ความรุนแรง กับ ความสงบ

1 ความคิดเห็น โดย ป้าหวาน เมื่อ 20 พฤษภาคม 2010 เวลา 2:07 (เช้า) ในหมวดหมู่ ข้อคิด ชีวิต #
อ่าน: 1344

โชคดีที่เกิดเป็นมนุษย์ มีปัญญา
แต่โชคร้าย ถ้าไม่ใช้ความเป็นมนุษย์ให้อาหารปัญญา

ป้อนอาหารให้มาร หรือ ป้อนอาหารให้ปัญญา

ความรุนแรง ตอบด้วยความรุนแรง
จะได้ความรุนแรงรวมมากขึ้น อาจเป็นหลายเท่า
เป็นอาหารของมาร มารชอบ
จึงทำให้ สะใจ รู้สึกชนะ ข้าเก่ง สมน้ำหน้า ได้ใจ อยากจะทำอีก อยากเห็นเขาแพ้
ในขณะเดียวกัน เพิ่มความกังวล ความเห็นแก่ตัว กลัวเสียหน้า กลัวแพ้
เพิ่มความรุนแรงถ้าถูกตอบโต้ แรงมาต้องแรงกลับให้มากกว่าอีกจะได้ชนะ
ผลคือแลกกับสูญเสีย จึงไปโกรธเพิ่ม ทุกอย่างทวี ยิ่งไปไกล ยิ่งกลับยาก มารชอบ

ความรุนแรง ตอบด้วยความสงบ
จะได้ความรุนแรงลดลง ความสงบเพิ่มขึ้น
แต่ไม่เป็นอาหารของมาร มารไม่ชอบ
จึงทำให้ ไม่สะใจ หงุดหงิด เสียใจ กลัวแพ้ กลัวถูกหยาม ลังเล

ตอนนี้คือสติจะเกิดไหม ถ้าสติไม่เกิดมารชนะ
ถ้ามารชนะ กลับไปรุนแรงอีก
ถ้าสติเกิดมารแพ้ ใจเลือกสงบ ไม่เลือกแพ้ ชนะ

ไม่รุนแรง มาร..อด
สงบ … มารถูกทำลาย
ยื่นไมตรี …มารบาดเจ็บ
เสียสละ…มารตาย

เกิดความสงบ เพิ่มความสุข ลดความทุกข์
ใจสงบ เกิดเมตตา เกิดความคิดดีๆ ลดความกังวล ลดความเห็นแก่ตัว มั่นใจ
มารก็คือ กิเลส ตัณหา มานะ อัตตา
ต่อเมื่อความเป็นมนุษย์แข็งแรงขึ้น  มีปัญญา
มนุษย์จึงมองเห็นทางออก ใจสว่าง ตาสว่าง
เห็นใจตน ใจผู้อื่น เห็นทางที่จะไปด้วยกัน
ทั้งหลายทั้งปวงก็เป็นสิ่งชั่วคราวทั้งสิ้น

คำสอนหลวงพ่อชา

อารมณ์ทั้งหลายที่ว่ามานี้ เหมือนกันกับงูเห่าที่มีพิษร้าย
ถ้าไม่มีอะไรมาขวาง มันก็เลื้อยไปตามธรรมชาติของมัน
แม้พิษของมันจะมีอยู่ มันก็ไม่แสดงออก ไม่ได้ทำอันตรายเรา
เพราะเราไม่ได้เข้าไปใกล้มัน งูเห่าก็เป็นไปตามเรื่องของงูเห่า มันก็อยู่อย่างนั้น

ดังนี้ ถ้าหากเป็นคนที่ฉลาดแล้ว ก็จะปล่อยหมดสิ่งที่ดีก็ปล่อยมันไป
สิ่งที่ชั่วก็ปล่อยมันไป สิ่งที่ชอบใจก็ปล่อยมันไป สิ่งที่ไม่ชอบก็ปล่อยมันไป
เหมือนอย่างเราปล่อยงูเห่าตัวที่มีพิษร้ายนั้น
ปล่อยให้มันเลื้อยของมันไปมันก็เลื้อยไปทั้งพิษที่มีอยู่ในตัวมันนั่นเอง


คำถามเฮงซวย : ดร.โสรีช์ โพธิแก้ว

10 ความคิดเห็น โดย ป้าหวาน เมื่อ 9 พฤษภาคม 2010 เวลา 7:23 (เช้า) ในหมวดหมู่ ข้อคิด ชีวิต, คำสอน #
อ่าน: 4497

ขออนุญาตเอาประสบการณ์มาแบ่งปันเพื่อขยายประโยชน์นะคะ
คำถามเฮงซวย คำนี้ฟังแล้วสะดุ้ง แต่โดนใจ เหมือนลูกถึบของหลวงพ่อชา
วันนั้นเราได้เรียนรู้เรื่องการพัฒนาการเกษตร การพัฒนาชีวิต จากหัวข้อ ชำแหละครูบา

หลังจากจบการบรรยาย และมีการแสดงความคิดเห็น กันแล้ว
ป้าหวานก็เกิดอยากฟังความคิดของ อ.โสรีช์ เนื่องจากอาจารย์มีอะไรดีๆจะบอก
จะสอนเรา เยอะแยะเลย ครั้งนี้ก็เช่นกัน

ป้าหวาน: อยากให้อาจารย์อธิบายเกี่ยวกับ คำว่า พัฒนา กับ ดีแล้ว พอแล้ว ว่า
ความพอดีของมันอยู่ตรงไหน ไม่ทราบอาจารย์เข้าใจคำถามของป้าหวานไหมนะคะ
หมายถึง เมื่อไรเราจะบอกได้ว่าดีแล้ว หรือ ยังไม่ดี พอแล้ว หรือ ต้องพัฒนาอีก

อ.โสรีช์: คำถามเฮงซวย ผมไม่ตอบ
ป้าหวาน : …..…….
พี่หมอจอมป่วน : ( ช่วยแก้สถานการณ์มั้ง อิอิ ) พอดีถ้าไม่มีอะไรแล้ว ได้เวลาทานข้าวแล้ว..
อ.โสรีช์ : เอา..ผมตอบนิดหนึ่ง คืออย่างนี้นะน้องป้าหวาน บางคำถามไม่จำเป็นต้องตอบ
คำถามนี้เป็น speculation…ถ้าอย่างนี้ ..แล้วจะเป็นอย่างไร…ถ้าวันนี้ฝนตกแล้วจะ……
เป็นการคาดคะเน ( แล้วท่านก็ยกคำพระ ป้าหวานจำไม่ได้..อิอิ ) เมื่อคำถามไม่จริง คำตอบก็ไม่จริง
มันก็ไม่จริงทั้งเรื่อง

ป้าหวาน :  อย่างนี้แหละคือคำตอบ นี่คือคำตอบอย่างดี
อ.โสรีช์ : ผมตอบคำถามที่น้องป้าหวานไม่ได้ถามแล้วกัน
ป้าหวาน : ขอบพระคุณอาจารย์ค่ะ (ยิ้มแป้น )

อาจจะถ่ายทอดไม่ครบ ไม่ตรงกับคำพูดทั้งหมดนะคะ

บางคำตอบเมื่อถึงเวลาจึงมีคำตอบ
เราคิดอย่างโน้น อย่างนี้ ไป ก็ยังไม่รู้แน่อยู่ดี
คราวนี้ รู้จักหรือยัง คำถามเฮงซวย.



Main: 0.42335200309753 sec
Sidebar: 0.33215618133545 sec