ลานจอมป่วน

อ. ศิระชัย โชติรัตน์

การจะรักษาประชาธิปไตยต้องเคารพผู้คนที่มีความแตกต่างกัน  และต้องเคารพกติกา  ต้องเปิดใจรับฟัง  และพูดคุยกันโดยใช้ถ้อยคำที่สุภาพ

ความขัดแย้งทางการเมือง เป็นอาการที่แสดงออก  ซึ่งมีเหตุปัจจัยที่ต้องศึกษาค้นคว้า

สังคมไทยต้องการเวลาอีกนานที่จะเรียนรู้ที่จะเคารพซึ่งกันและกัน  และเคารพกติกา

ต้องเริ่มจากการทำความจริงให้ปรากฏ  และคนเราต้องรับผิดชอบในสิ่งที่ได้กระทำลงไป  ผู้ผิดต้องได้รับโทษ  และลงท้ายด้วย “การให้อภัย”

เราพูดกันมากเรื่องการปรองดอง  ปรองดองยังไง?  ปรองดองแล้วจบไหม ?

ถ้ายังเหลือรากเหง้าของปัญหา เช่นโครงสร้างทางการเมือง  โครงสร้างทางสังคม ฯลฯ   ก็ยังไม่จบ

จะต้องมีการปฏิรูปเพื่อให้เกิดความยั่งยืน

หลังจากนั้นก็มีการชี้แจงการจัดทำเอกสารวิชาการและการจัดทำโครงการรุ่นเชิงปฏิบัติ

หลักสูตรประกาศนียบัตรชั้นสูงการเสริมสร้างสังคมสันติสุข รุ่นที่ 3 จะแตกต่างจากรุ่นที่ 1 และรุ่นที่ 2

รุ่นที่ 1 นอกจากต้องส่งบันทึกการเรียนทุกวิชาเป็นรายบุคคลแล้ว  ก็จะทำประมวลบทเรียนการเสริมสร้างสังคมสันติสุข ซึ่งเป็นงานเขียนที่ประมวลความรู้ที่ตกผลึกจากกระบวนการเรียนรู้ทั้งหมดที่ได้ตลอดหลักสูตร  พร้อมกับระบุว่าจะนำความรู้ที่ได้รับไปต่อยอดในการทำงานได้อย่างไร

เนื่องจากหลักสูตรนี้ได้รับการสนับสนุนงบประมาณแผ่นดิน  เมื่อจบการศึกษา นักศึกษาจะต้องร่วมกันขับเคลื่อนในรูปของ “เครือข่ายเสริมสร้างสังคมสันติสุข” เพื่อนำไปสู่การปฏิบัติจริงในการสร้างสันติสุขในชาติในระยะต่อไป

รุ่นที่ 1 ได้ทำ Peace Talk, Peace Conversation, Peace Dialogue และ Peace Net (Networking) หลายสิบครั้ง  และได้นำเสนอเอกสารวิชาการรุ่นในเวทีสาธารณะและนำเสนอต่อสถาบันพระปกเกล้าและรัฐบาลไปเรียบร้อยแล้ว

รุ่นที่ 2 ได้พัฒนามาทำโครงการสันติธานี เน้นการลงมือปฏิบัติ เพื่อเสริมสร้างความเข้มแข็งให้ชุมชน  มีกิจกรรมร่วมกับสถานีตำรวจ โรงเรียน โรงพยาบาล ภาคชุมชน  ได้รับการสนับสนุนจากศุนย์อำนวยการบริหารจังหวัดชายแดนภาคใต้ (ศอ.บต.)    แบบว่า…4ส3 คิด  ศอ.บต. ทำ

แต่ รุ่นที่ 2 มาเริ่มทำโครงการภายหลังปัจฉิมนิเทศน์  จึงล่าช้ายังไม่ได้นำเสนอต่อสถาบันพระปกเกล้าและรัฐบาล

รุ่นที่ 3 นี้จึงต้องทำโครงการรุ่นเชิงปฏิบัติ ซึ่งนักศึกษาจะต้องช่วยกันคิดว่าจะทำอะไร ?  ทำอย่างไร ?……และต้องขับเคลื่อนให้เกิดผลภายใน 9 เดือนที่ศึกษาหลักสูตรนี้  แล้วนำเสนอต่อสถาบันพระปกเกล้าและรัฐบาลเหมือนรุ่นก่อนหน้านี้

มีการแนะนำว่า ในการลงพื้นที่  ไม่ใช่ลงไปแค่หาข้อมูล  ความจริง  แต่ลงไปเก็บความรู้สึก นึกคิด ดังนั้นจึงต้องมีคนที่จะเชื่อมโยง  ทำให้เกิดพื้นที่ปลอดภัย(ด้านอารมณ์และจิตใจ)  มีการสร้างเครือข่ายเป็นใยแมงมุม  มีความแตกต่าง, Flexible ไม่มี  pattern ที่ตายตัว

ผศ. ดร. จงรัก พลาศัย อธิการบดี มหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์

ได้พูดถึงปัญหาภาคใต้  ด้านการศึกษา

มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ใช้เวลาสี่สิบกว่าปีสอนด้านวิทยาศาสตร์

มหาวิทยาลัยปัตตานี ใช้เวลาสี่สิบกว่าปีสอนด้านสังคมศาสตร์

มหาวิทยาลัยนราธวาสราชนครินทร์ใช้เวลาสี่ปีสอนแต่ศึกษาศาสตร์

การจัดการศึกษาต้องครบทุกด้าน ทำอย่างไรให้ประชาชนมีความหวังที่ลูกหลานจะได้เรียนคณะยอดนิยมเหมือนคนภาคอื่นๆ

ปัจจุบันเด็กในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ 80 กว่าคน ได้เรียน แพทย์ วิศวะ พยาบาล ฯ

ประชาชนมีความพึงพอใจมาก  เป็นการสร้างฐานความรู้สึกที่ดี

สามจังหวัดชายแดนภาคใต้มีวัตถุดิบทางการเกษตรมาก  แต่ไม่มีโรงงานอุตสาหกรรมที่จะแปรรูปผลผลิตทางการเกษตรเลย  ทำอย่างไรจะมีโอกาสทางเศรษฐกิจมากขึ้น

ท่านสิงห์ชัย ทุ่งทอง สมาชิกวุฒิสภา

เรามีข้อมูล  มีความรู้ทางทฤษฎี  มีผลงานวิจัยมากมายอยู่แล้ว  ทำอย่างไรที่จะนำความรู้  ทฤษฎีต่างๆมาปฏิบัติ

จะทำอะไรดี?  ทำอย่างไร?

นอกจากปัญหาภาคใต้แล้ว  ปัจจุบันก็มีปัญหาภาคอีสาน ภาคเหนือ  แม้แต่ใน กทม. เอง

จุดแข็งของสังคมไทยคือ Human Touch  แต่วิธีแก้ปัญหาคือตั้งกรรมการเลยไม่เสร็จสักเรื่อง

Facebook

« « Prev : สถานการณ์ความขัดแย้งหลักในชาติ (4)

Next : Post Election Stress Syndrome » »