การทำงานแบบมีส่วนร่วม
อ่าน: 2887เทศบาลนครพิษณุโลกได้เริ่มเรียนรู้และใช้การทำงานแบบมีส่วนร่วมมานานแล้ว แต่ระยะหลังได้เริ่มมีการนำเอาสุนทรียสนทนามาเริ่มใช้เป็นส่วนหนึ่งของการทำงานแบบมีส่วนร่วม
การทำงานแบบบูรณาการและแบบมีส่วนร่วมก็เริ่มจากนโยบายของผู้บริหาร เริ่มใช้กับการจัดการสิ่งแวดล้อมโดยเฉพาะอย่างยิ่งการจัดการขยะมูลฝอย และนำเอาบทเรียนมาพัฒนาเป็นหลักสูตรการจัดการขยะมูลฝอยโดยชุมชน (CBM – Community Based solid waste Management ซึ่งทำให้ทีมงานมีประสบการณ์เกี่ยวกับบทบาทของกระบวนกร ) การให้ชาวบ้านมาร่วมเป็นกรรมการพัฒนาศูนย์สุขภาพชุมชน ( PCU) ฯลฯ
มีการนำเอาแผนจัดการขยะมูลฝอยที่ประชาชนมีส่วนร่วม แผนพัฒนาชุมชน แผนพัฒนาสุขภาพที่ประชาชนมีส่วนร่วม ( คล้ายๆสมัชชาสุขภาพในเขตพื้นที่เล็กๆ) มาเป็นส่วนประกอบในการจัดทำแผนพัฒนาเทศบาล รวมทั้งให้ประชาชนมาร่วมทำงานและร่วมประเมินผล
ระยะหลังมีการนำเอาเรื่องจิตวิวัฒน์ สุนทรียสนทนา มาใช้ในการทำงาน (แบบว่าเริ่มพัฒนาด้าน Soft Side เพื่อให้การทำงานมีชีวิตชีวามากขึ้น ) เริ่มจากให้ทีมงานศึกษาเรื่องเหล่านี้อย่างจริงจัง เริ่มตั้งวงสุนทรียสนทนาภายในหน่วยงาน ซึ่งก็เริ่มได้ผลระดับหนึ่ง วันนี้ก็เริ่มที่จะนำเอาสุนทรียสนทนามาใช้ในชุมชน
เริ่มจากการให้ประชาชนมาสัมผัสกับสุนทรียสนทนา เห็นความสำคัญและประโยชน์ของสุนทรียสนทนา หลังจากนี้ก็จะชวนชาวบ้านตั้งวงสุนทรียสนทนา ในระยะแรกคงเริ่มใน 3-4 ชุมชนก่อนแล้วจึงค่อยๆขยายผลในอนาคต
ท่านนายกเทศมนตรีซึ่งสนใจ เข้าใจ และสนับสนุนเรื่องเหล่านี้เพราะเป็นนโยบายของท่านเองก็มาเปิดงานให้ และยืนยันกับชุมชนว่าจะทำงานแบบมีส่วนร่วมและใช้สุนทรียสนทนาเป็นเครื่องมือในการทำงาน
การจัดก็เป็นแบบง่ายๆ ใช้ห้องประชุมของศูนย์สุขภาพชุมชนพระองค์ขาว อาหารกลางวันก็เป็นผัดไท น้ำเปล่า ใช้วิทยากรของเทศบาลเอง ซึ่งเป็นทีมงาน CBM และทีมงานที่ผ่านการอบรมจากเชียงราย (อ.วิศิษฐ์ วังวิญญู) มา
วันนี้คงเป็นการเริ่มต้นที่จะให้ประชาชนในชุมชน 3-4 ชุมชนเริ่มรู้จักและสัมผัสกับสุนทรียสนทนา และจะให้มีการสนทนากันเป็นประจำทุกสองสัปดาห์เป็นอย่างน้อย รวมทั้งพยายามให้มีเครือข่ายของวงสนทนา เพื่อจะได้มีโอกาสร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้กัน
ในระยะแรกคงจะเริ่มสนทนากันในเรื่องสุขภาพและสิ่งแวดล้อม (การจัดการขยะมูลฝอย) แต่ต่อไปก็คงขยายไปสนทนากันได้ในทุกเรื่องที่คนในชุมชนสนใจ โดยหวังว่าในอนาคต (ซักห้าปี? สิบปี? ยี่สิบปี?) สังคมของเทศบาลนครพิษณุโลกจะเป็นสังคมแห่งการเรียนรู้ มีการพูดคุยกัน มีการร่วมมือกันทำงานอย่างสมานฉันท์เพื่อพัฒนาท้องถิ่นของตัวเอง
รายละเอียดตั้งใจไม่เขียน รอให้นักการอิ่ม นักการหนิงเขียนเอง หรือให้คนที่สนใจติดตามทวงถามกันเอง อิอิ
Next : ลองใช้ Window Live Writer » »
5 ความคิดเห็น
น่าสนใจยิ่งนัก
โดยหวังว่าในอนาคต (ซักห้าปี? สิบปี? ยี่สิบปี?) สังคมของเทศบาลนครพิษณุโลกจะเป็นสังคมแห่งการเรียนรู้ มีการพูดคุยกัน มีการร่วมมือกันทำงานอย่างสมานฉันท์เพื่อพัฒนาท้องถิ่นของตัวเอง..เกษียณพอดีเลยค่ะ แหะแหะ
ขอบคุณมากครับที่แวะมาเยี่ยม เรื่องนี้ถ้าช่วยกันคนละไม้คนละมือ ใช้เวลานานพอสมควร คงทำให้บ้านเมืองเราดีขึ้น ไอ้แบบเป่าเพี้ยงจบนึกไม่ออกครับ อิอิ
การช่วยกันเยียวยา แก้ไขสังคมคงไม่มีวิธีง่ายๆ ใช้เวลาสั้นๆหรอกนะ
กี่ปีไม่สำคัญหรอก แต่ถ้าไปถูกทาง ทุ่มเท ช่วยกันคนละไม้คนละมือ คงพอจะมีหวัง ช่วยกันเริ่มก้าวแรกนะ อิอิ
เข้าใจหากินเนอะ รอให้นักการอิ่ม นักการหนิงเขียนเอง…..แถมยังไม่พอนักการอิ่มเอาด้วย แหม…ลูกไม้หล่นไหม่ไกลต้นเลยเชียว… หุ หุ