ห้วยขาแข้ง: แรงของใจ 1

670 ความคิดเห็น โดย อุ๊ยสร้อย เมื่อ ธันวาคม 28, 2013 เวลา 10:12 (เย็น) ในหมวดหมู่ การเรียนรู้ชีวิต, ห้วยขาแข้ง, เฮฮาศาสตร์ #
อ่าน: 4276

 

ต้นเดือนธันวาคม 2556 ที่ผ่านมามีโอกาสที่ดีมากค่ะที่ได้ไปร่วมกิจกรรม “เฮฮาศาสตร์ ครั้งที่ 10” ที่ห้วยขาแข้ง เป็นโครงการการสัมมนาเครือข่ายอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและฟื้นฟูสภาพแวดล้อมในเขตปฏิรูปที่ดิน

การเดินทางไปในครั้งนี้ สำนึกในใจ บอกว่า คงไม่ใช่แค่เรื่องไปสนุกสนานพบปะคนคุ้นเคย และกลับมาเพื่อระลึกถึงการไปพบปะครั้งต่อๆ ไป เหมือนที่เคยเป็น

คงเพราะมีความรู้สึกลึกๆ ที่อยู่ในใจบอกกับตัวเองว่าโครงการนี้ช่างเต็มไปด้วยความแน่นทึบของแรงกดดันบางอย่าง มีความเคร่งเครียดปกคลุมในท่วงทุกบรรยากาศ ที่มาปะทะกระทบในใจ

เพียงแต่ว่า ไม่รู้ว่าสิ่งนั้นคืออะไร จนกว่าจะไปเห็นด้วยตาตัวเอง

โครงการนี้ได้รับงบประมาณสนับสนุนส่วนใหญ่จาก สำนักงานการปฏิรูปที่ดินเพื่อเกษตรกรรม (ส.ป.ก) ที่พี่บู๊ด (ไพศาล ช่วงฉ่ำ) ทำงานอยู่ และให้สมาชิกเฮฮาศาสตร์ที่สนใจ ได้ทำความรู้จักเรื่องราวห้วยขาแข้ง แม่วงก์ เพื่อเขียนบันทึกถ่ายทอดทัศนะ มุมมองส่วนตัวของแต่ละคนต่อประสบการณ์ที่ไปร่วมเรียนรู้นั้น

การเปิดโอกาสให้แบบนี้ ต้องนับถือผู้จัดโครงการที่ใจกว้างและเข้าใจธรรมชาติของคน และเป็นการคิดนอกกรอบไปจากการเขียนรายงานการเดินทางราชการอื่นๆ ที่เต็มไปด้วยรูปแบบที่จำกัดน่าอึดอัด

เรื่องเขียนตามทัศนะของแต่ละคนนั้น มองเห็นว่าเป็นวิถีความหลากหลายของความคิดอิสระ ที่มีความสวยงามอย่างธรรมชาติ ไม่มีเครื่องหมายกาถูกหรือผิด

เปรียบเหมือนป่าไม้ที่อยู่อย่างอิสระตามธรรมชาติ ต้นไม้ ใบหญ้าต่างจัดระเบียบของตนเองและอยู่ร่วมกันได้ ไม่ใช่พื้นที่ปลูกพืชเชิงเดี่ยวที่ดูว้าเหว่และอึดอัด

P1070264

ถึงแม้ว่าช่วงเวลาของการร่วมโครงการจะเป็นวันหยุดพิเศษ…แต่ภาระกิจการงานที่อยู่ในระยะวิกฤตของการขาดกำลังคน รวมทั้งภาระกิจส่วนตัวก็ทำให้ต้องตัดสินใจนานพอสมควร ….สุดท้ายก็ตัดใจต่อภาระเหล่านั้น ….เมื่อชั่งใจดูแล้วว่า …ควรไปค้นหาประสบการณ์และคำตอบของรังสีความอึดอัดที่ส่งมากระทบใจได้อย่างรุนแรงนั้น

อย่างค่อยเป็นค่อยไปในการร่วมโครงการ….คำตอบของสิ่งที่สงสัยหลายอย่างนั้นแม้ไม่กระจ่าง….แต่บางคำตอบทำให้ตระหนักมากยิ่งขึ้นว่า…ทรัพยากรธรรมชาติที่เป็นสมบัติของโลกกำลังอยู่ในภาวะเสี่ยงสุ่มของการสูญสลายในขั้นวิกฤต และแรงต้านเพื่อพิทักษ์ไว้จะอ่อนแรงหรือเข้มแข็งเป็นเรื่องของ “ใจ” ที่พร้อมจะหนุนพลังให้แก่กันและกันได้อย่างไร

 

P1070262


ไปเรียนวันที่สี่: โครงการนิสิตแพทย์ฯ

อ่าน: 6636

วันที่ 6 พฤษภาคม 2555 เป็นวันที่สี่ของการไปสวนป่าครั้งที่สองของปีนี้

ตามกำหนดเดิมคือจะเดินทางกลับเชียงใหม่ เพราะมีกิจต้องทำในวันที่ 7 รู้สึกเสียดายที่ไม่สามารถอยู่ร่วมในโครงการฯ จนถึงวันที่น้องๆ นิสิตเดินทางกลับ

น้าอึ่งอ๊อบให้ความเห็นว่า ถ้ากิจกรรมสุดท้ายของโครงการฯ จะมีกิจกรรมขอบคุณ ที่เคยร่วมกันทำในโครงการอื่นๆ ก็คงจะดี
ไม่ได้ตอบน้าอ๊อบว่าอะไร เพราะเห็นด้วย ขณะเดียวกันก็รู้ว่าน้าอึ่งอ๊อบก็คงรู้สึกเหมือนกันคือท่านที่ยังไม่ได้เดินทางกลับก็คงพิจารณาไปตามพลังกลุ่มของน้องๆ นิสิตที่ร่วมกิจกรรมและตามบริบทเงื่อนไขของสวนป่าในปัจจุบันขณะนั้น

ความรู้สึกและการรับรู้ ถึงการจัดโครงการอบรมที่ลื่นไหลไปตามปัจจุบันขณะในสไตล์ชาวเฮ คิดว่าเป็นเรื่องที่แตกต่างจากการอบรมทั่วๆไป

อ่านต่อ »


ไปเรียนวันที่สาม: โครงการนิสิตแพทย์ฯ

อ่าน: 14596

วันที่ 5 พฤษภาคม 2555 เป็นวันที่สามของการไปเรียนรู้ในโครงการนิสิตแพทย์ฯ

เช้านี้อากาศสดชื่นมาก ได้ยินเสียงคุยกันแต่เช้า น้องๆนิสิตแพทย์และอาจารย์คงตื่นไปสูดอากาศดีๆ กันบ้างแล้ว

ลงไปที่หน้าอาคารใหญ่ ได้พบกับอาจารย์หมออุ๊ ครูบา และหมอจอมป่วนนั่งสนทนาว่าจุดประสงค์มีอะไร จะทำกิจกรรมอะไรบ้าง และใครจะรับช่วงตอนไหน

อ่านต่อ »


ไปเรียนวันที่สอง: โครงการนิสิตแพทย์ฯ

อ่าน: 7037

วันที่ 4 พฤษภาคม 2555 เป็นวันที่สองของการไปร่วมเรียนรู้ในโครงการนิสิตแพทย์ฯ

ตื่นนอนตอนเช้าเพราะฟ้าสว่างและมีเสียงโต๊งพั๊งค์มาขันเรียกคนขี้เซาให้ตื่นได้
เมื่อคืนอากาศเย็นพอสบายแตกต่างจากเชียงใหม่ อย่างกับไม่ใช่อยู่ในประเทศเดียวกันแนะค่ะ

เช้านี้เดินไปที่อาศรมฤาษี ครูอึ่งชี้ชวนให้ดูต้นเห็ดเล็กๆ ที่งอกในกระถางแทรกระหว่างต้นผักที่ครูบาหว่านเอาไว้

อ่านต่อ »


ไปเรียนวันแรก: โครงการนิสิตแพทย์ฯ

อ่าน: 6598

วันที่ 3 -6 พ.ค 2555 เป็นอีกวาระที่ได้ไปสวนป่า ของพ่อครูบาสุทธินันท์
ปีนี้น่าจะเรียกได้ว่าเป็นปีพิเศษ เพราะเริ่มครึ่งปีแรกก็ได้ไปสวนป่า 2 ครั้ง

ดีใจได้ไปเรียนรู้อีกแล้วค่ะ

2 ครั้งสำหรับบางคนอาจจะเป็นเรื่องพื้นฐาน ชิว ชิว
แต่ 2 ครั้งสำหรับการใช้เวลาเดินทาง 10 ชั่วโมง ไป และ 10 ชั่วโมงกลับ เป็นเรื่องที่ต้องคำนวณเวลาให้พอดี นัดหมายให้ลงตัว และ “วาง” เรื่องอื่นๆ ไว้ …แน่นอนค่ะ เรื่อง “ใจ” ไปได้ทุกเมื่อ แต่เรื่อง “กาย” ยังต้องหาความลงตัวอย่างที่บอก

คราวนี้ไปด้วยการที่ครูบา “เอิ้นข่าว” ว่าจะมีการนำนักศึกษาแพทย์ไปทำกิจกรรมที่สวนป่า ถ้าพอมีเวลาก็อยากให้ไป

รับปากครูบาแบบตัดสินใจเด็ดขาดว่า “ไปค่ะ” โดยไม่คำนึงถึงว่าจะมีบทบาทอะไรในการมีส่วนร่วม….เหตุผลง่ายดายคือ “วางใจ” กับการตัดสินใจของครูบา และเพื่อนร่วมอุดมการณ์ “การเกื้อกูลเพื่อความเป็นมนุษย์” ของกัลยาณมิตรทั้งหลาย

อ่านต่อ »



Main: 0.022776126861572 sec
Sidebar: 0.10641098022461 sec