ค่ายธรรมปัญญา พัฒนาชีวิต ตอนมื้อกลางวัน

โดย อุ๊ยสร้อย เมื่อ พฤศจิกายน 1, 2009 เวลา 2:55 (เย็น) ในหมวดหมู่ การเรียนรู้ชีวิต #
อ่าน: 2358

ถึงมื้อกลางวัน

จริงๆแล้วก็ยังไม่เที่ยงตรง แต่ท่านแม่ชีก็บอกว่าวันนี้ปาร์ตี้ ให้ตักข้าวไปกินด้วยกันเป็นกลุ่มๆ ตามพุ่มไม้ก็ได้ หรือบนบ้าน ตรงไหนก็ได้ …อาหารมื้อนี้น่าอร่อยมีน้ำพริกตาแดง หมูทอด ต้มมะระยัดไส้ ผัดผักรวม มีผักลวกอีกจำนวนหนึ่ง มะม่วงน้ำปลาหวานก็มี ขนมหวานแบบไทยๆ ก็มี .ต่างคนต่างก็ตักมาอย่างละนิดละหน่อย…เต็มชาม…ที่จริงไม่ทราบว่าควรเรียกว่าชาม??  เพราะภาชนะที่ศูนย์นี้มีลักษณะเหมือนฝาบาตรปากกว้าง 1 ฟุต ทำด้วยสเตนเลสเป็นจานอาหารความลึกประมาณฝาบาตร…นึกภาพเอาเองว่า กินข้าวแต่ละครั้งเหมือนกินข้าวจากฝาบาตรเลย..อย่างไงก็อย่างนั้น

หลังจากตักกันตามความชอบของแต่ละคนแล้วก็ยกไปรวมกัน ท่านแม่ชียังไม่ให้กิน จนกระทั่ง อ. น้อง ที่เป็นวิทยากรก็เริ่มพูดถึงว่า …กว่าจะได้อาหารมาแต่ละอย่าง เราเป็นหนี้ใครบ้าง ข้าวแต่ละเม็ด ผักแต่ละต้น ผ่านมากี่มือกี่ความช่วยเหลือ…ถึงตอนนี้ทั้งกลุ่มก็เริ่มเงียบสงบซาบซึ้งขอบคุณผู้ที่เกี่ยวข้อง อุ๊ยก็คิดแว๊บๆ ว่า โลกนี้อยู่ได้เพราะเมตตาซึ่งกันและกัน เกื้อกูลกันไม่อย่างหนึ่งก็อย่างใด…คิดแว๊บๆ สักพัก อ. น้องก็ให้ทุกคนหลับตา พอลืมตา…เฮ้…ฝาบาตร..เอ๊ยชามข้าวของเราหาย…ที่วางข้างหน้าของใครอ่ะ…

โหย…วิทยากรผู้ช่วยของ อ. น้องสลับซะป่วนเลย…แล้วทีนี้ก็ทุกคนจะต้องรับผิดชอบกินอาหารชามที่อยู่ตรงหน้าซะนี่

ของอุ๊ยได้ชามที่ใส่อาหารมาทุกชนิดเต็มที่…ชะแง้คอมองชามเดิมของตัวเองและพยายามถามแบ่งคนอื่นให้ช่วยอาหารในชาม…อ. น้องบอกว่าไม่ได้ ทุกๆคนต้องจัดการที่อยู่ตรงหน้า

ทีนี้ก็ ขำ ขำ น้องคนหนึ่งในกลุ่มได้ข้าวทั้งข้าวเหนียว ข้าวสวย และไม่ค่อยมีหมูทอด ทั้งๆที่เธอเป็นคนตักหมูทอดมาและตังใจจะไม่กินข้าว

อีกคนได้แต่ผัก ผัก ผัก และเธอก็ไม่ชอบผัก

….สนุกสนานกันไปกินกันไป…สุดท้ายก็ให้ถอดบทเรียน

สุดท้ายท่านวิทยากรก็ชี้ประเด็นให้เห็นว่า ชามข้าวที่ถูกเปลี่ยนก็เหมือนเรื่องราวที่ถูกเปลี่ยนไป เราจะไปชะแง้เสียดายหรือว่าเราจะดูแลรับผิดชอบเรื่องราวที่อยู่ตรงหน้าหรือความเป็นปัจจุบันนี้

สำหรับตัวเอง…กลับย้อนนึกถึงตอนตักบาตรพระ เวลาที่เตรียมของก็จะเลือกที่ดีๆ ไม่ได้ไปสนใจว่าพระท่านจะชอบหรือไม่ชอบฉัน บางวันเห็นแล้วก็นึกสงสารพระ ได้รับแต่ขนมก็มี หรือบางท่านก็ตักบาตรด้วยเงิน พระท่านคงต้องลำบากไปหาซื้อของฉันอีก…เห็นใจว่าการเป็นพระไม่ได้ง่ายไปทุกอย่าง คงต้องเป็นผู้มีขันติ มากๆ …

ชามอาหารที่คนอื่นเขาตั้งใจจะกินก็คือสิ่งที่เขาเลือกว่าดีว่าชอบของเขา เมื่อเราได้กินของๆเขาก็อดจะสำนึกไม่ได้ว่า เราได้รับสิ่งดีๆ ของคนอื่นและได้กินของดีๆ ที่คนอื่นเขาเลือกไว้ คงเหมือนโอกาสของเราเองทุกวันนี้ มีผู้คนมากมายที่เกื้อกูลให้ได้รับโอกาส ได้รับประทานอาหารที่มีประโยชน์ ได้รับความสะดวกหลายๆอย่าง…แล้วเราจะรำลึกตอบแทนคุณของ “ผู้ที่มองไม่เห็น” เหล่านั้นอย่างไร

นึกถึงอย่างนั้นแล้ว…ก็เลยฉลองศรัทธาคนที่ตักมาไว้เพื่อกินเองนั้นจนหมดชาม….อิอิ

หลังมื้ออาหารแล้วก็ถึงเวลาพักผ่อนด้วยการทำ ท. ทหารให้เป็น ธ. ธง…

(เพราะเพียรโพสมาหลายต่อหลายรอบ ทำให้ขอจบบันทึกไว้เพียงนี้ก่อนค่ะ …แล้วค่อยเขียนต่อในบันทึกต่อไป (โปรดติดตาม…อิอิ)

ค่ายธรรมปัญญา พัฒนาชีวิต ตอน ระวังเหตุสังเกตผล...ค่ายธรรมปัญญา พัฒนาชีวิต ตอน เปลี่ยน ท เป็น ธ...ไปเข้าค่าย ธรรมปัญญา พัฒนาชีวิต (1)...

« « Prev : ค่ายธรรมปัญญา พัฒนาชีวิต ตอน ระวังเหตุสังเกตผล

Next : ค่ายธรรมปัญญา พัฒนาชีวิต ตอน เปลี่ยน ท เป็น ธ » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

90 ความคิดเห็น


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.22954392433167 sec
Sidebar: 0.033195018768311 sec