ตามจริต : ความสุขอยู่ตรงไหน
ช่วงนี้ฉันมีคำถามที่ต้องตอบตัวเองเสมอถึง “เป้าหมายชีวิต” ของตัวเอง
การดำเนินมากว่าครึ่งหนึ่งของชีวิต ทำให้ฉันต้องทบทวนในแต่ละวันเสมอว่าฉันต้องการอะไร
ในขณะที่ปัจจุบันฉันเป็นข้าราชการบำนาญ การตัดสินใจครั้งนี้อยู่บนพื้นฐานความเห็นแก่ตัวเกือบทั้งสิ้น ฉันคิดว่าถ้าฉันเป็นข้าราชการบำนาญ เมื่อถึงยามแก่เฒ่า อย่างน้อยฉันก็มีหลวงเลี้ยงดูแลค่ารักษาพยาบาล และมีเงินเดือนอีกเล็กน้อยเป็นค่าครองชีพ ซึ่งจะพอหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับการใช้จ่าย
……
ในขณะที่การทำงานในปัจจุบัน ฉันทุ่มเททำงานอย่างมุ่งมั่น และมีความสุขใจฐานะพนักงานที่ได้เงินเดือนเพิ่มมากขึ้น (แต่ยังไม่ทราบว่าจะเพิ่มเท่าไร) แต่ฉันก็พอใจในสิ่งที่เป็นอยู่ปัจจุบัน
……
เวลาผ่านไป
ในขณะที่เรามีสิ่งที่มากระทบ กระแทกใจ
สิ่งที่กวนในใจตลอดเวลา คือคำถามว่า
“ฉันทำอะไรอยู่”
”ความสุขฉันอยู่ตรงไหน”
“ทำไมฉันต้อง(ทน)อยู่”
……..
เมื่อมีเวลาทวนความคิดตัวเอง
ทำให้ฉันคิดว่า “ฉันเห็นแก่ตัว”หรือไม่
เห็นแก่ตัวกับงานที่ฉันทำ เห็นแก่ตัวกับภาษีราษฎรที่เป็นค่าเงินเดือนจ้างฉันทุกวัน แต่ฉันยังคิดว่า “ทำไมฉันต้องทน ต้องทำ” (ในขณะที่ฉันก็ได้ใช้เงินภาษีฯ อยู่)
……..
ฉันถึงต้องอยู่ตรงนี้ ทำหน้าที่ในฐานะคนกินเงินเดือนจากภาษีราษฎร
ทำหน้าที่ในหน้าที่หลัก และหน้าที่ในการตอบแทนสังคม(เท่าที่ทำได้)
และเมื่อสมควรแก่เวลา ฉันก็ควรจะไป ไปหาความสุข ตามที่ฉันตั้งเป้าหมายไว้
ไปหาสิ่งที่เหมาะแก่ตัวเอง ไปตอบแทนสังคมส่วนรวม ที่เราได้มีส่วนร่วมกันอยู่บนโลกแห่งนี้ และ “ตามหาความสุข” ที่ฉันคิดว่าจะทำให้สุข
…….
ถ้าหาพบแล้ว “ฉันจะมาเล่าให้ฟัง”
ฉันบอกกับตัวเอง
« « Prev : ตามจริต บทเรียนจากการทำงาน
Next : หากเราโกรธใครซักคน เราควรทำอย่างไร » »
2 ความคิดเห็น
กำลังคลำ ๆ หาสมดุล อยู่เหมือนกันเลยอ่ะน้าจ๋า ^_^
ไม่ต้องไปหาที่ไหนไกลนะน้า ? อิอิ