ครั้งแรกของฉัน..มันเป็นอารมณ์..!
นี่ว่าจะแอบตามกลิ่น(หลังก้น)เพื่อนมาที่ลาน…ไม่ให้เพื่อนรู้…
นี่ว่าจะแอบย่องมาวางไข่ในลาน… แล้วรีบแวบไปไม่ให้เพื่อนรู้…
…สุดท้าย…เพราะมีบางสิ่งที่ปรากฏในชื่อเรื่อง(ของบันทึกแรกที่ว่างเปล่า) คือ “บันทึกแรกของฉัน!”….มันทำให้ฉันเกิดอารมณ์(อยากจะเขียน)ขึ้นมาทันที
ลำพังคำว่า “บันทึกแรกของฉัน” น่ะ มันไม่เท่าไหร่หรอก จะสะกิดใจนิดๆก็ตรงที่… ” ! ” นี่แหละ
อารมณ์ “บันทึกแรกของฉัน”… มันขนาดที่ทำให้รู้สึก !….เชียวเหรอ!
อืมมม… สำคัญ สำคัญ มันให้เกิดความรู้สึกตื่นเต้น!… ตื่นเต้น!…เฉกเช่น (บันทึก)ครั้งแรกๆของฉันในหลายๆเรื่องจริงๆ
ฉันเห็นด้วย…. ว่าพิมพ์แค่…!…ตัวเดียว ก็ทำให้ฉันเกิดอารมณ์อยาก(เขียนบันทึก)ได้เหมือนกัน…ใครจาไปรู้
ขอขอบคุณ ท่านผู้ออกแบบ “บันทึกแรกของฉัน!” นี้ค่ะ
(และสุดท้าย นี่ก็ว่าจะเขียนอะไรที่ได้สาระบ้างเพื่อให้เพื่อนไม่รู้สึกเสียหน้าก็คงทำไม่ได้อีกแล้ว… เพื่อนคงจะรู้…)
อิ อิ
…
Next : “คำเหมือน” ที่ต่างความหมาย…ในเรื่องเล่า » »
10 ความคิดเห็น
หยุดไปซะเฉยๆ อย่างนี้จะรู้เรื่องไหมเนี่ย ยินดีต้อนรับครับ
คิดว่าเพื่อนคงไม่รู้ เพราะเพื่อนอาจจะไปเฝ้าพระอินทร์แล้ว
งั้น ขอเป็นเพื่อนอ่านอีกคนก็แล้วกักนนะคะ
ขอบคุณค่ะเพื่อน “!”
เห็นมีหลายคอมเม้นท์ แต่ไม่เห็น ลองอนุญาติหน่อยครับ
หากมีอารมณ์
ปลดปล่อยมาเล้ย…ในลานนี่ อิอิ..
สวัสดีค่ะ
อ่านบันทึกนี้ตอนดึก ๆ ก็นั่งหัวเราะคนเดียวได้แฮะ เพราะตัวปัญหา !!! นี่เองมั้ง ก๊ากกกกกกกกกกกก
สวัสดีค่ะ…(คุณ)สุดที่รัก…เอ๊ย!…คุณสุทธิรักษ์
บันทึกนี้…เป็นบันทึกวิชา “อ่านเอาเรื่อง” ไม่ใช่ “อ่านรู้เรื่อง”ค่ะ…(เกิดทันมั้ยน้ออออ…..)
หยุดไปซะเฉยๆ…ก็ไม่รู้เรื่องแน่นอนค่ะ…
เลยสรุปว่าบันทึกนี้เป็นวิชา “อ่านไม่รู้เรื่อง”น่ะค่ะ…อิ อิ
ขอบคุณค่ะที่ออกมาต้อนรับ…(ไหนล่ะคะน้ำเย็น…อิ อิ)
สวัสดีค่ะ เพื่อน!…ทำไมเพื่อนต้องเข้าเฝ้าพระอินทร์ด้วยล่ะคะ ท่านมีบัญชามารึ …บัญชาว่าไงคะ…ออกจะตื่นเต้น! อิ อิ
บางเรื่อง(มันไม่มีอะไรเลย)…เก็บไว้ให้คนไม่รู้เกิดอารมณ์อยากรู้นี่…ดูหนุกดีแฮะ อิ อิ
…สวัสดีค่ะ พี่บางทราย…
ปลดปล่อยได้แน่นะคะ…ไม่กลัวเลอะเทอะเหรอ เดี๋ยวเจ้าของบ้านบ่นแย่เล้ย
..ว่าจะเปลี่ยนชื่อใหม่ละค่ะ.. เป็น ลานอารมณ์ ดีมั้ยคะ..อิ อิ
สวัสดีค่ะ คุณrani
ดีใจค่ะที่ทำให้ขำได้กลางดึก …นอนดึกจัง