ทำไม? ปัญหาคาใจ
อ่าน: 1464ต้องออกตัวก่อนนะครับว่าไม่ใช่คนเก่ง หรือดีมากมายมาจากไหนนะครับ เพียงแต่เป็นคนขี้สงสัยเท่านั้นเอง
เฝ้าสังเกตมานาน เป็นปัญหาคาใจ ว่าทำไม?
เห็นคนเข้าอบรมพัฒนาบุคลากรสารพัดหลักสูตร ภาวะผู้นำ การบริหารการเปลี่ยนแปลง หลักสูตรผู้บริหารระดับสูง กลาง เบื้องต้น การบริหารเชิงกลยุทธ การจัดการความรู้ การเป็นวิทยากร …..ฯลฯ
เห็นคนฝึกสมาธิ ปฏิบัติธรรม
เห็นคนอบรมจิตวิวัฒน์ จิตตปัญญาศึกษา
แต่น้อยรายมากที่เห็นการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม (มี ไม่ใช่ไม่มีนะครับ แต่น้อยจัง) อาจเป็นเพราะใจร้อนไป คาดหวังการเปลี่ยนแปลงที่รวดเร็วเกินไป หรือใช้เวลาน้อยไปในการสังเกต ไม่รู้จักผู้คนต่างๆดีพอ ว่าเองเออเอง……
(บันทึกต่อจากนี้เป็นบันทึกที่เปิดเจอในโทรศัพท์มือถือ เขียนเอาไว้ตั้งแต่ 28 กุมภาพันธ์ 2011 แต่เพิ่งมาเปิดอ่านอีกครั้งหนึ่ง)
การฝึกเดาะฟุตบอล
การฝึกทหาร ซ้ายหัน ขวาหัน หมอบ คลาน เงียบ สงบนิ่ง อดทน
การหัดว่ายน้ำที่มีขั้นตอนมากมาย
การฝึก Dialogue (สุนทรียสนทนา)
ก็คงเหมือนการฝึกสมาธิ ฝึกสติ
เป็นการฝึกให้เกิดความคุ้นเคย ความเคยชิน เพื่อที่จะสามารถนำไปประยุกต์ใช้จริงในสนามแข่งขัน ในสนามรบจริงๆ ในการที่ต้องว่ายน้ำจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นห้วย หนอง คลอง บึง ทะเล
Dialogue หรือสุนทรียสนทนาก็คงฝึกฝนเพื่อที่จะนำเอามาใช้ในชีวิตจริงๆ ไม่ใช่ใช้ได้แต่วงสนทนาที่เราคุ้นเคยเวลาฝึกอยู่ ถ้าบรรยากาศเปลี่ยนไป ผู้คนเปลี่ยนแปลงไปก็ไปไม่ถูก
สมาธิกับสติก็เหมือนกัน คงต้องฝึกฝนอย่างหนักเพื่อให้นำมาใช้กับชีวิตจริงได้ ไม่ใช่มีสมาธิและสติแต่ตอนปลีกวิเวก บรรยากาศให้ แต่พอกลับมาทำงาน ใช้ชีวิตในสังคม กลับบ้านก็วีนแตก ลืมหมดที่เคยฝึกมา
…เหมือนหินทับหญ้า
ที่ทำงานก็เหมือนกัน มีคนจบปริญญาโทบริหารมากมาย แต่ไม่ค่อยนำเอาวิชาที่เรียนมาใช้ในการทำงาน เลยเปิดหลักสูตร การทำงานอย่างมีความสุข
คงไม่เน้นทฤษฎีอะไรมากมายนัก แต่เน้นการนำเอาสิ่งที่ไปร่ำเรียนมาปฏิบัติให้เกิดผล พรุ่งนี้บ่ายก็จะเริ่มวิธีเรียนรู้ - Learn How to Learn พอตกลงวิธีเรียนกันได้ก็คงจะมีการพูดคุยกันว่าอยากเรียนเรื่องอะไรกันบ้าง แบบว่าหลักสูตรนี้จัดตามความต้องการของผู้เรียน แล้วจะนำความคืบหน้ามาเล่าสู่กันฟัง อิอิ
« « Prev : พูด เขียน อ่าน ฟัง…….อิอิ
5 ความคิดเห็น
คนเก่งเรียนเก่งความรู้ด้วยหรือไม่
เหตุฉันใดไม่เหลียวแลแก้ปัญหา
ความรู้มีฝึกสมองลองปัญญา
หรือมีค่าแค่กระบี่ที่ซ่อนคม
คนเก่งกล้ามิกล้าเก่งเกรงสิ่งไหน
งัดปัญญามาใช้ไม่ขื่นขม
อย่ามัวแต่แค่รอขอคำชม
เพราะสังคมยังรอท่านนั้นดูแล
ขอเม้นคนแรกเลย ไม่ได้เป็นหน้าม้านะคะ ขอบอก อิอิอิ
ฝึกฝนเรียนเพื่อเอามาใช้
ถ้าตกลงกันไว้แต่แรก
..ทำไม? เราถึงต้องมาทำเรื่องนี้
ถ้าทำจะได้อะไร
ถ้าไม่ทำจะเป็นอย่างไร
ถ้าทราบประโยชน์ ทราบคุณสมบัติ ทราบความหมาย ตรงกัน
แล้วเปลี่ยนความเข้าใจให้เป็นความตั้งใจ
ถ้าใจตั้งได้ ก็ตั้งอย่างอื่นได้
อะไรที่ล้มลุก อะไรที่สลึมสะลือ ก็จับตั้งๆๆๆๆๆ
ส่วนผลจะออกหัวออกก้อย เร็วหรือช้า แล้วแต่วาสนาของแต่ละคน นะโยม
อมิตรพุทธ อิ อิ
อาจจะฝึกอบรมมากเกินไปหรือเปล่า ทั้งฝึก ทั้งอบ ทั้งรม เลยกรอบไปเลย ฮาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เหมือการประชุมกันทั้งปี พูดกันทั้งปี เลยไม่เวลาทำอะไร ใครหนอ….ที่ก่อให้เกิดเหตุการแบบนี้ แล้วจอมป่วนยังจะทำอีกหรือ ….ก๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ จัดหลักสูตรตามความต้องการของผู้เรียน ……ทายได้เลยว่าต้องมีผู้สอนด้วย
แต่ไม่ไม่เห็นมีตรงไหนบ่งชี้ว่าว่าลงมือทำสักที….อิอิ
ขอคารวะพวกไปเข้า เรียน อบรม อย่างน้อยก็แสดงว่ายังมีความตั้งใจอยากก้าวหน้า ส่วนผมนี่แย่มาก ไม่เคยเข้าอบรมอะไรกะเขาเลยในรอบ 20 ปีที่ผ่านมา เพราะคิดว่ารู้ใส้รู้พุงวิทยากรดี สู้ใช้เวลาอ่านลานปัญญา หรือเข้าไปอ่านเว็บโป๊ ยังได้อะไรมากกว่า อิอิ
Learn how to learn ฟังดูก็ดีอยู่หรอกครับ แต่ทุกวันนี้ผมว่า ไม่learnรู้อะไรมันซะเลย อาจดีกว่า เพราะดูเหมือนยิ่งเรียนยิ่งโง่ขึ้นทุกที เห็นแต่คนแบกความรู้ไว้เต็มหลังจนแอ่น แต่หามีความสุขไม่ (แต่ก็พากันคิดว่ามีความสุข..ทั้งที่มีแต่ความสนุกเท่านั้นเอง)
ชอบจัง หลักสูตร “การทำงานอย่างมีความสุข” เพราะถ้ากระบวนการดี ผลมันก็ย่อมออกมาดีใช่ไหมคะ (อ้าว เผลอเอาวิชาการเข้ามาจับอีกแล้ว)