ขออนุญาตเอาประสบการณ์มาแบ่งปันเพื่อขยายประโยชน์นะคะ
คำถามเฮงซวย คำนี้ฟังแล้วสะดุ้ง แต่โดนใจ เหมือนลูกถึบของหลวงพ่อชา
วันนั้นเราได้เรียนรู้เรื่องการพัฒนาการเกษตร การพัฒนาชีวิต จากหัวข้อ ชำแหละครูบา
หลังจากจบการบรรยาย และมีการแสดงความคิดเห็น กันแล้ว
ป้าหวานก็เกิดอยากฟังความคิดของ อ.โสรีช์ เนื่องจากอาจารย์มีอะไรดีๆจะบอก
จะสอนเรา เยอะแยะเลย ครั้งนี้ก็เช่นกัน
ป้าหวาน: อยากให้อาจารย์อธิบายเกี่ยวกับ คำว่า พัฒนา กับ ดีแล้ว พอแล้ว ว่า
ความพอดีของมันอยู่ตรงไหน ไม่ทราบอาจารย์เข้าใจคำถามของป้าหวานไหมนะคะ
หมายถึง เมื่อไรเราจะบอกได้ว่าดีแล้ว หรือ ยังไม่ดี พอแล้ว หรือ ต้องพัฒนาอีก
อ.โสรีช์: คำถามเฮงซวย ผมไม่ตอบ
ป้าหวาน : …..…….
พี่หมอจอมป่วน : ( ช่วยแก้สถานการณ์มั้ง อิอิ ) พอดีถ้าไม่มีอะไรแล้ว ได้เวลาทานข้าวแล้ว..
อ.โสรีช์ : เอา..ผมตอบนิดหนึ่ง คืออย่างนี้นะน้องป้าหวาน บางคำถามไม่จำเป็นต้องตอบ
คำถามนี้เป็น speculation…ถ้าอย่างนี้ ..แล้วจะเป็นอย่างไร…ถ้าวันนี้ฝนตกแล้วจะ……
เป็นการคาดคะเน ( แล้วท่านก็ยกคำพระ ป้าหวานจำไม่ได้..อิอิ ) เมื่อคำถามไม่จริง คำตอบก็ไม่จริง
มันก็ไม่จริงทั้งเรื่อง
ป้าหวาน : อย่างนี้แหละคือคำตอบ นี่คือคำตอบอย่างดี
อ.โสรีช์ : ผมตอบคำถามที่น้องป้าหวานไม่ได้ถามแล้วกัน
ป้าหวาน : ขอบพระคุณอาจารย์ค่ะ (ยิ้มแป้น )
อาจจะถ่ายทอดไม่ครบ ไม่ตรงกับคำพูดทั้งหมดนะคะ
บางคำตอบเมื่อถึงเวลาจึงมีคำตอบ
เราคิดอย่างโน้น อย่างนี้ ไป ก็ยังไม่รู้แน่อยู่ดี
คราวนี้ รู้จักหรือยัง คำถามเฮงซวย.