ทำไมคนแซ่เฮถึงต้องรู้จักกันและเจอกัน ?
อ่าน: 1578ทำไมคนแซ่เฮถึงต้องรู้จักกันและเจอกัน ?
หนังสือที่แลกกันอ่านกับนักการอิ่มต้องคืนแล้ว เลยตะลุยอ่านจนจบ ได้ตอนดีๆที่ชอบเลยเขียนบันทึกนี้
…. ถ้าเราคุยกันผ่านทางอินเตอร์เน็ต เราจะขาดสุนทรียะอะไรบางอย่างไป แต่ถ้าจำเป็น และไม่สามารถมาเจอกันได้จริงๆ อินเตอร์เน็ตก็แก้ขัดได้บ้าง….
…..อย่างท่านนัท ฮันห์ ผมเองได้มีโอกาสสัมผัสกับท่านและเติบโตทางจิตวิญญาณ…..การได้ไปเจอคนจริงๆที่มีเลือดมีเนื้อ เราได้สัมผัส
บรรยากาศรอบตัวท่าน ผมได้รับอะไรบางอย่างมาอย่างลึกซึ้ง แต่ผมก็ไม่ได้เห็นด้วยกับท่านทุกเรื่อง…..
วิศิษฐ์ วังวิญญู หนังสือปฏิวัติความรู้ในถ้วยน้ำชา
จอมป่วนเคยเขียนเรื่องการเขียนบันทึก อ่านบันทึกและการแสดงความคิดเห็นเป็น Virtual Dialogue แต่ทั้งนี้ก็ขึ้นอยู่กับคุณภาพของการพูด การเขียน การฟัง การอ่านด้วย
เห็นด้วยกับ อ.วิศิษฐ์ที่ว่าการได้พูดคุยกับคนจริงๆเราสัมผัสบรรยากาศรอบๆตัวได้ ได้อะไรที่ลึกซึ้ง และหลังจากนั้นถึงเราไม่ได้พูดคุยกันจริงๆสดๆ เราอ่านหนังสือ บทความ บันทึก เราก็ยังรับทราบถึงบรรยากาศนั้นๆได้เหมือนได้นั่งคุยกันจริงๆ
ทำไมต้องเจอตัวเป็นๆด้วย เพราะเมื่อเคยเจอตัวเป็นๆ เราจะจำความรู้สึกดีๆ หรือบรรยากาศที่ดีๆนั้นได้ ถึงตอนหลังไม่ได้เจอกัน แค่อ่านหนังสือ บทความหรือบันทึก เราก็จะนึกถึงบรรยากาศนั้นๆทำให้การอ่านมีความหมายที่ลึกซึ้งขึ้น
แต่เรื่องแบบนี้คงต้องอาศัยการฝึกฝนและปฏิบัติอย่างมาก ไม่ใช่แค่รับรู้ แล้วคิดว่ารู้และปฏิบัติได้ เวลาคุยกัน เห็นหน้ากันยังไม่เปิดใจรับฟังเลย ยังแขวนคำพิพากษาไม่ได้ ยังจี๊ดๆอยู่ แล้วมานั่งอ่านหนังสือหรือบันทึกก็ยิ่งยากไปใหญ่ อาจเข้าใจผิด ตีความผิดกันได้ง่ายๆ
เพราะอะไร ? เราเลือกที่จะเชื่อไม่เชื่ออะไรเพราะอะไร ?
ถ้าฝึกฝนมายังไม่ดีพอ เรามักจะจัดหมวดหมู่(Categorization)
ของคนที่เรารู้จักไว้ในใจก่อนแล้วว่าคนนี้ดี น่าเชื่อถือ คนนี้ไม่ดี ไม่น่าเชื่อถือ ทำให้เวลาฟังหรืออ่าน เราก็มักจะตัดสินตามหมวดหมู่ที่เราจัดไว้แล้ว ทำให้เลือกฟัง เลือกรับรู้ ไม่รับฟังด้วยใจที่เปิดกว้าง ไม่รับฟังด้วยใจที่เป็นกลาง ทำให้การรับรู้เพี้ยนไปได้
ในโลกไซเบอร์และโลกแห่งความเป็นจริงก็มีอันตรายแฝงอยู่มากมาย ซึ่งก็เป็นข้อควรระวัง แต่ถ้าเราทำอะไร ๆด้วยความระมัดระวัง ไม่ประมาท ช่วยกันดูแลสังคมของเรา ก็น่าจะลดปัญหาต่างๆลงได้ ที่พบเห็นมาก็มีหลายกลุ่มหลายก๊วนที่เจอตัวเป็นๆกัน และใช้การสื่อสารผ่าน Blog หรือ webboard ก็ไม่มีปัญหาอะไรกัน ความสัมพันธ์น่าจะดีกว่าพวกที่สื่อสารกันโดยไม่รู้ตัวตนกันและกัน
Next : นิทานเรื่อง ไอ้อ่าง(คนติดอ่าง) » »
4 ความคิดเห็น
เข้ามาบอกว่าเกี่ยวไปต่อกับไผของท่านพี่แล้วนะคะ อิอิอิ
จอมป่วน ยังติดใจ ภาพพี่นิด หิ้วกระเป๋า คนไรช่างใจง่ายเนาะ 555555
รูปติ๊ดเดียวเอง เห็นอีก อิอิ