ลาน ณกานดา

ขอบคุณภาพจาก ที่นี่ ค่ะ

แท้จริงคือการหมุนวนกลับไปสู่ธรรมชาติ
ความพยายามที่ควรก็คือพยายามปรับตัวตามธรรมชาตินั่นเอง
เราเรียนรู้ เราอยากรู้ รู้ไป แล้วรู้กลับมา หาเหตุ หาผล
สุดท้ายเราก็พบว่าเราวนเวียนไปมา
เพราะนั่นคือธรรมชาติ

ความอยากพาเราหลงทาง พาเราไปไกลลิบลับ
พบเจอปัญหา อุปสรรคต่างๆมากมาย
จนกว่าจะคืนสติว่านี่คือ ธรรมชาติ
และเราเรียนรู้ ส่วนหนึ่งจากสิ่งไม่รู้จบ
มันจึงได้วุ่นวายถ้าหากไปหาจุดจบ ที่เป็นจุดจบตามต้องการ อีกด้วย

แล้วที่จริงมันจบที่ไหน จบตรงไหน
มีแต่จบ ณ ความคิดหนึ่ง เวลาหนึ่ง ชั่วคราว
เรียกได้ว่าคิดให้มันจบ….

ดิ้นรนไปจนสุดความอยากก็ยังไม่อาจจบ
เพราะคนเกิดมากับความอยากไม่อยาก
เพราะมันคือการหมุนวนของธรรมชาติ เท่านั้นเอง

คิดอะไรแปลกๆ

ความสุขเหมือนอะไรสักก้อน
ที่ถ้าใครต้องการ..คนเดียว..ทั้งหมด
อาจต้องแย่งกับคนอื่นๆที่ต้องการเหมือนกัน

แล้วถ้าแบ่งกันก็ยังอาจมีใครคิดว่า
ควรจะได้มากกว่า ยังไม่พอดีกันอีก
และถ้าแบ่งกันได้ จะแบ่งอย่างไร
แต่ละคนก็จะได้ไม่เท่ากับผลรวมทั้งหมด
แปลว่า แบ่งกันแล้วความสุขจะลดลง
ความสุขลดลง..เมื่อถูกแบ่ง…
ความสุข…ฉีก…ขาด เมื่อห้ำหั่น
เมื่อต่างคน..ต่างคิด ต่างจิต ต่างใจ

หรือว่า.. ความสุข เป็นสิ่งที่ต้องใช้ร่วมกัน…
กับใครสักคน หรือ หลายๆคน
ไม่สามารถยึดครอบครองได้
ถ้าทำ…ความสุขจะหดตัว..!!!!????
กลายเป็นเจือด้วยความทุกข์

ความสุขจะเพิ่ม จะขยาย เมื่อใช้ร่วมกัน
จะลด จะหดต้ว เมื่อเก็บไว้ คนเดียว

ท่าจะบ๊องส์..คิดอะไรแปลกๆ