ลานชีวิต

ผมได้ข้อคิดเรื่องนี้มาจากตอนที่ผมไปเก็บเปลือกผลไม้มาใส่นา

ผมจะพยายามไปตอนร้านปิด หรือก่อนร้านเปิด เพื่อความสะดวกของการจอดรถและขนตะกร้าเปล่าลงรถ ขนตะกร้าใหม่ขึ้นรถ

 ผมสังเกตว่าคนขายผลไม้จะมาเปิดร้านประมาณ ๖-๗ โมงเช้า และปิดร้านประมาณ ๕ ทุ่ม

ก่อนมาเปิดร้านนั้น คนขายจะต้องไปสั่งผลไม้ให้ครบตามที่ต้องการตั้งแต่ ตี ๔-ตี ๕ ประมาณ ๖ โมงร้านขายส่ง ก็จะนำผลไม้มาวางไว้ให้พร้อมจัดขายได้ประมาณ ๗-๘ โมงเช้า

สรุปว่า เขาคงจะนอนประมาณ ๖ ทุ่ม ตื่นประมาณไม่เกินตี ๔

และจะอยู่บ้านจริงๆประมาณ ๔ ชั่วโมงต่อวัน เกือบตลอดปี

เป็นอย่างนี้ทั้งสองร้านที่ผมไปเก็บเปลือกผลไม้

ผมเลยถามเขาเล่นๆว่า

มีบ้านไหม เขาก็บอกว่ามี ผมเลยถามต่อว่า “มีไว้ทำอะไร”

เขาบอกว่า “มีไว้นอน”

ผมก็แซวเล่นๆว่า ก็เห็นจัดที่นอนที่ร้านไว้แล้ว ก็นอนที่ร้านก็ได้

เขาก็บอกว่าที่ร้านไว้นอนเล่น ที่บ้านไว้นอนจริงๆ

ก็แปลกดี

อีกร้านหนึ่งใกล้ๆกัน ตอบว่า “มีไว้ให้ลูกอยู่”

ผมถามต่อว่า “ลูกอยู่จริงไหม”

เขาตอบว่า “ตอนนี้ก็อยู่ เล่นเกมส์”  แต่ต่อไปคงไม่อยู่

ผมก็เลยคุยเล่นๆว่า

เราดิ้นรน พยายามหาบ้าน สร้างบ้าน ด้วยความยากลำบาก บางทีเกือบทั้งชีวิต

แต่…. เมื่อมีบ้าน เรากลับไม่ได้อยู่จริงๆ หรืออยู่เป็นเรื่องเป็นราว

บางทีก็ไว้แค่เก็บของส่วนตัว (ที่พังๆ หรือไม่ค่อยได้ใช้ เพราะที่ใช้มักพกพา หรือถือไปด้วย)

ของที่ไม่ได้ใช้ หรือใช้น้อยมาก ก็มีมากมาย ตั้งแต่เฟอร์นิเจอร์ เครื่องครัว ถ้วยจานมากมาย (ที่ไม่เคยมีโอกาสใช้ หรือใช้ก็ครั้งสองครั้งตลอดชีวิต) โต๊ะ ตู้ ห้องนั่งเล่น (ที่ไม่เคยมีเวลานั่งเล่น) ห้องรับแขก (ที่จะมีแขกมาปีละครั้งสองครั้ง) ห้องให้ลูกหลานมาพัก (ที่จะมาอย่างมากปีละครั้ง สองครั้ง) เครื่องนอน เสื้อผ้า ของใช้สารพัดที่เก็บไว้ใช้บ้าง ไม่ใช้บ้าง เต็มไปหมด

แล้วเรามีไว้ทำอะไร

นี่แหละหนอคนเรา

ทำให้ผมคิดไปถึงคนที่มีบ้านหลายหลัง หลังละหลายๆห้อง ที่จัดไว้อย่างดี พร้อมใช้งาน

เขามีกันไว้ทำอะไร

ตลอดชีวิตจะได้ใช้สักกี่ครั้ง คุ้มค่าไหม ทั้งในเชิงเศรษฐกิจ และเชิงทรัพยากร

จริงๆ เราควรมีสักเท่าไหร่ เราเคยมาทบทวนกันบ้างไหม

ผมรู้สึกว่า เรา (ส่วนใหญ่) มีมากเกินพอ

ทั้งบ้าน ที่ดิน ของใช้

ที่ทำให้เป็นภาระต้องดูแล แต่ก็แทบไมค่อยได้ใช้

เพียงเราอ้างความจำเป็นเฉพาะกิจ บางเวลาเท่านั้น ที่น่าจะมีทางออกแบบอื่นๆ ที่ทำให้เราใช้ทรัพยากร ทั้งเชิงอนุรักษ์ และคุ้มค่า และมีเหลือเผื่อแผ่กับคนอื่นๆบ้าง

คิดไปคิดมา สรุปว่า ผมเพิ่งตระหนักถึงการปรับใช้ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงในส่วนนี้

ถ้าเราปรับใช้ได้ ประสิทธิภาพการใช้ทรัพยากรคงมากกว่านี้แน่นอน

ผมจะลองดูครับ ว่าจะทำอะไรได้บ้าง ที่พอจะเป็นจุดเริ่มได้ โดยไม่เสียหายมากจนเกินไป

ตามแนวปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงครับ