เขียนเรื่องไตรกีฬา ระยะโอลิมปิค ก็ตื่นเต้น มันๆกันแล้ว วันนี้เอาเรื่องมนุษย์เหล็ก ( Ironman Triathlon ) มาเล่าให้ฟังเลยดีกว่า
จริงๆแล้วกีฬาพวกนี้ แตกลูกแตกหลานไปหลายอย่างมาก มีทั้งของเด็กๆแข่งกัน ( Ironkids ) ระยะจุ๋มๆจิ๋มๆ ว่ายน้ำแค่ 100-750 เมตร จักรยาน 5-15 กม. ตบท้ายด้วยวิ่งอีก 1-5 กม.
ที่เอาเรื่องนี้มาเล่าให้ฟัง ไม่ได้ตั้งใจชวนเพื่อนๆบล็อกเกอร์ทั้งหลายมาเล่นกีฬาประเภทนี้หรอกนะครับ เอามาเล่าให้ฟังสนุกๆ แต่ก็ตั้งใจจะบอกว่า ร่างกายของคนเรานั้นธรรมชาติสร้างมาให้มีขีดความสามารถสูงมาก แต่คนเราเอาแต่นั่งๆนอนๆมาหลายชั่วคนแล้ว เลยปวกๆเปียกๆ ไม่ค่อยแข็งแรง
ถ้าเราตั้งใจฝึกฝน ศึกษา เรียนรู้วิธีการฝึกฝน ทำอย่างถูกวิธีก็จะสามารถพัฒนาร่างกายให้แข็งแรงขึ้นมาได้ ก็ยึดทางสายกลางนะครับ เหยาะแหยะเกินไปก็ไม่ได้ผล ฝึกหนักเกินไป ฝึกไม่ถูกวิธีก็จะเกิดอันตรายได้ อิอิ
เคยเล่าเรื่องของนาย John Fisher ให้ฟังแล้วนะครับ นายคนนี้ผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจมาแล้ว แต่ก็ฝึกฝนร่างกายจนสามารถลงแข่งขันมาราธอนและไตรกีฬาสำเร็จ อ่านต่อ »
เช้าวันอาทิตย์ที่ 30 มีนาคม ตื่นแต่เช้า ต้องตัดสินใจแล้วว่าจะไปพิชิตทุ่งนางพญารึเปล่า ?
เหตุผลที่ไม่อยากจะไป
- ระยะทางไกลกว่าเมื่อวาน
- ทางลำบากกว่าเมื่อวาน ทีมงานบอกว่ามีจุดอันตรายที่เป็นเนินที่มีความลาดชันมาก ขึ้นยาก ลงยาก ขอร้องมือใหม่ให้ลงจูงทั้งขึ้นและลงเพื่อความปลอดภัย บางคนตั้งชื่อว่าเนินมรณะ
- แค่เมื่อวานก็ไปชั่วโมงเศษ กลับชั่วโมงเศษ วันนี้ถ้าไปจะกลับมาทานข้าวกลางวันทันไหม ? ห่วงกิน อิอิ อีกอย่างเล่นปั่นหนักๆติดต่อกันสองวันเลยนะเนี่ย อ่านต่อ »
วันนี้กลับมาเขียนเรื่องราวของการออกกำลังกายอีกครั้งนึง หลังจากที่ว่างเว้นมานาน ก็ตามนิสัยที่ไม่ค่อยจะดีแบบเดิมๆ คือชอบตามใจตัวเอง อยากเขียนเรื่องอะไรก็เขียน ไม่อยากเขียนก็ไม่เขียน จุ๊ๆๆๆ อย่าเอ็ดไป เดี๋ยวกระปุ๋มได้ยิน อิอิ
กลับจากภูเก็ตนอนบ้าน 1 คืน ก็ต้องขึ้นไปทุ่งแสลงหลวงอีก นอกจากต้องไปปั่นจักรยานเล่นแล้วต้องไปพูดให้บรรดาเสือๆทั้งหลายฟัง เรื่องพื้นฐานการออกกำลังกาย ทำยังกะเป็นผู้เชี่ยวชาญแน่ะ อิอิ
เมื่อคืนกลับจากงานแต่งงาน พอถึงบ้านก็เปิดโทรทัศน์ช่อง 9 อสมท. เจอรายการ VIP ตอนถอดรหัส อายุยืน ซึ่งทางรายการได้เชิญอาจารย์หมอเฉก ธนะสิริ ซึ่งท่านมีอายุมีอายุ 81 ปีแล้วมาเป็นแขกรับเชิญของรายการ ก็เลยขออนุญาตเขียนถึงอาจารย์หน่อยนะครับ
การวิ่งเป็นการออกกำลังกายที่ง่าย ประหยัด สะดวก และปลอดภัย แต่ก็อยากเตือนเพื่อนนักวิ่งด้วยกันให้ระวังตัวไว้ เป็นห่วงน่ะครับ พันธุ์นี้ยิ่งหายากอยู่ด้วย
เครื่องแต่งกาย ควรแต่งกายให้ระบายความร้อนได้ดี ไม่ควรใส่ชุดวอร์มวิ่ง ( ยกเว้นอากาศหนาวจริงๆ ) หารองเท้าดีๆที่เป็นรองเท้าสำหรับวิ่งโดนเฉพาะ เป็นเรื่องเดียวที่นักวิ่งควรจะลงทุน
สถานที่ ถ้าได้สวนสาธารณะ หรือสนามกีฬาก็จะดี ทางวิ่งไม่ควรจะคดเคี้ยวและมีช่วงเลี้ยวที่แคบ เพราะอาจเกิดการบาดเจ็บที่เข่าได้ง่าย
บทความนี้ตั้งใจจะพูดถึงสองเรื่อง เรื่องแรกการฝึกความเร็วทำให้ร่างกายแข็งแรงขึ้นและฝีเท้าดีขึ้นได้อย่างไร เรื่องที่สองเป็นเรื่องชนกำแพง
เคยเล่าให้ฟังว่าการวิ่งไม่ควรวิ่งเหมือนกันทุกวัน ใน 1 อาทิตย์ ให้พัก วิ่งเร็ว และวิ่งยาวอย่างละ 1 วัน ในวันที่วิ่งเร็ว ไม่ว่าจะเป็น Intervals, Tempo Runs หรือ Fartlek จะมีช่วงที่วิ่งเร็วมาก ( 85-90% ของชีพจรสูงสุด - Maximum Heart Rate ) ร่างกายต้องใช้ออกซิเจนจำนวนมากเกินกว่าที่ร่างกายจะจัดหาได้ทันต่อความต้องการ จึงต้องใช้ไกลโคเจนที่สะสมอยู่ในร่างกายโดยไม่ใช้ออกซิเจน - Lactic Acid System ( Anaerobic ) ซึ่งจะเกิดของเสีย ( กรดแลกติค ) ขึ้นเป็นจำนวนมาก
การฝึกแบบนี้จะทำให้การทำงานของปอดและหัวใจดีขึ้นสามารถจัดหาออกซิเจนมาใช้ได้มากขึ้น รวมทั้งทำให้ร่างกายโดยเฉพาะอย่างยิ่งกล้ามเนื้อสามารถทำลายกรดแลกติคที่เกิดขึ้นได้รวดเร็วขึ้น ทั้งยังทำให้ร่างกายทนต่อสภาพที่มีกรดแลกติคได้ดีขึ้น ฝีกบ่่อยๆก็จะทำให้ร่างกายแข็งแรงขึ้นและฝีเท้าดีขึ้น
ถ้าเราวิ่งเร็วเต็มที่คงวิ่งไม่ได้ไกลและไม่ได้นาน แต่ถ้าเราวิ่งเหยาะๆหรือเดินคงจะได้ระยะทางไกลโขอยู่ ทั้งนี้เป็นเพราะมีความสัมพันธ์ระหว่างความหนักในการออกกำลัง ( Exercise Intensity ) กับการใช้พลังงาน
นักวิ่งมือใหม่หัดวิ่งจะวิ่ง 20 นาทีติดต่อกันไม่ได้เพราะวิ่งเร็วเกินไปและกล้ามเนื้อยังมีความสามารถในการกำจัดของเสียที่เกิดขึ้นได้ต่ำ ต้องอาศัยการฝึกซ้อมสักระยะหนึ่ง
ร่างกายของเราจะมีพลังงานสะสมอยู่ในร่างกาย ที่พร้อมใช้เลยจะอยู่ในรูปของ ATP แต่ใช้ได้ไม่นาน ( ไม่เกิน 10 วินาที )
ที่เหลือจะสะสมอยู่ในรูปของคาร์โบไฮเดรต ( ไกลโคเจนที่ตับและกล้ามเนื้อ ) ซึ่งก็มีปริมาณไม่มากนัก ถ้าใช้แบบไม่ใช้ออกซิเจน- Lactic Acid System ( Anaerobic ) ในกรณีที่วิ่งเร็วๆ ก็จะใช้ได้ไม่นาน เพราะจะเกิดของเสียขึ้นมาก ( กรดแลกติค ) ใช้ได้ไม่เกิน 2-3 นาทีก็จะหอบเหนื่อย ปวด เมื่อยล้า ร่างกายก็จะทนไม่ไหว แต่ถ้าใช้ออกซิเจน - O2 System ( Aerobic ) ในกรณีที่วิ่งช้าๆ จะมีประสิทธิภาพสูงขึ้น กลัยโคเจนที่มีอยู่ก็สามารถใช้ได้นานประมาณ 90 นาที
การเจ็บปวดบริเวณด้านนอกเหนือหัวเข่า Iliotibial Band Friction Syndrome
เป็นอาการปวดเข่าอีกอย่างที่พบรองลงมา เกิดจากการเสียดสีของแผ่นพังผืดหนาที่อยู่ด้านนอกของข้อเข่า มีการเสียดสีกับกระดูกหัวเข่าทางด้านนอก ระหว่างการเหยียดเข่าทางด้านนอก ระหว่างการเหยียดเข่าและงอเข่าในขณะที่วิ่งซ้ำ ๆ ซาก ๆ ทำให้มีการอักเสบตามมาได้ อาการจะเจ็บปวดในขณะที่วิ่งมากขึ้น ถ้าเป็นมากๆ การพักจะไม่หาย โรคนี้จะพบในนักวิ่งที่มีโครงสร้างผิดปรกติ คือขาโก่ง หรือเท้าคว่ำบิดออกด้านนอก ในนักวิ่งที่โครงสร้างร่างกายปรกติก็พบได้เช่นกัน คือ พวกที่วิ่งโดยไม่ยอมเปลี่ยนหรือซ่อมแซมรองเท้าที่สึกหรอแล้ว โดยเฉพาะรองเท้าที่สึกหรอทางด้านนอก เมื่อวิ่งจะทำให้เท้าเอียงและมีการเสียดสีของพังผืด ดังกล่าวบริเวณข้อเข่า ทำให้เกิดอาการดังกล่าวได้
จะมีอาการปวดด้านนอกของเข่า มักไม่มีอาการบวมหรือการติดของข้อเข่า อาการปวดจะปวดเป็นพักๆและถ้าพักก็จะหายปวด แต่ถ้าเริ่มวิ่งอีกก็จะมีอาการปวดอีก ระยะทางที่เริ่มปวดอาจจะเริ่มตั้งแต่ไม่กี่ร้อยเมตรหรืออาจเป็นระยะ 3 หรือ 5 กิโลเมตรก็ได้ อ่านต่อ »
โรคข้อเข่านักวิ่งมีสาเหตุจากกล้ามเนื้อต้นขาด้านหน้า ( Quadriceps ) ไม่แข็งแรง การวิ่งที่ต้องงอเข่ามากๆเช่น วิ่งขึ้นหรือลงจากที่สูง หรือที่ลาดเอียง เมื่อเกิดอาการบาดเจ็บดังกล่าว ถ้ารักษาหายแล้วต้องหาทางป้องกันไม่ให้เกิดขึ้นอีกด้วยการป้องกัน ซึ่งประกอบด้วย
1. เลือกใช้รองเท้าที่เหมาะสม ปรับปรุงเทคนิคการวิ่งให้ถูกต้อง เลือกสถานที่วิ่งให้เหมาะสม ถ้าวิ่งเพื่อสุขภาพก็ควรหลีกเลี่ยงการฝึกซ้อมที่ต้องวิ่งขึ้นหรือลงจากที่สูง หรือที่ลาดเอียง
2. บริหารกล้ามเนื้อต้นขาด้านหน้า ( Quadriceps ) ให้แข็งแรง ใช้ท่ายืน นั่งเก้าอี้หรือนอน ก็ได้