ลานจอมป่วน

#1 bangsai ให้ความคิดเห็นเมื่อ 20 มกราคม 2009 เวลา 0:31

1. ตอนผมไปทำงานที่หลวงพระบางมีโอกาสไปเที่ยวสุสาน มูโอต์ ที่ http://gotoknow.org/blog/dongluang/161686  และพบคุณครูสาวพานักเรียนมาทำความสอาดบริเวณสุสานเพื่อต้อนรับนักท่องเที่ยว  กิจกรรมนี้ไม่ใช่ใช้แรงงานเด็ก แต่เป็นกรณีศึกษาว่า หากเราเอานักเรียนมาทำความสอาด ครูสอนไปด้วย และทางเทศบาล หรือ อบต หรือใครก็ตามที่เป็นเจ้าของพื้นที่ ก็น่าท่ีจะประสานงานแล้วลองให้เด็กนักเรียนหมุนเวียนมาทำความสอาดกัน  และมีค่าตอบแทนให้โรงเรียน ผมมองว่าการทำเช่นนี้ คุณครูต้องทำ dialogue for awareness ด้วย ทำซ้ำๆ
2. นอกจากเด็กนักเรียนแล้วก็อาจจะจัดตั้งกลุ่มเยาวชนรักถิ่นอะไรทำนองนั้น มีเงินสนับสนุนกิจกรรมเขาโดยรัฐและเอกชนท้องถิ่น กิจกรรมหนึ่งคือการระดมทำความสอาดและรณรงค์การทิ้งขยะอย่างถูกวิธี ทำซ้ำๆ
3. ทำประชาคมหมู่บ้าน แล้วเอาฝรั่งนักท่องเที่ยวเข้าร่วมด้วยเพื่อให้ความเห็นเกี่ยวกับสภาพธรรมชาติของท้องถิ่นและความสอาดและอื่นๆ ก็อาจจะมีส่วนช่วยกระตุ้นให้หมู่บ้านคิดมากขึ้น ทำซ้ำๆ ต่อเนื่อง
4. อปท. ตั้งงบประมาณใครก็ได้ที่เอาขยะมาให้ 1 กิโลกรัม เอาข้าวไป ครึ่งกิโลกรัมอะไรทำนองนี้  คนยากคนจนก็จะออกมาเก็บขยะ้เพื่อไปแลกข้าว
5. ทั้งหมดนี้ต้องพุ่งเป้าไปในระยะยาวว่าจะสร้างสำนึกสาธารณะอย่างไร กระบวนวิธีที่เป็นแบบเฉพาะท้องถิ่นที่ทำแล้วคนท้องถิ่นสะเทือนสำนึก  ทำซ้ำๆ แล้วเขาลุกขึ้นมาจัดการขยะของเขาเองตั้งแต่ในครอบครัว แล้วจะรวมไปถึงชุมชนด้วย

อุ้ย….ผมฝันไป..เฮียตึ๋ง

#5 สาวตา ให้ความคิดเห็นเมื่อ 20 มกราคม 2009 เวลา 22:49

อย่างงี้มากระบี่จะชวนไปเที่ยวห้างในพื้นที่ที่อบต.เขาบ่นว่า การจัดการขยะด้วยการสร้างสำนึกทำยากๆๆๆๆ  คุยไปๆแล้วก็พบว่าเขาทำ dialog of awareness ไม่เป็น แต่เขาก็รับปากว่าถ้าร.พ.เข้าไปช่วยวางแผน เขาก็ยินดีที่จะดำเนินการต่อ ไอ้พื้นที่อย่างนี้นะพี่ เริ่มต้นอย่างนี้มันไปไหวมั๊ยค่ะ

#7 sompornp ให้ความคิดเห็นเมื่อ 23 มกราคม 2009 เวลา 10:21

ท่านจอมป่วน
อย่างที่ท่านบอกต้องร่วมมือ ทั้งภาครัฐ เอกชน และประชาชน
ทุกวันเราเราแก้กันที่ปลายเหตุ คือ ให้เหตุเกิดขึ้นถึงหาวิธีการแก้ไข
เรื่อง”ขยะ” เป็นเรื่องที่แก้ไม่ยากและแก้ไม่ง่าย
ความคิดของน้าเกี่ยวกับเรื่องขยะของ “เกาะ” (ยังไม่เอาเมืองมาเกี่ยว)
น่าจะมีวิธีการจัดการที่น่าจะทำเป็นรูปธรรม และเป็นแบบอย่างชัดเจนได้
ถ้า…ทางภาครัฐอออกกฎระเบียบเกี่ยวกับการทิ้งขยะ และมีมาตรการทางกฏหมายที่ชัดเจน
เราก็น่าจะทำได้
ภาคเอกชนก็ควรทำตามนโยบาย และจัดเก็บขยะในพื้นที่ของตัวเองอย่างเป็นระเบียบ
มีการควบคุมการทิ้งขยะให้ถูกที่ ตามที่ภาครัฐกำหนด
ภาคประชาชน คนในพื้นที่ ก็สร้างจิตสำนึกของการเป็นเจ้าบ้านในการเป็นตัวอย่างในการกำจัดขยะให้ถูกต้องตามวิธีการที่ทางรัฐกำหนด
ประชาชนที่มาเที่ยวก็ต้องปฏิบัติตามกฎที่กำหนดไว้  การทิ้งขยะให้ถูกที่ ถูกทางสร้างไม่ยาก เพียงแต่เราต้องทำระบบรองรับให้ชัดเจน
……….
ต้องย้อนกลับมาถึงระบบการจัดการขยะของภาครัฐ หรือภาคเอกชนที่มีการรับช่วงต่อ
บ้านเราไม่มีระบบการจัดการที่เอื้อต่อการปฏิบัติ  พอจะทราบว่าระบบการจัดการขยะภาครัฐมีปัญหาไม่ลงตัวเรื่องผลประโยชน์เป็นที่ตั้ง เราจึงไม่สามารถทำเรื่องขยะให้ครบวงจรที่ควรจะปฏิบัติได้ อย่างเช่นต่างประเทศ..ญี่ปุ่น  เป็นต้น
ในขณะที่เราแยกขยะทิ้ง  แต่เวลาทางการมาเก็บขยะ ก็นำไปรวม ๆ กัน…….
……….
แบบนี้ เรียกว่าบ่น แล้วไม่ทำไหมคะ
อยากเห็นระบบการจัดการที่เป็นรูปธรรม สร้างจิตสำนึกร่วมกันในทุกภาคส่วน  นาจะไม่เป็นการยากถ้าเริ่มต้นจากตัวเอง จากหน้าที่ของตัวเอง  น่าจะไม่ยาก (แต่ดูยาก….อิอิอิ)
……..
การที่ให้เด็กนักเรียน หรือคนในชุมชนมีส่วนร่วมในการรณรงค์เก็บขยะหลังจากมีงาน หรือกิจกรรม ที่ทำให้เกิดขยะ  ก็เป็นการดี  เพราะจะทำให้บ้านเมืองเขาสะดาด  แต่ถ้าย้อนกลับไปว่า  สิ่งที่เกิดขึ้น ไม่ใช่สิ่งที่เขาทำ  แต่เขากลับต้องมานั่งทำในสิ่งที่คนอื่นทำ (เมาหรือเปล่า)  น่าจะไม่เป็นการดี  การดีอีกอย่างคือ น่าจะจัดพื้นที่สำหรับการทิ้งขยะให้พอเพียงกับปริมาณขยะที่จะเกิดขึ้น  เช่นจัดการเรื่องภาชนะที่ทิ้งให้เพียงพอ  ถุงดำให้เพียงพอ  แทนที่จะจัดนักเรียน คนในชุมชน เจ้าหน้าที่มาตามเก็บทีหลัง แต่เราให้บริการในการทิ้งขยะเป็นจุด ๆ และมีคนดูแลแค่หาภาชนะให้พอเพียง
……..
ไม่ทราบว่าเป็นการแก้ปัญหาแบบง่าย ๆ เบื้องต้นแต่น่าจะเกิดผลนะคะ
สำหรับพื้นที่ในการกำจัดขยะของส่วนกลาง ก็มอบให้ท่านรองนายกฯ ผุ้เชี่ยวชาญเรื่องขยะ  กระตุ้น ก็แล้วกัน
 นะจ๊ะ นะจ๊ะ นะจ๊ะ