ลานเด็กเหน่อ

  มาแล้วเจ้าค่ะ…หลังจากหายหน้าหายตาหายจมูกหายปากไปนาน…..เมื่ออาทิตย์ที่แล้วน้องจิไปพบ ลุงเอก พ่อครู ลุงอัยการ ป้าจุ๋ม ป้าหมอเจ๊ ลุงแฮนดี้ ลุงนายช่างใหญ่ น้าอึ่งอ๊อบ ลุงหมอสุธี น้าแป๊ด ลุงคอนดักเตอร์  อิอิ…ได้ฟังเรื่องราวต่างๆที่เด็กอย่างน้องจิได้มีโอกาสได้ฟัง…ทำให้น้องจิเรียนรู้ปัญหา และ การแก้ไขปัญหาต่างๆในสังคมและการอยู่ร่วมกันในหมู่คณะ….

                             จะไปกู้ชาติ 5555555+++….ผูกผ้าสีเหลือง…..อิอิ

          แต่น้องจิก็ไม่ได้เขียนบันทึก เนื่องจากไม่ค่อยได้มีเวลามาเขียนสักเท่าไหร่เจ้าค่ะ…คืนนั้นน้องจิมีผ้าสีเหลืองอร่าม..จะไปเข้าม๊อบด้วย 5555++ ชวนลุงหมอไป ลุงหมอไม่ยอมไป ลุงเอกบอกจะพาไป..แต่ก็ไม่ได้ไป 55555++…

                               เดินผ่านหน้าคณะ..เลยถ่ายรูปนี้มาฝากเจ้าค่ะ อิอิ

          วันนี้ก็วันศุกร์อีกครั้ง…น้องจิได้เรียนวิชาภาษาไทยก่อนที่จะเดินทางกลับบ้าน…บทเรียนภาษาไทยวันนี้ค่อนข้างยาก..ต้องอาศัยการวิเคราะห์…แยกแยะเป็นส่วนมาก…(ซึ่งสมองน้องจิไม่ค่อยจะมีสาระแบบนี้สักเท่าไหร่เจ้าค่ะ) 5555++

          น้องจิเรียนเรื่องวินิจสารกับการสรุปความเจ้าค่ะ…..น้องจิได้ทำแบบฝึกหัดและไปสะดุดใจกับกลอนบทหนึ่ง…ซึ่งน้องจิคิดว่า อยากให้ทุกท่านได้ลองอ่านและร่วมวิเคราะห์ไปกับน้องจิเจ้าค่ะ ลองมาดูกันนะเจ้าค่ะ

                                เด็กๆ แห่งสงคราม

                       พ่อแม่ของหนูอยู่ที่ไหน?

พ่อแม่หายไปในเสียงระเบิด

เขาว่ามนุษย์ประเสริฐ

จึงเปิดการล้างผลาญสะท้านเมือง

                      พี่น้องของหนูอยู่ที่ไหน?

พี่น้องหายไปในหลุมระเบิด

เขาว่าคนเราเลอเลิศ

ฆ่าเม้เด็กแรกเกิด - ไม่เลือกใคร

                      แขนข้างหนึ่งของหนูอยู่ที่ไหน?

แขนของหนูปลิวไปในสะเก็ดระเบิด

ผืนดินไร้ฝันอันบรรเจิด

เห็นแต่เลือดเลยเถิดถึงท้องฟ้า

                      รู้ไหมว่าหนูอยู่ที่ไหน?

เมืองนรกกระมังใจไหวเสียงระเบิด

ไม่ใช่โลกมนุษย์ที่พริ้งเพริศ

หนูเกิดมาผิดแล้วใช่ไหมคะ?

                                                             (กานติ ณ ศรัทธา )

              วันนี้น้องจิได้เรียนการถอดวินิจสารบทนี้เจ้าค่ะ …ปัจจุบันนี้บ้านเมือง..และ โลกของเราเป็นอย่างไร…กลอนบทนี้แสดงให้เห็นอะไร…เด็กที่บริสุทธิ์….ผู้ใหญ่ที่บอกว่าตัวเองเป็นมนุษย์สุดประเสริฐ….แล้วมันคืออะไร

             ทุกท่านคิดว่า กวีนิพนธ์บทนี้ ใช้ภาพพจน์ชนิดใดบ้างค่ะ ?….วันนี้ลองมาเรียนรู้ภาษาไทยกับเด็กๆอย่างหนูดูบ้างนะค่ะ….

             รักและคิดถึงทุกๆท่านเจ้าค่ะ  รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ อิอิ….กอดๆๆๆๆๆ เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ —–>น้องจิ ^_^ 

« « Prev : อ้าว!! คนไทย..ต้องแวะบันทึกนี้ อิอิ

Next : วันนี้ ” เด็กขอเข้าวัดตัดความดื้อ & ซน ” เจ้าค่ะ » »