Antidote-อาการสำลักข้อมูล
1234
วันนี้เกิดอาการ “เอียน” จากการได้ฟังรายการบางรายการที่เคยชื่นชอบว่านำเสนอข่าวสารและเรื่องราวที่ไม่เป็นที่เปิดเผย นอกจากพวก “วงใน”
แน่ล่ะ…เราอยู่ในยุคข่าวสารข้อมูล ยุคที่ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่กับปลายนิ้ว ข้อมูลคืออำนาจ (Information is power) เราปฏิเสธไม่ได้ หนีไม่พ้น เราต้องตามให้ทัน (อย่างรู้เท่าทัน) เราวิ่งตาม รับและกลืนกินข้อมูลอย่างหิวกระหาย … ขาดไม่ได้เสียแล้ว
การเสพสื่อทุกทางทั้งวิทยุ ทีวี หนังสือ เว็บต่าง ๆ ด้วยความเคยชินนี้ มีผลข้างเคียงที่เราอาจคาดไม่ถึงคือ “อาการเมาและสำลักข้อมูล” หากไม่ใช้วิจารณญาณอย่างถี่ถ้วนแล้ว จิตวิญญาณคงบอบช้ำ เพราะมักจะเป็นเรื่องไม่ดี ๆ (เรื่องดี ๆ ก็มีบ้างแต่…น้อยมาก)
1234
เลยคิดว่าต้องมี Antidote อาการเมาและสำลักข้อมูล บ้าง…ด้วยการ
@ ละลดเลิก “การตำหนิ” กันเถอะ เราตำหนิคนอื่น สิ่งแวดล้อม สังคม ประเทศชาติ ระบบ … ทุกสิ่งทุกอย่าง (ยกเว้น “ตัวเอง”) กันมากเกินไปหรือเปล่า? การตำหนิกันไม่ช่วยอะไร ทำได้ง่าย และยังมีคนที่ใช้การตำหนิเป็นเครื่องมือหากินในทุกเวที พูดทุกที่ ด่าทุกที (ขออภัยสำหรับผู้ที่ไม่ไ้ด้เป็นเช่นที่ว่า)
@ เพิ่มเติมเสริมต่อ “การร่วมด้วยช่วยกัน” ให้เกิดสิ่งดี ๆ กันดีกว่า เริ่มที่ครอบครัวซึ่งเป็นหน่วยเล็ก ๆ ขยายไปที่ชุมชนของเรา สังคม ประเทศชาติ และ…โลกของเราทุกคน ฟังแล้วอาจคุ้น ๆ แต่ขอให้ตั้งใจจริงที่จะทำ ทำแม้ไม่มีใครรู้ใครเห็น ไม่มีใครสรรเสริญเยินยอหรือให้รางวัล ทำเพราะสำนึกว่า…”ควรทำ”
@ เริ่มต้นที่ตัวเอง เดี๋ยวนี้ เวลานี้ ตอนนี้เลย แทนที่จะคิดว่า ทำไมคนนั้นทำอย่างนี้อย่างนั้น ทำไมแย่จัง ทำไม…? เปลี่ยนเป็นหันมาคิดและถามตัวเองว่า ในฐานะของสมาชิกคนหนึ่งในสังคมโลก… เราจะทำอะไรให้เกิดสิ่งดี ๆ ต่อคนอื่น สังคม สิ่งแวดล้อมได้บ้าง
1234
ได้คำตอบแล้ว…
- เลิกเสพสื่อต่าง ๆ สัก 2-3 วัน
- จัดการ reset ความคิด มุมมองใหม่ และการกระทำใหม่
- ไปเที่ยวในที่ ๆ ไม่เคยคิดอยากไป
และท้ายที่สุด…
- คุยกับคนที่เราไม่เคยคิดอยากคุยด้วยเลย
1234
เรื่องที่ตั้งใจทำนี้ก็ไม่ง่ายสำหรับต้ัวเองนัก แต่พอทำได้ (หรอกน่า)
ก็ยังไม่แน่ใจว่าสิ่งที่คิดเล่น ๆ (แต่จะทำจริง) นี้
จะช่วยอะไรโลกได้บ้าง…แต่…ทำเถอะ
หากทำแล้วรู้สึกดีขึ้น เพราะเมื่อเรารู้สึกดีขึ้น คนรอบ ๆ ข้างก็จะดีขึ้น
ครอบครัว ชุมชน สังคม ประเทศชาติ และโลกนี้
ต้องดีขึ้นด้วยแน่ ๆ เลย
« « Prev : ทำให้จริง
8 ความคิดเห็น
สิ่งที่ผ่านเข้ามาในชีวิต น่าจะเป็นการเลือกสรรครับ ถ้าปล่อยให้เป็นไปตามความเพลิดเพลินคุ้นเคย (นันทิ) ก็เรียกได้ว่าติดอยู่ในความหลง
ประเด็นที่พี่คิดเรื่องนี้คือ
หากโยนมาตามหลักศาสนา ให้เราใช้หลักกาลามาสูตร… แล้วคนสมัยนี้เอากาลามาสูตรมาใส่หัวติดตัวและใช้ได้อย่างมือถือที่ติดตัวทุกคนหรือเปล่าก็ไม่ใช่
สื่อมีไว้ให้เลือกเสพ เลือกไม่ถูกอย่าโทษสื่อ ถึงเลือกไม่ถูกยังรู้ว่าสื่อนี้ไม่ดีอย่างไรยังวิเคาระห์เป็น เช่นนี้แหละถือว่ารู้คิด รู้จิตว่าไม่ชอบไม่น่าเชื่อถือ นับว่าเป็นคนมีความคิดค่ะ
ขอบคุณคุณสำหรับลิงก์ นันทิ ค่ะ
จำได้ว่าเคยไปขุด ๆ อ่านและผ่านตามาแล้วจากบันทึกเก่า ๆ ของคุณLogos ค่ะ
การหลงอยู่ในโลกของ “ข้อมูล” ก็คือ การหลงประเภทหนึ่งที่เราพึงระมัดระวัง รู้เนื้อรู้ตัวให้ทันกาล
ข้อมูลที่ล้นทะลักเว็บและสื่อต่าง ๆ ทำให้คนเสพละลานตา การตักเตือนกันว่า เราต้องรู้จักเลือกสรร นั้นเป็นสิ่งที่ถูกต้องตามหลักการ แต่วิธีการอาจต้องมีการ “แจง” ให้ชัดเจน เพราะหลาย ๆ คนก็ต่างพื้นฐาน ต่างมีแรงต้านทาน มีสติไม่เท่ากัน
ส่วนตัวคิดว่า… ก่อนจะเลือกสรรเป็น ต้องผ่านกระบวนการคิดวิเคราะห์ แยกแยะให้เป็นเสียก่อน…
จริงค่ะพี่bangsai
ตัวกรอง คืออะไร … เป็นคำถามที่น่าคิดและควรคิดอย่างยิ่ง
น้องเห็นว่า โลกที่กำลังดำเนินอยู่นี้คือ “สงครามข่าวสารข้อมูล” และเราควรตั้งสติ-สมาธิให้ดีในการกรองข้ัอมูล
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณข้อคิดของอ.Lin Hui ค่ะ
เมื่อสื่อมีไว้ให้เลือกเสพ คนควรฝึกที่จะเลือกให้เป็นด้วย…
ลองหัดรับโทรสับเบอร์แปลก ๆ
หัดส่ง sms เล่น ๆ บ้าง
ถือเป็นการแหกคอกอย่างหนึ่่ง
อิอิอิ
…..
เดี๋ยวนี้พี่มีเวลาเลิกดูทีวีบ้างแล้ว และมีเวลาอ่านหนังสือมากขึ้น
แต่ตอนนี้กำลังดูดีวีดีเพลงของเติ้งลี่จิน…เถียนมี่มี่… (เพิ่งซื้อมา)
เพื่อรอดูบอล
คริคริคริ
พี่ที่รัก
ตอนนี้กำลัง(พยายาม) รับโทรศัพท์เบอร์แปลก ๆ ที่ไม่ไ้ดเมมไว้ …55555…. ประสบการณ์เหลือเชื่อ …
ว่าง ๆ ค่อยเล่าเป็นบันทึกดีกว่า…
เรื่องส่ง SMS เบื่อค่ะ วัน ๆ ไม่เป็นอันทำอะไร คอยสะดุ้งเฮือก คอยคลำ ๆ จับ ๆ เครื่องโทรศัพท์ กลัวพลาดข่าวสาร… ซึ่งรู้แล้วก็…แค่นี้เอง
เลยตัดสินใจเปลี่ยนมือถือที่พี่สาวเพิ่งซื้อให้ ให้หลานสาววัยรุ่นไป กลับมาใช้รุ่นเก่า ทำอะไรไม่ค่อยได้ และไม่ได้เรียนรู้ที่จะทำอะไรกับเครื่อง นอกจากใช้รับสาย (ที่อยากรับ) และโทรออกเมื่อต้องโทรค่ะ
เรื่องคาราโอเกะ(กะ) เพลงของเติ้งลี่จิน นี้ … ร้องได้ทุกเพลง ฟังจนเข้าเส้นเลือดไปแล้ว ร้องกันทุกวันเสาร์-อาทิตย์ค่ะ คนร้องมีความสุขใจ แต่คน(ต้อง)ฟัง … แย่เลย
และ…น้องไม่ดูบอลค่ะ…