ลานอุ๊ยสร้อย

วันศุกร์ที่ 30 มกราคมที่ผ่านมา เช้าขึ้นวอร์ดแล้วกลางวันครูอารามก็มารับไปที่สวนทวีชล อำเภอดอยสะเก็ดเพื่อไปร่วมทีมของครูอึ่งในการเป็นวิทยากรให้กับคณะผู้ตรวจการและหัวหน้างานพยาบาลของคณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่

ระหว่างนั่งรถไปครูอารามก็เล่าว่าวิทยากรท่านไหนมาแล้ว และท่านไหนลงรถทัวร์จากขอนแก่นไม่ได้อาบน้ำมา 24 ชั่วโมง ไม่สมควรกอด…555

ไปถึงที่จัดประชุมก็เจอมื้อกลางวันพอดี…อิอิ…วางแผนไปกินข้าวด้วย…ท่านๆที่มาอบรม…โอ้โฮ…พี่ๆอาวุโสระดับมือพระกาฬของโรงพยาบาลทั้งนั้นเลย…อุ้ยก็ยกมือไหว้แบบนักมวยไปทั่วๆ แล้วก็รีบกินข้าวพร้อมกับฟังครูอึ่งและทีมตอนเช้าเล่าเรื่องการอบรมของภาคเช้าไปด้วยแถมท่านวิทยากรร่วมทีมก็ให้กำลังใจดีมาก (กรอด)…บอกว่า…รายการของอุ้ยจะเป็นรายการแรกของการอบรมถ้าเปิดตัวดีก็จะฉลุย…อ้าว…นึกว่าทีมเริ่มรายการกันตอนเช้าไปแล้วซะอีก…อุตส่าห์มาสายแล้วนา…555

ได้เวลาบ่ายโมงก็รีบพากันเดินไปที่ห้องประชุม…เห็นปุ๊บรีบบอกหมอจอมป่วนและครูอึ่งว่าขอเอาโต๊ะออกได้ไหม…เพราะห้องแคบพอจัดห้องแบบมีโต๊ะนั่งเรียนหนังสือแถมอยู่ใต้ถุนอาคารมันทำให้เกิดความอึดอัดไม่ผ่อนคลาย มองๆ ดูหน้าตามือพระกาฬทั้งหลายเอาจริงเอาจังซะด้วย…อิอิ….อุ้ยกลัว

รายการแรกก็เริ่มจากการขอครูอึ่งแสดงภาพของสถานที่ๆจัดอบรม เป็นทางเดินบ้าง ของประดับที่เด่นๆบ้าง…เป็นการประเดิมด้วยกิจกรรมการเอาใจใส่ต่อสิ่งเล็กๆน้อยๆ …และมีรางวัลให้สำหรับคนตอบถูก อุ้ยก็บอกให้คนตอบหาตัวช่วย…ปรากฎว่าตัวช่วยเยอะแยะเพราะอุ้ยมีรางวัลให้ทั้งคนตอบและตัวช่วย…บางคนบอกว่าตอบในใจก็น่าจะให้รางวัลด้วย…อ้าว…เป็นไปได้นะเนี่ย…รายการนี้มีแต่เสียงฮา…ที่ขำ ขำ คือพี่ๆเวลาฮาจะต่อด้วยคำว่า ฮิ้ว…เช่น หัวเราะ 5555 ฮิ้ว…ช่างเป็นเสียงเอกลักษณ์ประจำกลุ่มซะจริงๆเลย….อุ้ยเลยพลอยหัวเราะกับเสียง 555 ฮิ้วไปด้วย…ขำ ขำว่า ใครเอนเทอร์เทนใครเนี่ย…555ฮิ้ว

รายการต่อเป็นเรื่องของครูอึ่ง ชวนให้แต่ละคนนึกถึงการเกื้อกูลกัน..ครูอึ่งฉายภาพไก่น้ำแดง…แล้วถามโยงไปถึงที่มาของการได้กับข้าวหนึ่งอย่าง…แล้วก็ให้ไปนั่งคิดทบทวนตัวเองจากนั้นก็ทำกิจกรรมเข้ากลุ่มเพื่อบอกเล่าเรื่องราวของตัวเอง กลุ่มแบ่งออกเป็น 5 กลุ่มตามวิทยากร 5 คน อุ้ยก็ให้ทำสุนทรียสนทนา มีเรื่องราวน่าสนใจมากมายจากประสบการณ์ของแต่ละคนจน 5 โมงเย็น พี่ๆขอว่าจะนั่งรถชมสวนล่ะ…ก็เลยจบกิจกรรมสำหรับตอนบ่าย

น้าอึ่งอ๊อบมาสมทบตอนนี้มาถึงก็ยิ้มกริ่ม กอดคนไม่อาบน้ำทันที และไล่กอดเรียงตัว…น้าอึ่งอ๊อบนี่ไม่ธรรมดานะคะ….พี่ๆ ผู้ตรวจการและหัวหน้าทั้งหลายรู้จักทักทายน้าอึ่งอ๊อบกันเกรียวกราว…แต่น้ามาแอบกระซิบว่า ..ทำไมบรรยากาศดูซีเรียสจัง…..แฮ่ม…

ตอนนั่งรถรางเที่ยวชมสวน…รู้สึกว่าที่สวนทวีชลนี่เขาตกแต่งสวนสวยมาก ปลูกต้นไม้ตั้งแต่ปี 2532 แต่เปิดให้ชมสวนปี 2549 ..เห็นความอดทนอุตสาหะของคนจัดการและคนสวนทั้งหมดด้วยเลย…ที่นี่ทั้งสวนสมุนไพร สวนปาล์ม สวนกุหลาบ สวนฯลฯ และสวนสัตว์ที่มีนกยูงอินเดียหางขาวสวยมากๆ สวยจนนึกถึงครูบาว่า คราวหน้ามาเชียงใหม่จะพามาชมให้ได้ค่ะ ที่สวนสัตว์นี้มีอูฐด้วยก็เลยนึกถึงนิทานเรื่องอูฐ

ตอนเย็นกินข้าวเสร็จแล้ว พี่ๆก็ร้องเพลงคาราโอเกะกันสนุกสนาน…แถมมีหางเครื่องด้วย..สรุปเลยไม่ต้องทำกิจกรรมอะไรอีก…555ฮิ้ว

น้าอึ่งอ๊อบกระซิบว่า เนี่ยถ้าเวลาทำงานเป็นอย่างนี้ก็คงสนุกดีนะ …ก็พี่ๆ ร้องเพลงและแซวกันเองแบบสนุกสนานจริงๆ ..
ระหว่างนั้นทีมวิทยากรก็มานั่งเลี้ยงยุงนอกห้องเพื่อวางแผนกิจกรรมของวันต่อไป …น้าอึ่งอ๊อบก็เสนอเกมส์ทิ้งไพ่…คุณหมอจอมป่วนถามว่าจะใช้เวลาเท่าไหร่ดี อุ้ยทบทวนว่าน่าจะประมาณ 1/2 ถึง 1 ชั่วโมง ทีมก็ยอมรับว่าน่าจะใช้ได้..ก็มอบหมายให้อุ้ยนำกิจกรรมกลุ่มนี้…คุยกันไปสักพักได้ยินเสียงเพลง ดึกแล้วคุณขา…อ้าวพี่ๆ ขาโจ๋ เตรียมตัวไปนอนตั้งแต่สามทุ่มเลย….ตอนกลางวันพี่ๆบอกว่าอายุ 15 วัยกินวัยนอน….ต้องเชื่อแล้วจริงๆ…อิอิฮิ้ว

ย้ายมาห้องพักและเรียนกับครูอึ่งเรื่องการพูดคุยสนทนาในกลุ่มย่อยต่อ …ครูอึ่งอธิบายวิธีของการฟังและการปลดล็อกเวลาที่ผู้พูดเริ่มจะบอกเล่าเรื่องสิ่งที่เขามีอะไรๆในใจอยู่ ฟังครูอึ่งแล้วก็บอกกับตัวเองว่า โชคดีจังได้เรียนรู้วิธีๆดีๆเหล่านี้ด้วย…

วิธีปลดล็อกก็คือการฟังอย่างตั้งใจ ฟังแล้วสะท้อนให้เขารับรู้ว่ามีความเข้าใจ เช่น กรณีพี่คนหนึ่งพูดว่า ทุกวันนี้ก็ตั้งใจทำงานเต็มที่จนไม่มีเวลา ก็จะแสดงท่าทีเข้าใจและบอกว่า พี่คงเหนื่อยมากนะ…เขาก็จะเล่าต่อไปว่า ทำอะไรบ้างและต้องเกี่ยวกับอะไรบ้าง ..ก็จะช่วยปลดล็อกไป ขณะเดียวกันคนอื่นๆในวงสนทนาก็จะได้รับฟังเรื่องราวของคนๆนั้นด้วย…ครูอึ่งบอกว่าท่าทีที่เป็นมิตรและการให้ความเข้าใจ และมีการสะท้อนสิ่งที่ฟังจะช่วยปลดล็อกให้กับปมหรือสิ่งที่ค้างคาในใจของผู้พูดได้

ก็เรียนวิธีการจากครูอึ่งจนถึงห้าทุ่ม มีเสียงโทรศัพท์เรียกเข้าเครื่องครูอึ่ง…อุ้ยก็ไหว้พระสวดมนต์แล้วหลับไป

(โปรดติดตามตอนต่อไป…555ฮิ้ว….)

« « Prev : The Speech of the Century

Next : ตามครูอึ่งไปเรียนเรื่องจิต(2) » »