ลานจอมป่วน

อ.จิราพร บุนนาค

รูปยืมมาจากบันทึกของ อ. แหวว

ความขัดแย้งเป็นปกติของสังคม แต่เราจะจัดการความขัดแย้งโดยไม่ให้เกิดความรุนแรงได้อย่างไร?

อะไรทำให้เกิดการทำผิดกติกา ?   อะไรเป็นรากเหง้าของการทำผิดกติกา ?

ในการเรียนการสอน บางครั้งมีชาวบ้านมาพูดให้ฟัง มาเป็นอาจารย์ นักศึกษาบางคนจะรู้สึกอึดอัดมาก เพราะอะไร?  ทำไมเราไม่อยากฟัง ?  เราต้องมองและทำความเข้าใจและรับรู้ความรู้สึกทุกกลุ่มชาติพันธุ์ กลุ่มต่างๆที่หลากหลาย ที่แตกต่างกันทั้งอาชีพ ฐานะ การศึกษา  ศาสนา ฯลฯ

จะเรียนรู้จริงๆต้องไปให้ถึงระดับความรู้สึก

โดยทั่วไป สถานการณ์ที่เห็นหรือสถานการณ์ผิวหน้า เป็นแค่อาการของโรค (symptoms)

ต้องมองลงไปอีกชั้นหนึ่ง เป็นมิติเชิงโครงสร้าง เช่น กติกา การศึกษา การบริหารจัดการ

แต่ชั้นที่ลึกที่สุดเป็นมิติทางวัฒนธรรม เกี่ยวกับวิถีชีวิต ศาสนา อัตลักษณ์ ประวัติศาสตร์  จะลงไปถึงความรู้สึก

ในสถานการณ์ win – win ไม่ได้หมายความว่าได้ของเท่ากัน  แต่เป็นเรื่องของความรู้สึก  รู้สึกว่าพอแล้ว  ดีแล้ว

หลังกลุ่มวิชาที่ 1 การทำความเข้าใจพื้นฐานความขัดแย้งและสันติวิธี  ก็จะพานักศึกษาลงพื้นที่ภาคกลาง คือที่จังหวัดราชบุรี เพชรบุรี  เพื่อศึกษา

ความขัดแย้งจากอำนาจและการอุปถัมภ์

ความหลากหลายทางวัฒนธรรม วิถีชีวิต ภาษาพูด ลงไปลึกซึ้งกว่าแค่การท่องเที่ยว

ลงไปค้นให้พบต้นทุนทางปัญญาที่เกิดจากความหลากหลาย  สังคมพหุวัฒนธรรมจะมีทางเลือกในการเผชิญปัญหาและการอยู่ร่วมกันได้ดีกว่าและมากกว่า

ลงไปดูกระบวนการการมีส่วนร่วมของทุกภาคส่วน

ส่วนการลงพื้นที่ภาคใต้ ลงไปเพื่อเรียนรู้อัตลักษณ์ เฉพาะของคนที่นั่น  เริ่มจากการรับฟังภาพรวมจากศูนย์เฝ้าระวังสถานการณ์ภาคใต้ (deep South Watch –DSW) ซึ่งเป็นองค์กรประสานงานเครือข่ายภาคประชาสังคมและวิชาการทั้งในและนอกพื้นที่ จังหวัดชายแดนภาคใต้

รับฟังข้อมูลจากกลุ่มพลัง 5 วัฒนธรรม  คือ

กลุ่มศาสนา - จากมัสยิด

กลุ่มการศึกษา - จากปอเนาะ โรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลาม

กลุ่มการเมือง - ทั้งนักการเมืองท้องถิ่นและนักการเมืองระดับชาติ

กลุ่มสื่อมวลชน

กลุ่มสตรีและเยาวชน

รับฟังแนวความคิดทางการเมือง

อยากได้อะไร? แบ่งแยกดินแดน?

ประเด็นข้อขัดแย้งในการจัดการฐานทรัพยากรและสิ่งแวดล้อม - ประมงน้ำตื้น  ประมงชายฝั่ง

การลงพื้นที่ภาคเหนือ

เรื่องหลักจะเป็นเรื่องความขัดแย้งทางการเมืองและการสร้างสมานฉันท์ของคนในชาติ  การเมืองที่แบ่งสี แบ่งขั้ว  สังคมพหุวัฒนธรรม

ปัญหาน่าจะเกิดจากการได้รับรู้ข้อมูลที่ไม่สมบูรณ์ วิธีคิดและวิธีปฏิบัติ

การลงพื้นที่ภาคใต้ตอนบน คงจะไปที่ภูเก็ตและพังงา

พื้นที่ภาคตะวันออก คงไปที่มาบตาพุด ระยอง ศึกษากรณีข้อขัดแย้งในการจัดการฐานทรัพยากรและสิ่งแวดล้อม

อาจารย์ยังเน้นความสำคัญของการสร้างเครือข่าย เพื่อทำงานร่วมกันทุกภาคส่วน (networking)

Facebook

« « Prev : สถานการณ์ความขัดแย้งหลักในชาติ (2)

Next : สถานการณ์ความขัดแย้งหลักในชาติ (4) » »