ลานตามรอย

มีผู้ชายคนหนึ่งเขาเป็นคนทีมีฐานะมีเงินมีทองพอสมควรเขาได้ใช้ชีวิตอยู่คนเดีวยเนื่องจาก พ่อ-เเม่ เขาได้เสียชีวิตไปเเล้ว

เขาคิดว่าเขามีเงินมีทองมากพอที่จะเลียงชีวิตรำพังของตัวเองได้เขาได้ใช้ชีวิตอย่างฟุ่มเฟีอยมากใช้ชีวิตเเบบไม่ได้คิดว่า

อนาคตข้างหน้าของตัวเขาจะเป็นอย่างไรเเล้วมีอยู่วันหนึ่งเขาได้ไปกินหล้า จากที่เขาได้กินหล้าพอตึง ๆ ได้มีพระรูปหนึ่ง

ได้เข้ามาทักเขาว่า “โยมหัดทำบุญบ้างนะราศีโยมดูหมอง ๆ อะ” เป็นธรรมดาของคนเมาเขาได้ตอบพระรูปนั้นว่า

ท่านอย่ามาพูดเรื่องอะไรไร้สาระน่า ท่านกลับวัดไปเทอะเดีวยจะจำวัดไม่ทัน 555555 เเล้วพระรูปนั้นก็เดินจาก

ไปโดยท่านได้ทำสัหน้าสงสาร เเล้วผู้ชายคนนั้นก็ได้กลับมาถึงบ้านตอนนั้นเขาได้เมาเขาได้ล้มตัวนอนบนเตียงเเล้วเขากำลัง

จะหลับเขาได้หลือบไปเห็นผู้ชายที่มีร่างเเดงถือหองยาวยืนอยู่ข้าง ๆ เตียงเขาได้ตกกระใจมากจงทำให้เขาหายเมาจากริสสุรา

ทันที ชายผู้มีร่างเเดงได้ผูดกับเขาว่า “เจ้าหมดเวลาเเล้วที่จะใช้วีวิตกับการทำตัวเสเพอย่างงี้เข้าจะให้เวลาเจ้าเป็นเวลา5วันกลับตัวกลับใจซะ(หมายถึงทำตัวดี ๆ ไม่กินหล้า ทำบุญเยอะ ๆ อะไรเเบบนี้)“เเล้วจากนั้นชายร่างเเดง

ก็ได้หายไป เขาได้ตกกระใจมาก เขาได้มานั้งคิดว่าผู้ชายร่างเเดงที่มาพูดกับเขาคือใครเเต่เขาก็ไม่ได้ใส่ใจในเรื่องนี้มากมายอะไร

เขาก็ได้พูดกับตัวเองว่าไร้สาระจะมานั้งคิดทำไมกับไอเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องเเล้วเขาก็ได้ทำตัวเเบบเหมือนเคยจนมาถึงวันที่ 5 ที่ชายร่าง

เเดงให้เวลาไว้ตอนเช้าเขาได้ออกไปกินเหล้าอีตามเคยเเล้วก็เมาเหมือนเคยพอกลับมาถึงบ้านเขาได้ล้มตัวนอนบนเตียงอีกเเละเขาก็ได้

เจอกับชายร่างเเดงอีกครั้งหนึ่งชายร่างเเดงได้เขานำวินญาณของชายคนนี้ไปสู่นรกเข้าได้ตกกระใจมากเมือเขาได้อยู่ที่นรกเข้าได้ถาม

ยมบาลว่า”ท่านนำค่ามาทำไมข้ายังไม่ตายซะหน่อย”ยมบาลได้ตอบ ข้าได้เตือนเจ้าเเล้ว ตอนนี้เจ้าได้ตายเเล้ว เเล้วยมบาลก็ได้สั้งให้

ผู้คุมนำวินญาณไปลงโทสตามกรรมที่ได้ทำไว้ เเล้วผู้ชายคนนั้นก็ได้คิดถึงพระรูปนั้นมาทันทีเขาได้คิด ทำไมเราไม่เชื่อพระรูปนั้นไม่

หน้าเลย เเต่เห็นรู้ไม่ว่าเวลาของเขาหมดลงเเล้ว

« « Prev : “ความคิดที่ต่างกัน”