ลานจอมป่วน

คิดถึงการเขียนบันทึกที่ชื่อเรื่องไปทางนึง เรื่องที่เขียนไปอีกทางนึง แถมด้วยรูปไปอีกทางนึง ความจริงบันทึกนี้ตั้งใจจะใช้ชื่อบันทึกว่า หลากหลายความรู้สึก เพื่อเล่าให้ฟังว่า รู้สึกอย่างไร? จากการมาสวนป่าครั้งนี้ต่อ แต่ไม่รู้คิดอย่างไร ? แว๊บขึ้นมาอยากตั้งชื่อบันทึกนี้ว่า บันทึกเฮงซวย ก็เลยใช้ชื่อนี้แหละ

ความรู้สึกที่เกิดขึ้นจากการมาสวนป่าครั้งนี้ก็มีความรู้สึกตื่นเต้น ดีใจที่จะได้พบปะเพื่อนชาวเฮมากหน้าหลายตา และที่สำคัญคือตื่นเต้นที่จะได้เจอ อ. โสรีช์ โพธิแก้ว เพราะเคยอ่านหนังสือที่อาจารย์แปลไว้ รวมทั้งครูอึ่งได้มอบหนังสือของอาจารย์ให้อ่านอีกสองเล่มเมื่อคราวที่ไปเยี่ยมครูอึ่งที่ลำพูน

ตื่นเต้นและดีใจที่จะได้พบกลุ่มบ้านมกรารวมทั้งลูกศิษย์ของอาจารย์โสรีช์ เคยมีโอกาสร่วมงานกับเจ๊ซูนและอาจารย์สาระ ทั้งจะได้มีโอกาสพบปะกับทีมของภาควิชารังสี คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น คณะนักศึกษาปริญญาเอก สาขาบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคามลูกศิษย์ของอาจารย์ศักดิ์พงศ์ และคณะนักศึกษาลุกศิษย์ของแผ่นดิน จะไม่ให้ตื่นเต้นและดีใจได้อย่างไร โอกาสจะได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้กับผู้คนมากมายขนาดนี้หาได้ไม่ง่ายนักหรอกครับ

อีกความรู้สึกหนึ่งคือแปลกใจ ประหลาดใจ ก็เป็นบทเรียนอีกบทหนึ่งที่ได้เรียนรู้ เพราะก่อนมาสวนป่าก็มีภาพของอาจารย์โสรีช์อยู่ในใจ แบบว่าไม่รุ้จัก แต่ก็คิดเอาเอง คาดหวังเองว่าอาจารย์คงเป็นนักวิชาการแบบมาตรฐานไทยๆ (เป็นยังไงก็เดากันเล่นๆก็แล้วกัน) แต่พอเจอตัวจริงเสียงจริงของอาจารย์ ^*&^(@(^)+!_+^*@*)o@%&^* “”………

พี่น้อง …..แปลกใจ ประหลาดใจ ประทับใจ

อาจารย์เป็นคนอ่อนน้อม คุยสนุก อารมณ์ดี มีความสามารถหลายด้าน ฯลฯ ที่สำคัญ ขนาดฉายาจอมป่วนเจออาจารย์ อยากเอาฉายาจอมป่วนโยนทิ้งเลย ขนาดไหนก็คิดเอาเองก็แล้วกันครับ พี่น้อง…..

รู้สึกว่าอากาศไม่ร้อนทั้งๆที่ใครๆก็พากันบ่นว่าร้อน เพียงแต่รู้สึกว่าเหนียวตัวนิดหน่อย

รู้สึกเฉยๆ ไม่หงุดหงิดที่ไม่ได้ออนเอ็ม ไม่ได้เช็คเมล์ ไม่ได้เปิดอินเทอร์เน็ต ไม่ได้อ่านหนังสือพิมพ์ ไม่ได้ดูข่าวโทรทัศน์

รู้สึกสนุก รู้สึกดี ที่ได้มาสวนป่า อิอิ

Facebook

« « Prev : ตื่นมาทำการบ้าน อิอิ

Next : พวกเรา เรื่องของจอมป่วนตอนที่ 4 ได้อะไรจากสวนป่า ? » »