ผู้เป็นใหญ่ในแผ่นดิน
เมื่อวานอ่านหนังสือ 9 พุทธ 9 เต๋า 9 เซ็น
อ่านเรื่องนี้ถูกใจจึงอยากเล่า เป็นเรื่องที่ 7ของเต๋า จากหนังสือดังกล่าว
“ผู้เป็นใหญ่ในแผ่นดิน”
เมื่อจัดลำดับเท่าเทียมกันหมด
ความแตกต่างก็ไม่มี
เมื่อสภาพเท่าเทียมกัน
เอกภาพก็ไม่มี
เมื่อประชาชนทั้งหมดเท่าเทียมกัน
ความเป็นระเบียบก็ไม่มี
ฟ้าและดินยังมีอยู่ตราบใด
ตราบนั้นย่อมต้องมีสูงมีต่ำอยู่
ผู้เป็นใหญ่ในแผ่นดินเสมือนต้นน้ำ
ถ้าต้นน้ำใสสะอาด กระแสน้ำก็ใสสะอาด
ถ้าต้นน้ำเน่า กระแสน้ำก็เน่า
ผู้ใหญ่ในแผ่นดินเปรียบเหมือนจานใส่น้ำ
ถ้าเป็นจานกลม น้ำในจานก็กลม
ถ้าจานสี่เหลี่ยม น้ำในจานก็เป็นรูปสี่เหลี่ยม
ผู้เป็นใหญ่ในแผ่นดินเปรียบเหมือนลม
ประชาชนเปรียบเหมือนหญ้า
หญ้าต้องลู่ไปตามลม
และดูลมไหวที่ยอดหญ้า
ผู้เป็นใหญ่ในแผ่นดินเปรียบเหมือนเรือ
ประชาชนเปรียบเหมือนน้ำ
น้ำพยุงเรือให้แล่นไปได้
และน้ำก็จมเรือได้เช่นกัน
อ่านเรื่องนี้สะท้อนให้คิดว่า ทุกอย่างเป็นสิ่งสมมุติ
ตำแหน่งหน้าที่การงานคือหัวโขน
ทุกคนคือปถุชน ธรรมดา มีศักดิ์และศรี เท่าเทียมกันในความเป็นมนุษย์
ให้ใช้ความเป็นมนุษย์ในการดำรงหน้าที่ด้วยอริยบทอันเบิกบาน
“บอกตัวเองค่ะ”
« « Prev : เรื่องของแม่เมื่อคืน
Next : ไม่ประมาท » »
3 ความคิดเห็น
น้าอ่านแนวเต๋า/เซนด้วยเหรอ งั้นเอาอันนี้มาฝาก ปรัชญาแผ่นดิน
ชื่อหนังสือน่าอ่านเชียวค่ะ
คืนนี้หลับสบาย ฝันดีนะคะ
ท่านเทพคะ
คนเป็นเป็ดก็อ่านหลายอย่าง แต่ไม่ลึกสักอย่าง
ปกติอ่านหนังสือมันทุกอย่าง และจะพิเศษว่าช่วงนั้นสนใจอะไรเป็นพิเศษ อาจเกี่ยวข้องเรื่องงาน เรื่องการปฏิบัติตัว หรือเรื่องที่ hot แต่เต๋าและเซนเป็นอะไรที่สนใจ แต่เข้าไม่ถึงเพราะเป็นคนคิดชั้นเดียว อิอิอิ
น้องที่รัก
หนังสือนี้เป็นเล่มเล็ก ๆ เขาทำแจกในงานแต่งงานกลายปีมาแล้ว ก็เอาไว้อ่านเรื่อย ๆ ใกล้มือเวลาที่หยิบจับ คว้าได้ไว ยามที่อยากอ่านหนังสือ และอยากอ่านอะไรสั้น ๆ แต่ได้คิด หนังสือจะมีอยู่ทั่วห้อง และที่ไม่ได้อ่านอีกหลายกอง อิอิอิ