ลานจอมป่วน

แผ่นเสียงตกร่อง

เอามาเขียนบันทึกแบบภาษาไทยวันละคำเลย แผ่นเสียงตกร่องก็ยืมมาจาก อ. วิศิษฐ์ วังวิญญู วงน้ำชา เชียงราย (ยืมหมด อิอิ) อาจจะเข้าใจยากหน่อยสำหรับวัยรุ่นที่เกิดไม่ทันยุคแผ่นเสียง เกิดมาก็เป็นยุคเทปกับ CD แล้ว ที่เข้าใจง่ายก็คงพวก สว. อิอิ

คำนี้จอมป่วนใช้คำว่าอัตโนมัติ คุยกับสาวตา สาวตาก็อธิบายว่าเป็นเหมือนพวกไม่ชอบลงไปตามขาตัว U แล้วปีนขึ้นมาใหม่ ชอบกระโดดข้ามจากขาข้างนึงไปอีกข้างนึงเลย

พวกเรากว่าจะโตมาได้ เรียนรู้อะไรมาเยอะ? หรือว่าถูกครอบครัว โรงเรียน มหาวิทยาลัย สังคม คาดหวัง กดดันหล่อหลอมให้เปลี่ยนไปเป็นคนอัตโนมัติหรือพวกแผ่นเสียงตกร่อง

ถ้าพูดภาษานักเลงไพ่ก็ต้องพูดว่า กว่าจะโตมาจนป่านนี้ก็ทิ้งไพ่ดีๆไปมาก เหลือแต่ไพ่ไม่ดีไว้บนมือ

ตั้งแต่เด็ก อยู่บ้านก็เจอแต่คำว่า อย่า ไม่ดี อย่าทำ

ไปโรงเรียน มหาวิทยาลัยก็เจอคำว่าห้ามทำ ต้องแต่งเครื่องแบบ ต้องคิดเหมือนกัน ไม่งั้นก็จะถูกหาว่าดื้อ Download ข้อมูลกันไป ได้ความรู้มือสองมือสามมือสี่กันไป คิดไม่เป็น

ไปทำงานก็ต้องแต่งเครื่องแบบ มีระเบียบวินัย คิดไม่เหมือนคนอื่น ทำไม่เหมือนคนอื่นก็เป็นแกะดำ เป็นคนแปลกประหลาด

ยิ่งอายุมากก็จะยิ่งอัตโนมัติ แผ่นเสียงใช้มานานก็ตกร่อง แถมยังคิดว่าต้องคิด ต้องทำเป็นระบบ

การเรียนรู้ การทำงาน การใช้ชีวิตก็จะแยกส่วนกัน ไม่กลมกลืนเป็นเรื่องเดียวกัน

เวลามีอะไรเกิดขึ้นก็มีสูตรสำเร็จ ว่าถ้าเป็นแบบนี้ ต้องทำแบบนี้

ถ้าเรื่องนี้ต้องเป็นแบบนี้ เป็นอย่างอื่นไม่ได้

เวลาอยากได้อะไร ก็ต้องหาเงินมาซื้อ

ใครทำเราโกรธต้องตอบโต้

……!((!^%(!)!%^^*!&%!(_)=-8u17……..

โอ๊ย อีกเยอะเลยครับ

ถ้าอ่านแล้วเข้าใจ แปลว่าคนเขียน เขียนดี ถ้าไม่เข้าใจก็แสดงว่าเป็นคนรุ่นใหม่ เกิดไม่ทันยุคแผ่นเสียง อิอิ

การบ้านที่ฝากไว้ก็คือ เอ๊ะๆๆๆๆๆ ถ้าแผ่นเสียงเราตกร่องหรือเราทำอะไรๆอัตโนมัติไปหมด แบบว่าใช้ไขสันหลังทำงาน ไม่ได้ใช้สมองทำงาน ดีหรือไม่ดี?

ถ้าดีแล้วก็แล้วกันไป……. ไม่ต้องทำอะไร

ถ้าไม่ดี แล้วจะแก้ไขอย่างไรดี? เอ๊ะ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

Facebook

« « Prev : หินทับหญ้า

Next : เหนี่ยวนำ หล่อเลี้ยง » »