ลานจอมป่วน

ทำกลับกัน

ทีมงานจัดการฝึกอบรม CBM จากสถาบันฝึกอบรมและถ่ายทอดเทคโนโลยีด้านสิ่งแวดล้อม, สำนักส่งเสริมการมีส่วนร่วมของประชาชน กรมส่งเสริมคุณภาพสิ่งแวดล้อม กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม  และเทศบาลนครพิษณุโลก

ในการเรียนรู้ การใช้ชีวิต การทำงาน การพัฒนาตัวเอง ให้มองกว้างมองออกไปข้างนอก มองให้เห็นองค์รวม

เวลาปฏิบัติให้เริ่มจากข้างในคือระดับประเทศ องค์กร หรือตัวเราเอง

แต่พวกเรามักจะทำกลับกัน

เวลามอง มักมองที่ตัวเอง เช่นถ้ามีรัฐบาลมีนโยบายหรือต้องทำภารกิจนี้ เราจะได้อะไร? องค์กรเราจะได้อะไร?

หรือถ้าองค์กรเรามีนโยบายแบบนี้เราจะเป็นอย่างไร? เราจะได้อะไร?

……ไม่ได้มองว่า ส่วนรวมจะได้อะไร? มีประโยชน์ต่อส่วนรวมหรือไม่?

เวลาปฏิบัติดันไปเริ่มที่คนอื่น หน่วยงานนั้นต้องทำอย่างนั้น หน่วยงานนี้ต้องทำอย่างนี้

หัวหน้าต้องเป็นอย่างนั้น ผู้ร่วมงานต้องเป็นอย่างนี้ ลูกน้องต้องเป็นแบบนี้

ทำแล้วไม่ได้ผลสักที วุ่นวายมากขึ้นอีกทั้งตัวเรา องค์กร สังคม ประเทศชาติ แถมยังไม่เอะใจเสียอีก

เป็นหน้าที่ของผู้บริหารที่มีความสามารถหรือใครก็ได้ที่เอะใจ ที่ต้องช่วยเหลือให้คนในองค์กรได้รู้เรื่องสิ่งที่เกิดขึ้นภายนอก

ปกติคนเรามักภูมิใจในความสำเร็จ ความรุ่งโรจน์ในอดีตที่ผ่านมา เกิดความทะนงตนว่าเป็นผู้ที่รู้เรื่องดีที่สุด ที่ทำอยู่ดีที่สุด นานๆเข้าก็จะหลงตัวเอง หยิ่งยโส ไม่สนใจว่าภายนอกเปลี่ยนแปลงไปถึงไหนแล้ว

มีตัวอย่างที่คนในบริษัทไม่สนใจเสียงบ่นของลูกค้าเกี่ยวกับสินค้าที่ตัวเองผลิต จนยอดขายตกมาก ผู้บริหารต้องไปสอบถามลูกค้าเองและถ่าย VDO ไว้ เอามาให้ทีมงานผลิตดู ให้ได้รับรู้ข้อเท็จจริงรวมทั้งอารมณ์ของลูกค้าที่ผิดหวังในสินค้าที่ทีมงานผลิตขึ้นมา ไม่เป็นที่พอใจของลูกค้าอย่างมากและยังไม่ทราบ ไม่เชื่อว่าจะเป็นอย่างนั้น

แต่ต้องระวังคนที่ต่อต้านการเปลี่ยนแปลง ไม่เอาลูกเดียว เพราะมักจะพอใจในสิ่งที่เป็นอยู่ และกลัวการเปลี่ยนแปลง ถ้ารู้สึกว่าถูกคุกคามก็จะเริ่มเปลี่ยนแปลง แต่เป็นไปในทิศทางที่ไม่ก่อให้เกิดประโยชน์ใดๆต่อส่วนรวม แถมเป็นอันตรายด้วยซ้ำไป

ต้องชักชวน นำพาให้สนใจโลกภายนอก แล้วตระหนักถึงความจำเป็นที่ต้องเปลี่ยนแปลงก่อน ถ้าทำตรงนี้ไม่ได้ก็จบ อยู่กันเหมือนเดิม รอหายนะมาเยือน

ถ้าทำจุดนี้สำเร็จ ขั้นต่อไปก็คือทำการเปลี่ยนแปลงไปในแนวทางที่ถูกต้อง ทำไปต้องรู้ว่าใช่ไม่ใช่ ถ้าไม่ใช่ก็จะมีอาการวุ่นวาย เครียด ประชุม ๆ ๆ ๆ ๆ แถมมีกิจกรรมมากมาย แต่ไม่เห็นจะดีขึ้นเลย เป็นแบบที่เรียกว่าขยันไม่เข้าท่า

ถ้ามาถูกทาง คนในองค์กรจะมีความสุข ทำงานชิวๆ ทำสบายๆ ไม่เครียด ไม่วุ่นวาย ผลงานจะค่อยๆดีขึ้น องค์กรก็จะค่อยๆดีขึ้น

ทำอย่างไรน่ะหรือ ?

ทำตัวให้ชิวๆ สบายๆ ทำงานแบบชิวๆ สบายๆ ก้าวพ้นงานประจำให้ได้ก่อน มองออกไปข้างนอก มององค์รวม แต่เวลาทำ เริ่มจากตัวเราเองก่อน องค์กรของเราเองก่อน

แล้วการทำตัวชิวๆ สบายๆ ทำอย่างไร? ถ้าเชื่อว่าจะทำให้ตัวเองและองค์กรดีขึ้นก็ศึกษาเอาเอง อิอิอิอิ

Facebook

« « Prev : ความยั่งยืน

Next : ตะเกียงอาละดิน และ google » »