ลานปลาหัวโม้ง

วันนี้เป็นวันพิเศษวันหนึ่งที่ไม่ได้เกิดขึ้นมานานแล้วเลยขอบันทึกไว้ซะหน่อย เริ่มจากเมื่อเช้านั่งรถเพื่อไปประชุมในเมือง ระหว่างทางอาจารย์ท่านหนึ่งหันมาถามเราว่าทำไมเราถึง active ที่จะทำงานวิจัย ทั้ง ๆ ที่เรามาทำงานอยู่ในที่ที่คนส่วนใหญ่ไม่สนใจเรื่องวิจัย และถามว่าเราเอา motivation มาจากไหน เราเองก็ไม่ค่อยแน่ใจแต่ก็ตอบว่าเราหา motivation ไปเรื่อยเปื่อย บางทีมันก็หมดไปบ้าง แต่ก็มีมาเติมได้เรื่อย ๆ เมื่อไหร่รู้สึกเหนื่อยก็พัก มีพลังกลับมาก็ลงมือทำต่อ แค่นั้นเอง แต่ลึก ๆ แล้วคิดอยู่เหมือนกันว่าอะไรคือ motivation ของเรา

เรื่องที่ไปนั่งฟังวันนี้เกี่ยวกับวิธีขอทุนวิจัยร่วมกับประเทศในทวีปยุโรป และตอนบ่ายมีนักวิจัยที่เคยได้รับทุนดังกล่าว มาเล่าประสบการณ์ว่าทำอย่างไรถึงได้ทุน จากที่ได้ฟังจึงสรุปเอาเองว่า สาเหตุหนึ่งที่ทำให้นักวิจัยได้รับทุนคือความมีชื่อเสียงเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว หลังจบงานเรานั่งรถกลับมาพร้อมความคิดว่าจะทำยังไงให้ตัวเองมีชื่อเสียงบ้าง ให้ตัวเองเป็นที่รู้จัก เป็นที่ยอมรับ ให้ตัวเองประสบความสำเร็จเหมือนเช่นนักวิจัยดัง ๆ ที่เราได้เจอในวันนี้

พอกลับมาถึงบ้านก็เล่นเน็ตเพื่อหาแนวคิดหรือวิธีว่าทำงานวิจัยยังไงให้ประสบความสำเร็จ  หาแรงบันดาลใจหรือแนวทางว่าจะทำยังไงให้เกิดไอเดียเจ๋ง ๆ ในตอนนั้นนึกถึงคำถามที่อาจารย์ท่านนั้นถาม และคิดว่า การมีชื่อเสียง ประสบความสำเร็จในงานที่ทำ เป็นที่ยอมรับของคนอื่นนี้แน่ ๆ เลยที่เป็น motivation ของเรา การแข่งขันคือแรงผลักดัน เส้นชัยมีไว้พุ่งชน เราต้องทำได้

แต่ไป ๆ มา ๆ ไม่รู้ว่าอ่านหรือได้ยินอะไรเข้า หรือมีอะไรดลใจก็ไม่รู้ทำให้รู้สึกขัดใจตัวเองยังไงพิกล มันรู้สึกอึดอัด เหนื่อย ๆ เลยเดินไปในครัวว่าจะชงชามาสักแก้ว ระหว่างที่รอน้ำร้อนเดือดก็ไปยืนตรงระเบียงห้องรับลมเย็น ๆ มองดูฟ้าดูแสงไฟ ฟังเสียงรถเสียงลม แล้วสักพักก็รู้สึกว่าใจมันนิ่ง มันนึกย้อนไปว่าอะไรทำให้เรามาถึงวันนี้ นึกย้อนไปถึงความผิดพลาดและความสำเร็จของตัวเองที่ผ่านมา อยู่ดี ๆ มันก็รู้สึกอิ่มเอม ตื้นตันในใจ และบอกตัวเองว่าเราไม่ได้อยากวิ่งแข่ง

แน่นอนว่าความต้องการชนะเป็นความต้องการขั้นพื้นฐานอย่างหนึ่งของมนุษย์ แต่เมื่อเรามองย้อนกลับไป พบว่าความต้องการชนะไม่ได้มีพลังมากพอที่จะทำให้เราลุกขึ้นมาทำอะไรสักอย่าง แต่สิ่งที่มีพลังสำหรับเราจริง ๆ แล้วคือการมีความสุขในสิ่งที่เรากำลังทำ ถึงคนอื่นจะมองว่าทำแบบนั้นไม่ดี ทำแบบนี้ไม่ได้ อันโน้นมันแย่ อันนี้มันไม่ได้เรื่อง บางอย่างเราเห็นด้วยว่ามันไม่ได้เรื่องจริง ๆ แต่สิ่งที่เราทำคือเรามองหาสิ่งดี ๆ จากสิ่งรอบตัว มองเห็นความสุขจากสิ่งที่เรากำลังทำ และที่สำคัญคือเรามีความสุขกับมัน ตราบใดที่เรายังมีความสุขกับสิ่งที่กำลังทำ motivation ก็จะยังอยู่กับเราต่อไป

ว่าแล้วก็ชงชากลับมานั่งหน้าคอม เขียนบันทึกนี้รวดเดียวจบ ^___^