อย่าเอาคุณค่าของเราไปให้เค้าตีราคา
เธอนั่งร้องไห้ ฟูมฟาย กับความรัก
กับความรู้สึกที่ดีดี ที่เคยมี
กับวันเวลาที่สูญเสียไปในครั้งก่อน
กับวันนี้ ซึ่งตัวเธอเอง
กลับกลายเป็นคนไม่มีค่า เป็นคนที่เขาไม่แคร์
ไม่สนใจ ไม่สนใจเหรอ ….
มันอาจน้อยไป เขาอาจจะรู้สึกขยะแขยงเธอด้วยซ้ำ
รู้สึกเหมือนขี้หมา ที่ เค้าคงเอาเท้าเขี่ย ๆ ให้ ออกไป
…………………………………………..
ใช่ซิ มันไม่มีใครอยากเจอการจากกันอย่างนี้
แต่ก็ใช่ อีกนั่นแหละว่า เราคงไปเปลี่ยนใจใครไม่ได้
ไปร้องเรียก ให้เขาช่วยแคร์ความรู้สึกเราไม่ได้
มีแต่เราที่ต้องพยายามทำความเข้าใจ
ถึงแม้อาจจะใช้เวลาเนิ่นนาน และ
อาจจะเจ็บปวด แต่วันหนึ่งเราจะต้องเข้าใจ
เราไม่ได้เกิดมาเพื่อรักเขา
ก่อนหน้าจะเจอเขาเราก็เจอสิ่งต่าง ๆ มากมาย
คนเราไม่ได้เกิดมาเพื่อความรัก
แต่เราเกิดมาเพื่อที่จะเรียนรู้ความรัก
ค่าของเรา บางครั้ง บางที ก็โดนความรัก
บิดเบือน ……………………………..
เมื่อวันหนึ่งที่คนที่เราเคยรู้สึกดีดีด้วย
เขาเกลียด เรา ความรัก ก็ บิดเบือน
แปลความหมาย ว่า เราไม่มีค่า อย่างนั้น
อย่างนี้ จากสิ่งที่เราโดนเขากระทำ
นั่นซินะ ลองลืมตา ดีดีซิ เรายังมีสองแขน
เรายังมีลมหายใจ เรายังมีครอบครัว
คนที่รักเรา และ คนที่เรารัก
ยังมีน้องหมา
ลองอย่างนี้ซิ เราลองให้น้องหมา
ข้างถนน กินลูกชิ้นซักไม้
ลองมองสายตาของน้องหมาตัวนั้น อาจจะเห็น
แววตาของเขา เขาคงเห็นเราเป็นเทวดาผู้มาโปรด
ลองมองสายตาของพ่อแม่เราซิ เวลาเค้าเห็นเราเศร้า
จะเห็นแววตา แห่งความห่วงใย ว่า
เราเป็นแก้วตาดวงใจของเขา
อย่าเอาค่าของเราไปให้คนอื่นเขาตีราคา
เพราะ คนเขาไม่รัก เขาก็ไม่รัก
คนเขาไม่อยากคุย ก็คือไม่อยากคุย
คนเขาเกลียด ก็คือเกลียด จริงไหม
เขาไม่ได้ทำอะไรเราซักหน่อย
แค่เขาเกลียดเรา มันก็เป็นเรื่องธรรมดา
บนโลกนี้ ซึ่งมีทั้งชอบ และ ไม่ชอบ
แต่เราดันไปตีความฟูมฟาย ไปเอง
เขายังทำใจไม่ได้ …………….
ไม่ว่ามันจะเป็นการจากกันแบบร้ายหรือดี
เราก็ต้องทำใจได้
เพราะค่าของเราไม่ได้อยู่ที่ใครตีความนะ
…………………………………………..
ไม่ได้ขึ้นอยู่กับใครคนใดคนหนึ่งนะ
คิดได้แล้ว ก็เลิกร้องไห้ เช็ดน้ำตา
เลิกคิดเรื่องเก่า ลุกขึ้น
ปัดกางเกง หาซื้อลูกชิ้นซักหลาย ๆ ไม้
ให้น้องหมาข้างถนน แถวนี้ดีกว่า
ขอบคุณเรื่องเล่าจากเมล
