ลานจอมป่วน

อาศัยที่แบกกล้องถ่ายรูปไปด้วย ก็เลยใช้กล้องให้เป็นประโยชน์ เพราะบางครั้งจะจดอะไรก็ไม่ค่อยจะทัน

ตลอดทางที่เข้าชม Pavilion ของชิลี จะมีป้ายเล็กๆตามทาง ไม่สังเกตก็อาจจะไม่สนใจ แต่ก็แฝงอะไรๆไว้มากมาย เช่น

What is a city ?

Why do we rebuild cities over and over ?

If no one knows anyone… then why live in the same city?

Welcome to the city of relationships.

I live in a city to build a relationship with you.

ขอโทษครับ ขอแปลเป็นไทยหน่อยนะครับ ผิดถูกช่วยชี้แนะด้วยนะครับ

เมืองคืออะไร?

ทำไมเทศบาลชอบสร้างแล้วขุด ขุดแล้วสร้าง ?

ถ้าไม่รู้จักกัน แล้วจะอยู่เมืองเดียวกันไปทำไมฟะ ?

ยินดีต้อนรับชาวเฮสู่เมืองแห่งสัมพันธภาพ

เราอยู่ในเมืองเพื่อรู้จักและรักกัน

และที่ชอบมากคือหลัก 8 ประการที่จะพัฒนาเมืองที่ชิลีนำเสนอ

1. THE MORE COLLABORATIVE RELATIONSHIPS THERE ARE, THE MORE VALUE IS CREATED AND THE VALUE IMPROVES THE QUANLITY OF LIFE.

๑. ยิ่งมีความความสัมพันธ์แบบร่วมมือกันมากขึ้น

จะยิ่งมีการสร้างคุณค่า ซึ่งคุณค่าก็ไปปรับปรุงคุณภาพชีวิต

2. TO VALUE THE PUBLIC AND COLLECTIVE FAVORS COLLABORATIVE RELATIONSHIPS.

๒. จะจัดลำดับความสำคัญให้แก่สาธารณชนและกลุ่มชน

เพื่อสร้างเสริมการสร้างความสัมพันธ์แบบร่วมมือกัน

3. THE NATURAL TERRITORY OF A CITY IS UNIQUE AND PERMANENT; IT IS THE BASE OF IT’S SUSTAINABILITY AND IT’S IDENTITY.

๓. พื้นที่ธรรมชาติของเมืองเป็นหนึ่งเดียวและถาวร;

สิ่งเหล่านี้เป็นรากฐานของความยั่งยืนและเป็นอัตลักษณ์ของเมือง

4. EVERY CITY IS UNIQUE AND UNREPEATABLE: IT’S CULTURE AND IT’S HERITAGE ARE IT’S SINGULARITY AND IT’S DISTINCTION.

๔. เมืองทุกเมืองมีเอกลักษณ์เป็นของตนเอง ไม่สามารถลอกเลียนได้:

วัฒนธรรมและมรดกที่สืบทอดกันมา เป็นสิ่งเฉพาะตัวและไม่เหมือนของใคร

5. THE LARGE AND THE SMALL SHOULD BE BALANCED, THE RAPID AND THE SLOW, THE EPHEMERAL AND THE PERMANENT.

๕. หาสมดุลย์ระหว่างสิ่งใหญ่และสิ่งเล็ก รวดเร็วและเชื่องช้า ชั่วคราวและถาวร

6. QUALITY IS FOR EVERYONE.

๖. คุณภาพมีไว้สำหรับทุกคน

* THE PUBLIC ELEMENT SHOULD NOT BE SEGREGATED.

* สาธารณสมบัติไม่ควรถูกแบ่งแยก (เพื่อครอบครองหรือให้บริการเฉพาะกลุ่ม)

* THE FEWER THE PRIVATE RESOURCES, THE GREATER THE PUBLIC INVESTMENT.

* ยิ่งมีทรัพยากรส่วนตัวน้อยลง ก็จะมีการลงทุนในสาธารณสมบัติมากขึ้น

7. THE CITY SHOULD PROVIDE EVERY FORM OF RELATIONSHIP POSSIBLE: ALL REAL SPACES AND VIRTUAL NETWORKS SHOULD BE OPEN TO EVERYONE.

๗. เมืองควรจะจัดหาทุกอย่างเท่าที่เป็นไปได้เพื่อสร้างให้เกิดความสัมพันธ์(แบบร่วมมือ): เช่น พื้นที่พบปะทั้งของจริงและพื้นที่เสมือน ควรเปิดให้แก่ทุกคน

8. CELEBRATION AND LEISURE ARE IN THE ESSENCE OF URBAN LIFE.

๘. งานฉลอง และ(พื้นที่)พักผ่อนหย่อนใจ เป็นสิ่งจำเป็นที่ขาดไม่ได้สำหรับชีวิตในเมือง

สรุปแบบง่ายๆว่าอยู่เมืองเดียวกัน ประเทศเดียวกัน ยอมรับความแตกต่างหลากหลายของประเพณี วัฒนธรรม ความคิด ไม่ต้องพยายามไปทำให้เหมือนกันหมดทั้งคน ทั้งเมือง ทั้งประเทศ

อยู่เมืองเดียวกัน ประเทศเดียวกัน ไม่พยายามรู้จักกัน เข้าใจกัน รักกัน จะอยู่เมืองเดียวกัน ประเทศเดียวกันไปทำไมฟะ (เขาไปถึงโลกเดียวกัน จักรวาลเดียวกันแล้ว)

ต้องเปิดช่องทางให้ผู้คนมีปฏิสัมพันธ์ต่อกัน ทั้งแบบเห็นกันตัวเป็นๆหรือเป็นเครือข่ายเสมือน ถ้าทำอะไรไปแล้วทำให้คนรู้จักกัน เข้าใจกัน รักกันมากขึ้นก็ถูกทาง ถ้าทำแล้วแตกแยกมากขึ้นก็น่าจะไม่ถูกทาง

ที่ใหญ่ๆรอที่เล็กๆ ที่ไปเร็วมากๆ ก็รอพรรคพวกที่ช้าหน่อย คนในเมือง คนในเมือง ในมหานครต้องเรียนรู้ เข้าใจ รักคนในชนบท ก้าวไปข้างหน้าด้วยกัน คนรักกันเขาไม่ดูถูกกันหรอก (อันนี้ว่าเอง อิอิ )

ถ้าสรุปแบบทึ่ครูบาสุทธินันท์ว่า มนุษยชาติควรเรียนรู้ที่จะรักกันก่อน แล้วอย่างอื่นก็จะตามมา หัดทำอะไรๆที่นึกถึงคนอื่นๆที่แตกต่างไปจากเรา ทำแบบสบายๆ ชิวๆ แบบพวกเฮฮาศาสตร์…..ลงจนได้ อิอิ

………ขอบคุณมากสำหรับการแปลหลัก 8 ประการจากเพื่อน เพราะแปลไม่ออก

Facebook

« « Prev : เซี่ยงไฮ้ ตอนที่ 2

Next : UN Pavilion (เซี่ยงไฮ้ ตอนที่ 4) » »