ลานจอมป่วน

ผศ. ดร. ปริญญา เทวานฤมิตรกุล

พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวได้พระราชทานพระราชบัญญํติธรรมนูญการปกครองแผ่นดินสยามชั่วคราวเมื่อวันที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2475 จึงถือว่าประเทศไทยได้เปลี่ยนระบอบการปกครองมาเป็นการปกครองระบอบประชาธิปไตยตั้งแต่นั้นมา

จากคำว่า ของประชาชน เพื่อประชาชน และโดยประชาชน ถือว่าประชาชนเป็นเจ้าของประเทศเพราะเป็นเจ้าของอำนาจสูงสุดของประเทศ ประชาชนเป็นผู้ปกครองประเทศ

แต่ก็ยังมีคนจำนวนมากไม่เข้าใจ  ไม่มั่นใจหรือยังสงสัยอยู่

อาจารย์ตั้งข้อสังเกตว่าประเทศที่เป็นประชาธิปไตยจะไม่มีคำว่าประชาธิปไตยในชื่อของประเทศเลย

เช่น

เกาหลีเหนือ ชื่อ สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนเกาหลี

แอลจีเรีย     ชื่อ สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนแอลจีเรีย เป็นต้น

เหมือนรถยนต์ที่ติดป้ายรถยนต์คันนี้สีขาว ทั้งๆที่สีน้ำเงิน  แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าประเทศที่ไม่มีคำว่าประชาธิปไตยในชื่อประเทศจะเป็นประชาธิปไตยทั้งหมด

คนไทยเราจะสร้างสังคมสันติสุขในการปกครองระบอบประชาธิปไตยอย่างไร? ท่ามกลางความแตกต่างทางความคิด ผลประโยชน์ การศึกษา ฐานะ  หรือสรุปว่าท่ามกลางความขัดแย้ง

คนไทยจะมีความสามารถที่จะอยู่ร่วมกันอย่างสันติสุขในระบอบประชาธิปไตยได้ไหม?

คนไทยเราไม่ได้ฝึกมาให้เคารพความแตกต่าง  เคารพสิทธิของผู้อื่น  เคารพกติกา

คนไทยเราไม่ได้ฝึกมาให้ยอมรับและเคารพคนที่มีความแตกต่างกันทางความคิด ความเชื่อ

ประเทศอเมริกาหลังจากที่มีเอกราชและปกครองแบบประชาธิปไตยก็เคยมีสงครามกลางเมือง มีผู้คนบาดเจ็บล้มตายถึง 600,000 คน

ฮิตเลอร์ก็มาจากการเลือกตั้งในระบอบประชาธิปไตย  แต่ก็ก่อให้เกิดสงครามโลกที่มีผู้คนล้มตายหลายล้านคน

แต่ประเทศทั้งสองนี้ก็แก้ไขด้วยการแก้ที่ประชาชน  ให้การศึกษาให้ประชาชนเคารพผู้อื่นที่มีความคิดเห็นแตกต่างกันและเคารพในกติกา

กติกาที่ว่าก็คือกฏหมาย

ฝ่ายนิติบัญญัติเป็นผู้เขียนกติกา

ฝ่ายบริหารและข้าราชการเป็นผู้ใช้กติกา

ฝ่ายตุลาการเป็นผู้ควบคุมให้เล่นตามกติกา

บางครั้งกติกาก็เป็นปัญหา  แต่จริงๆเป็นปัญหาการบังคับใช้กฏหมาย คือกรรมการเป็นปัญหาซะเอง

ในการแข่งขันฟุตบอล  ถ้ามีคนทำผิดกติกาแล้วกรรมการไม่เป่าฟาล์ว  อีกข้างก็ทำผิดกติกาบ้าง  กรรมการก็ไม่เป่า  แล้วคิดว่าเกมฟุตบอลจะเล่นกันต่อไปได้ไหม?

แต่ทั้งหมดก็เป็นเรื่องปลายเหตุ ถ้าจะแก้ที่ต้นเหตุหรือต้นทางก็คือ ทำอย่างไรให้ประชาชนเคารพกฏหมาย

Facebook

« « Prev : การทำความเข้าใจพื้นฐานความขัดแย้งและสันติวิธี

Next : สถานการณ์ความขัดแย้งหลักในชาติ (3) » »