ปีที่ผ่านมา
อ่าน: 1342ปีที่ผ่านมา………
ว่างจากกิจกรรมฉลองปีใหม่ วันนี้พอจะมีเวลาว่างก็เลยมานั่งทบทวนถึงปีที่ผ่านมา ความจริงที่ผ่านมาก็เริ่มทบทวนบ่อยๆ แต่วันนี้ขอเป็นเรื่องเป็นราว ยาวๆสักครั้งหนึ่ง
หนึ่งปีที่ผ่านมามีอะไรเกิดขึ้นกับชีวิตของตัวเองบ้าง ??????
ปีที่ผ่านมาเริ่มรู้จักตัวเองมากขึ้น อาจเป็นเพราะอายุมากขึ้น (จะว่าแก่แล้วก็ไม่ค่อยถนัด เพราะยังคิดว่าตัวเองยังหนุ่มอยู่) เจอะเจออะไรๆมาบ้างพอสมควร หรือจะเป็นเพราะอ่านเจ้าเป็นไผมากไปหน่อยก็ไม่รู้….. ที่แน่ๆเริ่มสนใจออกกำลังใจนอกเหนือจากการออกกำลังกาย
การสนใจออกกำลังใจ ทำให้ได้อยู่กับตัวเองมากขึ้น พัฒนาตัวเองมากขึ้น ไม่ค่อยจี๊ดๆง่ายๆ (แต่ก็ยังมีอยู่บ้างนะครับพี่น้อง) ถ้าจี๊ดๆขึ้นมาก็จะรู้ตัวเร็ว และสงบลงอย่างรวดเร็ว ไม่เก็บไว้ข้ามวัน ข้ามเดือน ข้ามปีเหมือนก่อน
ปีที่ผ่านมาเรื่องไม่ค่อยดีก็มีบ้าง แต่ก็ไม่มากนัก ไม่ค่อยมีผลสักเท่าไหร่ อาจเพราะอาจเริ่มเห็นเป็นเรื่องปกติ ไม่ตกใจ ไม่เสียใจ ไม่กังวลมากเหมือนก่อน
แต่เรื่องดีๆมีมากมาย ยังดีใจ ชอบใจกับเรื่องดีๆอยู่ โดยเฉพาะเวลาได้เจอะเจอ ได้กอด ได้พูดคุยกับชาวเฮ
ปีใหม่นี้คิดว่าจะทำอะไร ?
เริ่มรู้สึกว่าอายุมากแล้ว อยากทำอะไร? ถ้ามีประโยชน์ต่อส่วนรวม ไม่เดือดร้อนคนอื่น ก็รีบทำ
ถ้าดีกับตัวเองเช่นการออกกำลังกาย การออกกำลังใจก็รีบทำ
วันนี้ก็เริ่มด้วยการพาน้องอ้ายไปหัดขับรถ (ปกติวันเสาร์ อาทิตย์ถ้าว่างก็จะชวนน้องอ้ายไปหัดขับรถอยู่แล้ว) แล้วก็ไปทานมื้อกลางวันกัน รู้สึกดีที่ได้อยู่ใกล้ชิดและช่วยสอนอะไรๆที่เป็นประโยชน์กับลูกๆในอนาคต เพื่อนบอกว่าให้ไปเรียนกับโรงเรียนสอนขับรถยนต์สิ สบายออก ไม่เสียเวลาเรา แต่คิดว่ามันเป็นช่วงเวลาที่ดีๆของชีวิต ทำไมต้องเสียโอกาสดีๆเช่นนี้ไป
บ่ายๆก็ทำความสะอาดรถจักรยาน หยอดน้ำมันหล่อลื่น สูบลมยางรถจักรยาน แล้วก็ออกไปขี่ออกกำลังกายคนเดียวตามเส้นทางเดิม ขี่รวดเดียวเลยไม่ต้องพักกลางทางเหมือนก่อน ทำเวลาได้ดีขึ้นเล็กน้อย แสดงว่าปีนี้แข็งแรงขึ้นอีก
เริ่มเขียนบันทึกหลังจากห่างหายไปพักหนึ่ง เพราะ……. ไม่รู้สิ ไม่รู้จะเขียนอะไร? ไม่มีอารมณ์จะเขียน? …….ช่างมันเหอะ
รู้สึกว่าปีที่ผ่านมาก็เจอแต่เรื่องดีๆ ปีนี้เริ่มต้นก็ทำแต่เรื่องดีๆ คงจะดีไปตลอดทั้งปี ใช้วิชาของครูบาดีกว่า ทำทุกวันให้เป็นวันพิเศษของชีวิต
สวัสดีปีใหม่ ขอให้มีสุขภาพดี มีความสุขตลอดไปครับพี่น้อง………
« « Prev : Todo Tag : เปิดโครงการลดน้ำหนักก่อนสิ้นปีนี้
5 ความคิดเห็น
ดีใจที่คุณหมอ กลับเนื้อกลับตัวมาเขียนอีก
ช่วงที่หมอหายไปบล็อกเงียบเป็นบ้า
บางคืนเหมือน..นอนกอดความเหงา
บางทีก็เงียบจนกลัวผีหลอก
..ไม่เขียน ไม่แสดงความิดเห็น
..เป็นโรคอีแอบ กันอยู่เรื่อยๆ
..หมอต้องรับผิดชอบแล้วละ
..นอกจากตั้งชมรมคน “หุ่นดี” แล้ว
..ช่วยตั้งชมรมคน “อยากเขียน” หน่อยเถอะ
-เรื่องหุ่นดีนะไม่ยากหรอก พาสาวๆไปเลี้ยง สั่งส้มตำครกเดียวก็พอ
-รับรองหุ่นก็สะดิ้งแน่ๆ
/ขอให้น้องอ้ายขับรถเป็นเร็วๆ ถ้ามีสิ่งจูงใจ เช่นซื้อรถคันใหม่ให้ จะเกิดกำลังใจในการฝึกซ้อมแน่นอน
แคว๊กๆ มาด้วยความคิดถึง อิอิ
เย้..ยินดีที่ได้อ่านบันทึกจอมป่วน
ยินดีกับช่วงเวลาดีๆ ที่เล่าให้อ่านด้วยค่ะ
ออกกำัลังใจเหรอคะ????
อืม น่าสน
จะลองดูมั่ง….
สวัสดีค่ะจอมป่วนดีใจๆๆขอติดตามอ่านครับท่าน เมื่อ 28 ธันวาคม 50 อยากให้ของขวัญตัวเอง ไปสอบใบขับขี่รถยนต์ ใช้รถแครี่เบียน สอบครั้งแรกไม่ผ่าน เพราะสามีกำกับอย่างโน้นอย่างนี้ ถอยหลังเข้าซองไม่ผ่าน เพราะขึ้นปีนฟุตบาทเลย ครูผู้ควบคุมบอกให้โอกาส พรุ่งนี้อีกวัน ครั้งนี้สามีปล่อยเลย นอนหลับรอ มั่นใจมากปรับกระจกมองหลัง มองข้างเอง ก็ฉลุย ดีใจมากทำได้ มือไม้อ่อน ขับกลับไม่ได้ อิอิ ตอนนี้เพิ่งได้ใบขับขี่ 5 ปีค่ะ แต่ก็หัดนานแล้ว สามีเป็นผู้สอนขับรถให้ ว่างหัดขับใน ม.ในนี่แหละ สมัยก่อนรถไม่พลุกพล่านอย่างปัจจุบัน ตั้งแต่ลูกเล็กๆเพิ่งอนุบาล วนอยู่ใน ม เอาลูกใส่รถด้วย เพราะเลี้ยงลูกเอง กลัวถอยทับลูก มีอยู่วันหนึ่งบอกลูกว่าแม่จะขับออกนอกม.แล้วนะ ลูกทั้ง 2 ร้องไห้กันใหญ่ ไม่เอาๆๆๆแม่จะไปชนเค้า จนบัดนี้แม่จับพวงมาลัยที่ใดลูกลงรถกันหมด555 ชอบแกล้งลูก ถ้าเดินทางไกลๆ เค้าจะหลับกัน บอกถ้าหลับนะแม่จะขอพ่อขับเอง เท่านั้นแหละนั่งตาแข็งทั้งคู่ 55555
บ่นกับตัวเองว่า จอมป่วนเป็นอะไรไป เงียบไปพอสมควร
มาเห็นบันทึกก็ดีใจ แล้ว
ขอปรบมือให้ กับกิจกรรมที่จะทำกับศึกษาศาสตร์ นะครับ
อย่าลืมเล่าให้ฟังล่ะ