ลานจอมป่วน

ไปสวนป่าคราวนี้  รถยนต์ซ่อมคลัช  เลยเมียงๆมองๆว่าจะไปอย่างไร ?
แว่วๆว่าสาวๆมี ครูสุ  ราณี  น้าอึ่ง  ครูมิม  นัดไปพร้อมกัน  ไอ้เราจะหิ้วปิ่นโตไปด้วยก็นั่งไม่ไหว  เลยกะจะนั่งรถทัวร์ไป  แล้วบอกบุญเผื่อมีใครมารับที่บุรีรัมย์  หรืออาจนั่งรถมอเตอร์ไซค์จนหัวแดงเหมือนครูปูดี

ครูคิมถามว่าไปยังไง  เลยบอกว่ายังไม่แน่  อาจไปรถทัวร์  แต่ในที่สุด  ครูสุก็มีธุระด่วน  แม่นุก็ไม่ว่าง  เลยขอครูมิมติดรถไปด้วย  สบายไป  ได้ขับเองทั้งไปและกลับ

จริงๆก็ได้เรียนรู้หลายอย่าง  ตั้งแต่ก่อนเดินทาง  ขณะเดินทาง  ช่วงที่อยู่สวนป่า  เขาพนมรุ้ง  และขากลับ

อันดับแรก  ดีใจที่ได้พบปะ  พูดคุย  ทำกิจกรรมร่วมกัน  ทั้งครูมิม  ราณี  น้าอึ่ง  สมาชิกแซ่เฮ ฯลฯ  พี่เปี๊ยก  อ.ไร้กรอบและทีมงานร่มธรรม  หลวงพี่ติ๊ก  คณะ สสสส

กลับมาใหม่ๆก็สรุปอะไรไม่ได้เหมือนกัน  เพราะงานยุ่ง  แถมต้องรีบเริ่มเรื่องคู่มือลานปัญญา  เพราะเป็นคนเสนอเอง  แถมกำหนดให้แล้วเสร็จในเวลา 2 เดือน  ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรเท่าไหร่  แต่รอกอดก็คอยช่วย  คอยแนะนำ  จนเริ่มต้นได้ด้วยดี  แต่ก็ยังรอการมีส่วนร่วม  จิตอาสาของทุกท่านอยู่นะครับ

เรื่องแรกเลยก็คงเป็นเรื่องของครูมิม  เป็นคนน่ารัก  คุยสนุก  เขียนบันทึกได้น่าอ่านมากๆ  เวลาเดินทางพอครูมิมตื่นก็จะถามว่าเปลี่ยนให้ครูมิมขับมั๊ย  อยู่สวนป่าก็ทำงานทุกอย่างโดยไม่ต้องให้บอกหรือร้องขอ  รู้งานและเต็มใจทำงานทุกอย่าง  โดยเฉพาะร้องเพลงกล่อมพรรคพวก

ได้พบ อ.หลินฮุ่ย  เป็นผู้ใหญ่ที่น่ารัก  น่าเคารพ  แถมบอกว่าจอมป่วนไม่แก่เหมือนที่คิดไว้

ได้เรียนรู้จาก อ. วรภัทร์  มีโอกาสแนะนำการเขียนบันทึกที่ลานปัญญา  โดยเฉพาะการเขียนผ่าน Word 2007  ( ต้องอาศัยตัวช่วย คือรอกอด อิอิ)

คุยกับน้าอึ่ง  น้าอึ่งบอกว่า  ทีมงานร่มธรรม(ลูกศิษย์ อ. ไร้กรอบ)  น่ารักมาก  รู้สึกจะมาแนวเดียวกับเฮฮาศาสตร์  เลยเกิดเอะใจ  เอ๊ะๆๆๆๆๆๆ  เค้าปฏิบัติธรรมกัน  เฮฮาศาสตร์ทำไมไปแนวเดียวกันได้  หรือเฮฮาศาตร์ก็ปฏิบัติธรรมเหมือนกัน?

มาเที่ยวนี้ไม่ค่อยได้ป่วนใคร แต่ก็คอยสังเกต มีโอกาสก็ร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันบ้าง มีเรื่องที่ทำให้เอ๊ะๆ อยู่บ้าง เช่น

การร่วมกันต้อนรับ ไม่ต้องให้บอกกันเท่าไหร่ รู้งานกันดี ช่วยกันทำกับข้าว ช่วยกันเสิร์ฟ ยกเก้าอี้ ยกเครื่องเสียง ฯลฯ

การช่วยเหลือกัน เช่นการไปรับอาจารย์หลินฮุ่ยที่เคารพ ครูบาห่วงรอกอด ไม่อยากให้เดินทางมากเพราะต้องขับรถเอง และต้องเตรียมตัวบรรยาย มอบหมายให้ครูใหญ่ ราณีกับอารามไปรับ(พร้อม GPS) ก็รับงานด้วยความเต็มใจ

ขากลับก็มีทีมไปส่งอาจารย์พร้อมหลวงพี่ติ๊ก ลุงบางทรายก็ไปส่งพี่เปี๊ยกตั้งแต่เช้า จอมป่วนก็เลยได้รับมอบหมายให้ไปส่งลุงเปลี่ยนไปขึ้นรถที่บุรีรัมย์ จะเอารถครูมิมไป แต่มีคนตาละห้อยอยากไปส่งลุงเปลี่ยนด้วย เลยได้ขับรถตู้ไป (ไม่อยากบอกเลยว่าไม่เคยขับรถตู้ )

ที่ประทับใจอีกก็คือ ครูปูร้องเพลง Top of the World เพราะมาก พอทีมงาน สสสส มาจอมป่วนก็เก็บอุปกรณ์เรียบร้อย ครูบาบอกว่าอยากให้ครูปูร้องเพลงนี้ต้อนรับคณะ ครูปูมาบอกตอนที่คณะเริ่มเดินเข้าห้องกันมาแล้ว สองจิตสองใจ จะทันมั๊ย แต่มือก็คว้ากระเป๋าออกมา ต้องเชื่อมต่ออุปกรณ์หลายอย่าง แต่ก็แป๊บเดียวเสร็จ ทันเวลาพอดี

ตอนจะกลับ ครูบาก็อยากจะแสดงความยินดีกับอุ๊ยจั๋นตาที่เรียนจบ ป. เอก ให้ล้อมวงกอด แล้วบอกว่าอยากได้เพลงกอด อ. แฮนดี้ต้องวิ่งไปเอาอุปกรณ์มา แล้วขยับโน่น ขยับนี่ แป๊บเดียวก็เสร็จทันการ ตอนแรกนึกในใจ มันจะทันมั๊ย แหมๆๆๆๆๆๆ ททท ( ไม่ใชทำทันที แต่เป็นทันทุกที)

ยังไม่หมดเรื่องประทับใจ แต่เขียนแค่นี้ก่อน อารมณ์ดี อาจมีตอนสอง ตอนสาม อิอิ

ครูบา…. พวกเราทำเรื่องยากๆสำเร็จกันมามากมายแล้ว แต่อาจยังไม่ได้ทำเรื่องง่ายๆกันเลย

Facebook

« « Prev : อยากรู้จัง อิอิ

Next : เพิ่มเติม เจ้าเป็นไผ » »