ตั้งแต่เช้าเมื่อวานเห็นร้านอาหารมีเมนูเจเพิ่มขึ้น…อ๋อ..เทศกาลกินเจมาถึงแล้ว
ความรู้เรื่องกินเจหาอ่านที่ไหนๆ ก็มีมากมาย
แต่ที่หาอ่านไม่ค่อยได้คือ ไม่รู้เคยมีคนวิเคราะห์ไว้ไหมว่า กินเจทำไมต้องหาที่อร่อยๆ กิน
บันทึกนี้ไม่มีอ้างอิง เพราะไม่มีสาระอะไร …ชวนสนทนาและฝากถามผู้รู้ทั้งหลายค่ะ
เอ๊ะ จะบอกว่าเรียนใครดี เขียนเจาะจงเกินไปกลัวไม่มีใครอ่าน แต่เขียนลอยๆ ก็กลัวจะสื่อไปไม่ถึง
เรื่องหงสาค่ะ
รอคำตอบครูอึ่งและครูอารามถ้าโอเค จะจองตัวลุงเปลี่ยนทันทีค่ะ
และถ้าไป จะไป15เย็น กลับ17เย็น (เพราะน้าชอบของเย็น)
ท่านใดที่จะไปในรายการนี้ ซึ่งต้องดูแลตัวเอง หาข้าวกินเอง ลุยๆ ก็แพคกระเป๋าแล้วไปเจอกันที่น่านนะคะ หรือจะมาขึ้นเครื่องที่เจียงใหม่ด้วยกันก็ดีค่ะ เอารถมาฝากที่หอพักได้
ของที่ต้องเตรียม แปรงสีฟันส่วนตัว ชุดชั้นในส่วนตัว(ไม่ให้ยืมเด็ดขาด) และอื่นๆ
ครูอึ่งบอกว่า “ไปทำในสิ่งที่ไม่เคยทำ”
ดังนั้น ชวนกันไป เตรียมกล้องไปกันด้วย เที่ยวนี้กลับมาเราจะเขียนสารคดี เฮฮาศาสตร์ทริปน่าน หงสา
ตอนแรกน้าอึ่งถามว่าเราชวนใครไหม ก็บอกว่าใครสนใจก็มาจอยเลยไหม
แต่ก็ว่า เขียนบอกเล่าเก้าสิบเอ็ด ว่าตอนนี้รอคำตอบครูอึ่ง ก่อนจะร่างรายการไป ท่านที่สนใจกระโดดมาเลยค่ะ (ช่วยเขียนรายการโตย)
ในการประชุมครั้งหนึ่ง ถูกตั้งคำถามต่อการเสนอไปดูงานที่มหาชีวาลัยอีสานว่า “ไปแล้วได้อะไร จะพาไปเรียนการปลูกมะเขือหรืออย่างไง”
คำถามนี้ให้แง่คิดหลายอย่างที่จุดประกายให้หันกลับมาตั้งคำถามกับตัวเองค่ะว่า “ทำไมถึงอยากไปมหาชีวาลัยอิสานทั้งๆที่เป็นพยาบาล และไปหลายครั้งแล้วแถมยังอยากแนะนำคนอื่นให้ไปที่นั่น” และ “ต่อบทบาทหน้าที่ของการเป็นอาจารย์พยาบาลที่จัดการเรียนการสอนทั้งภาคทฤษฎีและปฏิบัติ ว่าเชื่อมโยงการศึกษาและการเรียนรู้กับมหาชีวาลัยอิสานอย่างไร”
ดร. สุเมธ แย้มนุ่น เลขาธิการคณะกรรมการการอุดมศึกษา ปฐกถาพิเศษในหัวข้อ “นโยบายและบทบาทของ สกอ. ต่อสถาบันอุดมศึกษา”
ไม่ทราบว่ามีเหตุขัดข้องทางเทคนิคอะไร ทำให้สไลด์ที่ท่านเตรียมไม่สามารถฉายได้
แต่ประเด็นที่ได้ก็น่าสนใจทีเดียวค่ะ
ปฐกถาพิเศษในหัวข้อ “คุณค่าของตำแหน่งทางวิชาการ : ความหวัง ความฝัน ความจริง โดย ศาสตราจารย์ ดร. กนก วงศ์ตระหง่าน เป็นหัวข้อที่เร้าใจอีกหัวข้อหนึ่งค่ะ
อาจารย์บรรยายพร้อมกับตั้งคำถามเป็นระยะๆ ในประเด็นของคุณภาพการวิจัย และการนำผลการวิจัยไปใช้กับสังคม
