ลานอุ๊ยสร้อย

เวทีตีแตกที่สวนป่า สอนบทเรียนของชีวิตว่า จะทำอะไรต้องคิดให้ไกล แต่เริ่มจากจุดเล็กๆ ที่กำลังอยู่ และการทำตัวให้มี “ความเป็นญาติ”

การไปร่วมงานคราวนี้ รับรู้ตั้งแต่แรกว่าจะต้องเจอผู้คนที่หลากหลาย ทั้งที่เคยรู้จักและไม่รู้จัก ผ่านบันทึกต่างๆของครูบาที่ทยอยเขียนลงลานสวนป่า อย่างต่อเนื่องและมีกลวิธียั่วยุความอยากรู้ อยากเห็น ได้อย่างแนบเนียน

ด้วยรู้ตัวเองดีว่าไม่ใช่คนที่ชอบเข้าสังคมที่มีคนกลุ่มใหญ่ และยิ่งไม่ชอบเป็นเป้าสายตาของใคร การอ่านบันทึก ที่บอกเล่าว่าจะทำพิธีกอดอุ้ย ก็ทำให้กังวลใจมากไม่ใช่เล่น …เอ๊ะ..ครูบาพูดเล่นๆ หรือว่าจะทำจริงๆ

อ่านต่อ »

ตีแตกอิสาน ที่ครูบาตีกลองประชุมนั้น อุ๊ยได้เรียนรู้หลายเรื่องราว ไม่เฉพาะเรื่องต่างๆที่ฟังจากวิทยากรเท่านั้น ยังได้เรียนรู้ว่าพลังแห่งความตั้งใจอันดีของผู้คนเป็นพลังที่มหาศาลอันประมาณค่าไม่ได้

ความตั้งใจของวิทยากรและผู้เข้าร่วมแลกเปลี่ยนที่จะบอกเล่าถ่ายทอดความรู้และความคิดต่อการเปลี่ยนแปลงของโลก ของสังคม และการกระทำที่มนุษย์ทำต่อกันผ่านการศึกษาที่อ่อนด้อยเชิงโครงสร้างและการจัดการ ได้ดึงดูดความสนใจถึงเหตุแห่งข้อผิดพลาดที่การจัดการศึกษาของประเทศว่าเพราะอะไรจึงขาดรากฐานของการพัฒนาสติปัญญา และไม่ส่งเสริมให้คนสนใจจะเรียนรู้เพื่อพัฒนาทางด้านสติปัญญา

อ่านต่อ »

วันที่สองของการอบรม ตื่นตีสี่ด้วยความคุ้นเคย …หันไปเห็นครูอึ่งยังไม่ตื่น…หลับต่อดีกว่า..ตื่นมาอีกที 6 โมงกว่าๆ ไปต้มน้ำชงกาแฟ แล้วอ่านหนังสือ “จิตตปัญญาศึกษา” ที่หมอจอมป่วนให้ยืมอ่านตามข้อตกลงโครงการเอาหนังสือมาให้ยืมอ่าน …ระหว่างนั้นครูอึ่งก็ดื่มกาแฟแล้วไปทำธุระในห้องน้ำ

อ่านต่อ »

วันศุกร์ที่ 30 มกราคมที่ผ่านมา เช้าขึ้นวอร์ดแล้วกลางวันครูอารามก็มารับไปที่สวนทวีชล อำเภอดอยสะเก็ดเพื่อไปร่วมทีมของครูอึ่งในการเป็นวิทยากรให้กับคณะผู้ตรวจการและหัวหน้างานพยาบาลของคณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่

ระหว่างนั่งรถไปครูอารามก็เล่าว่าวิทยากรท่านไหนมาแล้ว และท่านไหนลงรถทัวร์จากขอนแก่นไม่ได้อาบน้ำมา 24 ชั่วโมง ไม่สมควรกอด…555

อ่านต่อ »

The Speech of the Century

อ่านต่อ »