ลาน ณกานดา

ก
ก.ไก่ คือตัวแรกของอักษรไทย เวลาเราหัดเขียนตัวอักษร
เรามักจะหัดเขียนตัว ก.ไก่ ก่อน และ คำว่า ก่อน ที่แปลว่า ก่อน
ก็ขึ้นต้นด้วยก.ไก่ คำว่า เกิด ก็ ก.ไก่
เหมือน จะบอกว่า เริ่มต้นคือเช่นไร เริ่มต้น คือ ก.
ลักษณะของ ก คือเริ่มแล้วสูงขึ้น ๆ ถึงระดับหนึ่ง ก็จะคงที่ แล้ว…
ก็ลดลงๆๆ จนจบ เท่ากันกับเริ่มต้น มาแล้วจากไป ไม่มีอะไร
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วดับไป

ข.
ไข่ เกิดมาจากไก่ หลุดออกมาจากไก่
ดูตัวอักษร ข.ไข่ สิ คล้ายกับ ก.ไก่ กลับหัวเลย…
แต่ไม่กลับหัวเลยนะ ต้องมีวัฎจักรก่อน
หัวกลมๆของตัวอักษร เหมือน วัฎจักรชีวิต
เหมือนความวุ่นวายที่เกิดอยู่เสมอ ทุกแห่งหน
แล้วหลุดออกมาเป็น ขอไข่ เกิดแล้วก็ ขอ
เมื่อยังวัยเด็ก มักเป็น วัย ขอ ขอการเลี้ยงดู
ขอ การดูแล ข. ไม่ได้ทำเอง…ก. ทำเอง..
ข. เมื่อเริ่มแล้วลดลง ..ลากลงมา แล้วโค้งเล็กๆ
แล้วขึ้น ใช่แล้วเมื่อเติบใหญ่ ต้องขอน้อยลงๆๆ
จนเรียนรู้ และพัฒนาขึ้นๆๆๆ จบ ข. ก็จะกลับไปเป็น ก.
ตลบกลับขึ้นไปอีกครั้ง…แต่กว้างกว่า ข. เพราะ
ผ่านเวลา เติบโต จึงเป็น ก.ไก่ ต่อไป ให้ ข.ไข่ ต่อไป…

ขอ.ขวด..อยู่ไหน…
ขอ.ขวด เป็น ขอ.ไข่ หัวแตก
แสดงถึง ความแตกต่าง ไม่เหมือนกันไปหมด
และถ้าแตก ก็ ตก ถ้าขึ้นใหม่ได้จึงเหมือน ข.ไข่
ที่จะพัฒนาต่อไป คนบางคน เป็น ข.หัวแตก
ไม่รู้ว่า ห้วแตก สติแตก เกี่ยวกับขวดไหม….
น้ำเมาที่อยู่ในขวด..หรือเปล่าก็ไม่่รู้

คอ.คน…อยู่ไหน
ค.ควาย…ตามมา
บอกได้ไหมว่า ทำไม คน จึงใช้ ค.ควาย….

แม่…..เป็นนักจัดรายการ…..

ใครก็รู้ว่าแม่เป็นอะไรหลายๆอย่าง แม่เป็นครู แม่เป็นแม่ครัว
แม่เป็นนักบริหาร แม่เป็นนักบัญชี ( บางทีเป็นนายธนาคาร..)
แม่เป็นนักวิชาการโภชนาการและสุขภาพ…

อยู่ๆก็แวบเข้ามาว่า จังหวะชีวิต ของแต่ละคน ในครอบครัว
บางทีทำให้สอดคล้องกันได้ ถ้ามีคนกลาง มีคนคอยใส่ใจ
จับความต้องการทางกายและใจ ของแต่ละคน มาจัดโปรแกรมเวลา

เคยไหมที่ ใครนึกอะไรขึ้นมาได้ก็บอกกันตอนนั้นและอาจจะผิดหวัง
ได้ง่ายๆจนบางที ไม่ต้องบอกดีกว่า กลัวผิดหวัง บางคนก็เป็นบ่อยๆ
และเด็กๆมักเป็นได้ง่ายๆ  แต่ผู้ใหญ่ก็เป็นเหมือนกัน ไม่พูดอ่ะนะ ฮี่ๆๆๆๆ

ใครเล่าจะเป็นสื่อกลางในครอบครัว
ทำให้ทุกคนได้พบสิ่งที่ต้องการ ในเวลาที่ต้องการ
เรื่องนี้ก็ละเอียดอ่อน เพราะการมองข้ามเรื่องจังหวะ
ทำให้เกิดช่องว่าง เกิดปัญหาเล็กๆในใจ ที่สะสมไว้ได้
เราอาจคิดว่า อีกฝ่ายไม่คิด ไม่ต้องการอย่างที่เราต้องการ
เมื่อเสนอแล้วไม่ได้รับการตอบสนอง แต่ที่จริงอาจไม่ใช่อย่างนั้น
ไม่ใช่ไม่ต้องการ แต่ไม่ใช่เวลานั้น หรือ วิธีนั้น…ข้อนี้อาจลืมคิดไปก็ได้..

เมื่อไม่เข้าใจ ก็ไม่ได้ทำอะไรที่น่าจะได้ทำ น่าเสียดาย…

สวัสดีทุกๆท่านค่ะ ใครไม่ได้ไปเที่ยวบ้าง…ยกมือขึ้น…
เอามือลง…เราไปเที่ยวแบบประหยัดเงินและเวลากันนิ…..

The Seasons of Love
Ed Ames

No matter what the season
We two can be together
I offer you a true love
From now until forever

วันนี้มีความสุข…ที่หายไปนานค่ะ  ต้องมาเล่าให้เพื่อนฟัง  เพื่อต่อยอด เพื่อขยายผล  เรื่องดีๆจะได้มีมากๆนะคะ

หลายวันมาแล้ว  ไม่ใช่สิ  หลายเดือนมาแล้ว ที่แม่กับลูกไม่ค่อยมีเวลาให้กันแบบสบายๆเลย  เวลาที่เราพบกัน เราต่างเร่งรีบ หรือไม่ก็เหนื่อยอ่อนแล้ว ทั้ง 2 ฝ่าย เรื่องที่เราพูดจากัน ถูกย่อให้เหลือแต่ใจความสำคัญ ที่จำเป็นต้องสื่อให้กันทราบ แล้วต่างคนต่างทำภาระกิจของตนเอง จนเหนื่อยไปอีกวันหนึ่ง ทำไมชีวิต ต้องแห้งแล้งขนาดนั้น ต่างฝ่ายต่างเข้าใจว่าอีกฝ่ายหนึ่งกำลังยุ่ง และต้องการเวลาส่วนตัวไม่มีใครรู้ใจใครว่า  ต้องการอะไร

จนกระทั่ง วันนี้ เช้าที่แสนเร่งรีบ ดำเนินไปตามปกติ ลูกเอาเอกสารมาให้อ่าน เดินไป เดินมาสักครู่ ก่อนออกจากบ้านแต่เช้า  แม่ทำงานของแม่ที่ไม่เคยหมดจากโต๊ะสักที   หันไป เดินมา ทำงานๆ แล้วก็ อุ๊ย….จิ้งจก  ลูกจิ้งจก ตัวดำๆมีลายจุดๆด้วย อยู่บนโต๊ะทำงาน  ด้วยความที่เป็นคนไม่กลัว จิ้งจกเล็กๆ ( แต่กลัวตุ๊กแก ) จึงตกใจไม่มาก เอ..โต๊๊ะเราคงรกนิ  จิ้งจกมาเที่ยว  เข้าไปใกล้ๆ..ฮ่าๆๆๆๆๆๆ จิ้งจกปลอม   เจ้าตัวการนำมา เดินป้วนเปี้ยนรอชมผลงานว่าแม่จะตกใจไหมโดยทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้   ลูกเอ๋ย..แม่พึ่งจะได้ยิ้มวันนี้เอง ขอบคุณลูกที่มีน้ำใจหยอกแม่  ทั้งที่ 2 วันก่อนเพิ่งถูกดุไปเรื่องกลับบ้านดึก  เหมือนโลกนี้ สดชื่นขึ้นหลายเท่า

แม้จะรู้ว่า  อารมณ์ขันมีประโยชน์มาก แต่เราก็ละเลยที่จะมอบให้คนใกล้ชิด  วันนี้น่าจะมอบให้คนใกล้ชิดนะคะ