ลานจอมป่วน

อ. อังคณา  นีละไพจิตร

30 กันยายน 2554  9.30-12.30 น.

สังคมไทยเป็นสังคมที่มีวัฒนธรรมยกเว้นโทษให้กับการละเมิดสิทธิมนุษยชน  ถ้าไปเกิดในพื้นที่ที่ละเอียดอ่อน  จะนำไปสู่ความรู้สึกไม่ได้รับความเป็นธรรม

วีรบุรุษของรัฐไม่เป็นที่รักของคนในพื้นที่  บางครั้งวีรบุรุษของรัฐเสียชีวิตแต่ชาวบ้านเชือดแพะ เชือดแกะฉลอง

การแย่งชิงทรัพยากรธรรมชาติหลายกรณีที่มีปัญหากับชาวบ้านในพื้นที่  เช่นนายทุนกับประมงพื้นบ้าน  มีการใช้ความรุนแรง  ประชาชนมีความรู้สึกขมขื่นกับการกระทำของเจ้าหน้าที่ของรัฐ

ชาวบ้านในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้เรียกข้าราชการว่า “นาย” ตลอด  เวลาประชุมเจ้าหน้าที่นั่งเก้าอี้  ชาวบ้านนั่งกับพื้น

รัฐหวาดระแวงเช่นกรณีศาสนา  จะทำอย่างไรที่จะอยู่ร่วมกันได้อย่างสันติ

“วิธีคิด” เจ้าหน้าที่ของรัฐมองความมั่นคงของรัฐมากกว่าความมั่นคงของมนุษย์…..ทำอย่างไรให้ประชาชนมีชีวิตอยู่ได้อย่างสงบ ปกติสุข  ภายใต้ความมั่นคงของรัฐ

การใช้กฎหมายพิเศษหลายฉบับ  เจ้าหน้าที่ไม่เข้าใจ  มีการใช้ที่ไม่เป็นธรรม  มีการละเมิดสิทธิมนุษยชน  มีเรื่องของการพนัน  ยาเสพติด  ค้าของเถื่อนชายแดน  เป็นเรื่องของผลประโยชน์

มีโครงการนำประชาชนในหมู่บ้านมาฝึกอาวุธ  ทหารพราน อส. อม. ฯ จริงๆมีได้แค่ปืนลูกซอง  แต่บางหน่วยมีอาวุธสงคราม  รวมทั้งมีการฝึกอาวุธให้ผู้หญิงและเยาวชนด้วย

มีการให้สัญญาแล้วไม่รักษาสัญญา  อาจทำไม่ได้ด้วยข้อจำกัดหลายประการ  ทำให้เกิดความไม่ไว้วางใจ  ไม่เชื่อถือ  เบื่อหน่าย

มีการปลูกฝังความเกลียดชัง  ให้ร้าย  ใน Social Media ก็มีการโพสต์ข้อความในลักษณะปลูกฝังความเกลียดชัง  แม้กระทั่งในสื่อของรัฐ

การที่จะอยู่ร่วมกันอย่างสันติสุขต้องร่วมมือกันทำงาน  เยียวยาบาดแผล  รักษาสัญญา

ทำอย่างไรที่จะเปิดพื้นที่ให้ผู้หญิงเข้ามามีส่วนร่วมในการแก้ปัญหา

ผู้หญิงไทยพุทธก็มีความรู้สึกไม่ปลอดภัยในสังคมที่มีปัญหา  ผู้หญิงที่อยู่ในป่า  ในขบวนการทุกคนมีความขมขื่น  ปวดร้าวมาตลอดเป็นเวลานาน  แทบทุกคนมีสามีหรือลูกถูกจับหรือเสียชีวิต

ธรรมาภิบาลเป็นสิ่งสำคัญในพื้นที่ที่มีความขัดแย้งสูง  ธรรมาภิบาลอาจไม่พอ ต้องมีคุณธรรม  ยึดถือการมีส่วนร่วม  ให้ทุกคนยอมรับที่จะหาทางออกร่วมกัน

Facebook

« « Prev : แนวทางการเสริมสร้างสังคมสันติสุขในจังหวัดชายแดนใต้จากมุมมองของเทศบาลนครยะลา

Next : ซักถาม - แนวทางการเสริมสร้างสังคมสันติสุขในจังหวัดชายแดนใต้ » »