไปในพันธมิตร ถ้าพ่อไม่พาน้องจิไป อิอิ ถือว่าเป็นประสบการณ์ชีวิตได้อย่างดี คิดถึงพ่อค่ะ
ป้าจุ๋ม….ป้าแห่งชาติของน้องจิ…..ป้าผู้เสียสละ….กางเต้นท์นอนหน้าบ้านกลางสนามหญ้า…ฝนตกก็วิ่งเข้าบ้าน…ให้น้องจินอนบนโซฟา ส่วนป้าปูผ้านอนข้างล่าง…แล้วหลานคนนี้จะยอมหรือค่ะ…น้องจิก็ลงไปนอนกอดป้าข้างล่างดีกว่า….ความอบอุ่นไม่ได้อยู่บนโซฟาแต่อยู่ที่ได้ไออุ่นจากป้าต่างหาก…รักป้าจุ๋มนะค่ะ ป้าคอยช่วยเหลือและดูแลน้องจิมาตลอดเลย……..ป้าจ๋ารักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ จุ๊บๆๆๆ
ครูลำดวน..ท่านนี้ไม่เคยทอดทิ้งครอบครัวกาญจนสุพรรณเลยค่ะ…คอยมาเป็นกำลังใจให้น้องจิ ตลอด..น้องจิไม่รู้จะตอบแทนยังหมดในชาตินี้….น้องจิทราบว่างานของครูเยอะมากๆ ถ้ามีสิ่งใดให้น้องจิพอจะช่วยได้ บอกมาเลยนะค่ะ น้องจิยินดีช่วยเต็มที่เจ้าค่ะ….คุณครูรักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ รักครูค่ะ
ครูโย่ง….ฮาได้เรื่อยๆ….ครูโย่งคือคนที่ทำให้น้องจิยิ้มเพราะโดนแกล้ง….มือยาวๆของครูโย่งทำให้ทุกคนที่อยู่ในอ้อมกอดอบอุ่นมากๆค่ะ…เจอครูโย่งทีไร ใครไม่หัวเราะหรือยิ้มก็ผิดปรกติเต็มที…..คิดถึงคุณครูเสมอเจ้าค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ…..กอดๆๆๆ
ครูเสียงเหน่อๆ….คนนี้ไม่พูดถึงไม่ได้เจ้าค่ะ….คอยช่วยเหลือ สอนภาษาอังกฤษ แนะนำสิ่งต่างๆให้น้องจิ แถมสอนภาษาอังกฤษน้องโย่อีกต่างหาก….ถ้าไม่มีคุณครูน้องจิก็คงเหมือนงมเข็มในคลองแน่ๆเลยค่ะ…..ขอบคุณสำหรับความรักความเมตตาที่มอบให้น้องจิกับน้องโย่ค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ งานเข้าตลอดเลย อิอิ
พ่อพิสูจน์….อันพระคุณของพ่อนั้นยากจะกล่าวหมดเพียงบันทึกเดียว…พ่อสอน แนะนำ ให้กำลังใจ เป็นที่ปรึกษา ช่วยเหลือน้องจิทุกๆอย่าง…สรรหาสิ่งดีๆมาให้น้องจิ เป็นห่วงเป็นใย ซึ้งใจพ่อคนนี้มากๆเจ้าค่ะ รักเหมือนพ่อแท้ๆเลย…….พ่อต้องรักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ งานพ่อเข้าเยอะมากๆ น้องจิเป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ ถ้ามีสิ่งใดให้น้องจิช่วยได้บอกมาเลยค่ะ น้องจิยินดีช่วยเลย …โดยเฉพาะเรื่องเล่นอีแซว ไปช่วยได้ทุกงานถ้าไม่ติดเรียน อิอิ รักพ่อค่ะ
แม่อ้อย……อุ่นใดๆโลกนี้ไม่มีเทียบเทียม อุ่นอกอ้อมแขน อ้อมกอดแม่คนนี้….แม่คอยให้กำลังใจลูกเสมอ…..แม่รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ ฝากความคิดถึง ถึงพ่อนึกด้วยนะค่ะแม่จ๋า…แม่อ้อย กับพ่อนึก ……น่ารักมากๆค่ะ คิดถึงแม่เสมอค่ะ กอดๆๆ
พ่อประจักษ์…..คอมไหม้ …คอมพัง…เปิดไม่ได้…เน็ตเน่า…..ปากเป็นเริม…คอยช่วยเหลือตลอด ส่งหยูกยามาให้ลูกสาวคนนี้ตลอดเลย…..ตอนนี้พ่อก็เกษียณแล้วคงได้พักผ่อนเต็มที่…เลี้ยงน้องม่อน อิอิ…..รักพ่อนะค่ะ เป็นพ่อในดวงใจลูกคนนี้เสมอค่ะ….แต่จะขอกระซิบซักหน่อยว่า รูปนี้เท่ห์ได้ใจ โดนใจลูกเลย อิอิ
ลุงHandy…….เจอกันไม่บ่อยนัก…แต่ละครั้งที่เจออ้อมกอดลุงอบอุ่นมากๆค่ะ…ลุงชอบถามว่า เป็นไงบ้างเด็กน้อย….แล้วก็บอกว่า พูดไม่ค่อยมากเลยนะ 55555++…..ลุงรักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ รักลุงค่ะ เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ อิอิ
ลุงอัยการสุดหล่อ….ลุงคือคนให้ข้อคิดกับน้องจิในเรื่องของการเรียนอย่างมากเลยค่ะ….น้องจิจำได้เสมอคำที่ลุงบอกน้องจิว่า ” สอบได้เป็นเรื่องตลก สอบตกเป็นเรื่องธรรมดา เรียนไปก็ไร้ค่า ตาย(ห่า)ก็ลืมหมด ” คำนี้จากน้องจิเครียดๆ หายไปเลยเจ้าค่ะ อิอิ รักลุงนะค่ะ วันหน้าเรามาร้องอีแซวกันอีกดีกว่า อิอิ รักษาสุขภาพด้วยเจ้าค่ะลุงจ๋า กอดๆๆ
น้องจิ—–>
<—— น้องลิง
พี่เอก จตุพร…คนนี้ไม่รู้จะบรรยายยังไงดี เพราะว่าพี่ท่านแสนดีเหลือเกิน….น้องจิให้ร้องเพลง พี่เอกร้องไม่เป็น ก็พยายามขยับปากตาม 555++….พี่น่ารักมากๆค่ะ แม้จะว่าน้องจิหน้าเหมือนลิง น้องจิก็ยอม อิอิ ถึงจะเป็นลิง ก็ ” ลิงจั๊กจั๊ก ” นะจ๊ะ …ก๊ากๆๆๆ พี่รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ เห็นงานหนักอยู่เหมือนกัน สู้ๆๆเด้อพี่ชายสุดหล่อ
อาปรีดา…..ขนแหนมมาฝากน้องจิถึงสุพรรณ…..คอยให้กำลังใจน้องจิตลอดเลย….อยากบอกอาว่า…รักอานะค่ะ อารักษาสุขภาพด้วยเจ้าค่ะ น้องฝุ่นน่ารักมากๆไม่อยากจะเอ่ย อิอิ….ขอให้อามีความสุขมากๆค่ะ คิดถึงๆๆ กอดๆๆ…อิอิ
พี่เอ๊ะ สุดหล่อ……คนพลัดถิ่น(พลัดไปไหนเนี่ย)…..คอยสอนอังกฤษน้องจิเช่นกัน…แบบว่าถ้าไม่ได้พี่เอ๊ะ น้องจิก็คงจะแย่….ขอบคุณสำหรับกำลังใจและสิ่งดีๆที่มอบให้น้องจิเจ้าค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ…อิอิ
อายูมิ…..อาสุดหล่อท่านนี้อยู่ ม.ทักษิณเจ้าค่ะ….แต่น้ำใจอาแผ่ไพศาลไปทั่วทุกทิศ….อารักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ …คิดถึงอาเสมอ
ครูปู…..สวยได้อีก อิอิ ใครอยู่ใกล้ๆแล้วไม่มีความสุขให้มาตบ(ครูโย่ง)ได้เลยเจ้าค่ะ…..น่ารัก สดใส แต่ไม่ไร้สติเหมือนน้องจิ อิอิ ขอบคุณครูปูที่แบ่งปันความสดใสมาให้เด็กคนนี้ค่ะ อิอิ รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ…คิดถึงค่ะ
ครูพรรณา….ตั้งแต่เล็กคนโตขึ้นมาหน่อยหนึ่ง….ครูสอนน้องจิมาตลอด…จัดค่าย…ครูคือคนที่ทำให้จิตใจน้องจิแข็งแกร่ง(หรือเปล่า)…..ครูทำให้น้องจิได้เรียนรู้ประสบการณ์ชีวิตมากมายที่ไม่สามารถหาได้โดยไม่มีครูพรรณา…ครูจ๋ารักครูค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ คิดถึงเสมอเจ้าค่ะ..อิอิ
พี่นา…..พึ่งจะรู้จัก แต่เป็นพี่ที่น่ารักมากๆ…..คอยให้กำลังใจน้องตลอดเลย…หน้าตาดีก็อย่างนี้แหละ จิตใจยังดีอีกต่างหาก ใช่ไหมค่ะ พี่สาว เป็นกำลังใจให้พี่สาวเช่นกันนะเจ้าค่ะ กอดๆๆ
พี่พอลล่า(พรหล้า)…..พี่สาวคนนี้ยังไม่เคยเจอตัวจริง….แต่ความผูกพันมาทางสายโทรศัพท์อย่างไม่ขาดสาย….แค่ฟังเสียงก็รู้แล้วว่าเป็นคนที่มีจิตใจดี หน้าตาดี ได้ข่าวว่างานพี่เยอะมากๆไม่ค่อยมีเวลา พี่อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ คิดถึงค่ะ
พี่ก้อย คนสวย…ต้องเอาเด็กบางลี่เหมือนกันมาปิดท้าย…เพราะเด็กบางลี่หน้าตาดีทุกคน ดูพี่ก้อยเป็นตัวอย่าง…..อิอิ พี่ก้อยน่ารักมากๆค่ะ มีความสุขเมื่อเจอพี่ก้อย อย่างนี้สิถึงเรียกว่า ” เด็กสองพี่น้อง ล้นด้วยน้ำใจ” อิอิ คิดถึงๆๆ
ความจริงมีมากกว่านี้นะค่ะ แต่น้องจิหารูปมาไม่ได้เจ้าค่ะ…..อยากจะบอกว่า รักและคิดถึงๆทุกๆท่านนะเจ้าค่ะ…..ทุกความคิดเห็นล้วนแล้วแต่เป็นการเพิ่มพลังใจให้เด็กเสียง(ไม่)เหน่อคนนี้เจ้าค่ะ…..ดีใจที่เห็นทุกท่านเข้ามาอ่าน…เบิกบานเมื่อเห็นทุกท่านมีความสุข…..ทุกข์เมื่อไม่เห็นใครเลย อิอิ
รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ—–>น้องจิ ^_^
จากใจ ———> 
<——โก๊ะจิจัง อิอิ
