ลานจอมป่วน

กิจกรรมของนิสิตแพทย์จากโรงพยาบาลชลบุรีที่สวนป่า คงมีคนเขียนบันทึกหลายคน ขอเขียนจากมุมของจอมป่วนบ้าง

รับทราบกิจกรรมนี้มานานแล้ว ถ้าว่างไปได้ตลอดกิจกรรม อาจขอเป็นครูใหญ่เสียเอง? แต่ติดภารกิจที่ชะอำ ต้องตามไปภายหลัง แถมก่อนหน้านี้ก็เดินสาย ไม่ค่อยมีเวลาว่าง เลยแจ้งไปว่าจะไปร่วมด้วย

เนื่องจากอยู่ในวงการฝึกอบรมอยู่เหมือนกัน ที่ผ่านมาจะถูกฝึกมาให้ระมัดระวัง และได้เขียนบันทึกเกี่ยวกับเรื่องนี้ไว้บ้างแล้ว คราวนี้ก็เลยทำใจว่าขอไปร่วมกิจกรรม ถ้าไม่มีอะไรให้ทำก็คงจะล้างห้องน้ำ ทำครัว(นิสิตและวิทยากรอาจจะเดือดร้อนหน่อย อิอิ) ฯลฯ

ธรรมดาจะประสานก่อนทุกครั้งว่า ใครมา? มาทำไม? มากี่วัน ? คาดหวังอะไร ? ใครเป็นครูใหญ่? มีใครร่วมงานบ้าง? แล้วตัวเองจะรับบทบาทอะไร ? แต่งานนี้ดุ่ยๆมาเลย แต่ก็มีความเชื่อมั่น มั่นใจว่าผลจะต้องออกมาดีแน่ๆ

การอบรมที่ชะอำเสร็จเที่ยง ทานมื้อกลางวันเสร็จก็เดินทางเข้า กทม. แล้วนั่งรถทัวร์ไปบุรีรัมย์ รถออกห้าโมงสิบนาที ถึงบุรีรัมย์สี่ทุ่มครึ่ง รอกอดอาสามารับตามที่คาดไว้

รุ่งขึ้นก็รายงานตัวกับหมอเจ๊เพราะคิดว่าหมอเจ๊เป็นครูใหญ่ แต่หมอเจ๊บอกว่าดาเป็นครูใหญ่ ก็ไปรายงานตัวกับดาตามที่ได้รับการฝึกมา เพราะต้องเชื่อฟังครูใหญ่

เนื่องจากตามมาภายหลังก็เลยไม่ค่อยทราบบรรยากาศของวันก่อนๆ ก็สอบถามจากหมอเจ๊ ทราบว่ามีการฝึกฝนการฟัง มีการเตรียมตัวเพื่อนั่งสนทนากัน ทราบว่านิสิตสามารถเรียนรู้ได้ดีพอสมควรทีเดียว

ได้รับมอบหมายให้เป็นปลาในอ่างปลาในกิจกรรมตอนเช้าหลังจากที่ครูบาพาเดินชมสวนป่า ให้ปลาแต่ละตัวเล่าว่าตัวเองมีวิธีเรียนรู้อย่างไร?

*@%^^@^)@_!___

*^@&)_(^_(^)!++

…………

…………..

รู้สึกว่าตัวเองเป็นปลาได้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ อิอิ

ช่วงบ่าย อากาศร้อนจัด ทราบว่าเดิมจะมีกิจกรรมให้ออกข้างนอก แต่ก็ต้องงดไป ให้นิสิตเตรียมการแสดงตอนค่ำหลังอาหารเย็น และเตรียมสรุปว่าเรียนรู้อะไรจากการมาครั้งนี้ เพื่อนำเสนอในวันรุ่งขึ้น ช่วงนี้ก็รู้สึกว่าอาจปรับกิจกรรมทำอย่างอื่นก็ได้ แต่ครูใหญ่คงอยากให้พักผ่อน ทำการบ้าน ก็ดีเหมือนกัน เพราะได้เอนหลังสักงีบสองงีบ

หลังอาหารเย็นก็มีการแสดง นิสิตแบ่งเป็นสี่กลุ่ม การแสดงก็สนุกสนานพอสมควร เด็กๆก็มีการเตรียมทำงานกลุ่ม มีอะไรดีๆให้เรียนรู้ในกิจกรรมที่ทำพอสมควร แต่ไม่ได้ให้เด็กนั่งถอดบทเรียนกัน

การแสดงใช้เวลานานพอสมควร ก็ดีในแง่เด็กได้ทำอะไรๆร่วมกัน เด็กๆผ่อนคลายมาก แต่กิจกรรมนี้ก็อาจปรับให้ใช้เวลาน้อยลง แต่เพิ่ม Reflection ของกิจกรรมอาจจะมีประโยชน์มากขึ้น เด็กๆได้พักผ่อนทั้งบ่ายอยู่แล้ว แต่ก็โอเคนะครับ

หลังการแสดงของนิสิต ก็ขออนุญาตครูใหญ่นำเสนอ เรื่องที่อยากพูด เกี่ยวกับการเรียนรู้ ส่วนใหญ่ก็จะเป็นเรื่องที่ได้เรียนรู้มาจากการพูดคุยและอ่านหนังสือของ อ.วิศิษฐ์ วังวิญญู อ.วรภัทร์ ภู่เจริญ ครูบาสุทธินันท์ อ. แสวง อ.แฮนดี้ เจตนาอยากฝากคณาจารย์เพื่อปรับการเรียนการสอน ดูแลและจัดกิจกรรมต่อเนื่องให้นิสิต (เหนี่ยวนำและหล่อเลี้ยง) แต่ถ้าเด็กสนใจจะฟังด้วยก็ได้ ถ้าไม่สนใจจะไปทำการบ้าน เตรียมการนำเสนอก็ได้ ปกติก็เป็นคนที่ไม่ชอบการบรรยายอยู่แล้ว แต่คราวนี้ไม่ทราบเหมือนกันว่าทำไมอยากพูด เมื่ออยากพูดก็ขอพูดตามระเบียบ

วันสุดท้าย ก็มีการนำเสนอสิ่งที่นิสิตได้เรียนรู้ เท่าที่สัมผัส เด็กๆได้เรียนรู้จากการมาสวนป่ามากพอสมควร รู้สึกว่าจะดีกว่าทุกๆรุ่นที่ได้มาร่วมด้วย

สรุป กิจกรรมครั้งนี้ ส่วนตัวรู้สึกพอใจมาก ประเมินเองจากทีมงานของสวนป่าที่เป็นเจ้าบ้านมีความสุข ทีมวิทยากรมีความสุข คณาจารย์มีความสุข นิสิตมีความสุข ไม่ต้องไปวัดผลการเรียนรู้แล้ว แต่มันก็เป็นเพียงการจุดประกาย ที่ต้องอาศัยการดูแล เหนี่ยวนำ หล่อเลี้ยงจากคณาจารย์ต่อไปอีก

Facebook

« « Prev : Lightning Bolt

Next : กูเป็นกู » »