แบ่งปัน
แอบได้ยินพี่สาวคุยกับหลาน ๆ (ในฐานะคุณยาย) …
พี่สอนหลาน ๆ เรื่อง “การว่ายน้ำ” เปรียบเทียบกับ “การแบ่งปัน” ได้ยินแล้วมาคิดต่อไปอีกยาว
“…ตอนเราว่ายน้ำ ต้องทรงตัวอยู่ในน้ำนะ เราก็ต้องตะกาย ต้องวักน้ำออกจากตัวไปใช่ไหม แล้วยิ่งเราวักน้ำ ผลักน้ำออกไปจากตัวมากเท่าไร ตัวเราก็จะลอยอยู่ได้ เพราะยิ่งผลักไสน้ำออกไป น้ำมันก็จะยิ่งกรูเข้ามาหาตัวเรา ช่วยพยุงให้ตัวเราลอยอยู่ได้สบาย ๆ…”
มนุษย์เราหากมุ่งแต่จะเป็น “ผู้รับ” ถ่ายเดียว ไม่ว่าจะเป็นเงินทอง สิ่งของ ความรู้ ความคิด ก็เปรียบเหมือนคอยแต่วักน้ำเข้ามาหาตัว น้ำก็ยิ่งแทรกทะลุหนีออกไปไกลตัวเท่านั้น
ในทางกลับกันหากเรามีใจเกื้อกูลที่จะแบ่งปันให้คนอื่นและสังคม ก็คล้ายวักน้ำออกไปจากตัวให้คนอื่น ๆ น้ำก็จะยิ่งวิ่งเข้ามาหาเรามากขึ้นโดยปริยาย
งั้น…เรามาเป็น “ผู้ให้” กันดีกว่า ไม่ใช่เพราะการให้ ทำให้ยิ่งได้รับ แต่เพราะว่าการมีผู้ให้เพิ่มขึ้น จะทำให้โลกนี้รื่นรมย์ อบอุ่น น่าอยู่ และทุกคนมีความสุขเพิ่มขึ้นโดยรวมต่างหาก
เพราะในที่สุดแล้ว เราก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า มนุษย์ปุถุชนคนธรรมดา ต่างปรารถนา “ความสุข” ด้วยกันทุกคน
แปงปัน ให้ความสุขกันเถิด โลกจะได้น่าอยู่ยิ่งขึ้น….
8 ความคิดเห็น
มือของผู้ให้มักจะสูงกว่ามือผู้รับเสมอ ชีวิตนี้น้อยครั้งนักที่จะได้เป็นผู้ให้ ส่วนมากจะได้เป็นผู้รับจากพ่อ แม่ พี่ชาย เพื่อน และก็พี่คนดี ซึ่งเมื่อไม่ได้รับก็จะรู้สึกขาด เรียกร้องในเรื่องที่ขาดหาย แต่ยามใดที่ได้เป็นผู้ให้ จะรู้สึกมีความสุข ไม่ใช่ความสุขที่ได้เป็นผู้ให้ แต่เป็นความสุขที่เห็นคนที่เรารักมีความสุข ขอบคุณสำหรับเรื่องดี ๆ นะค่ะ
สวัสดีค่ะคุณnuaor
ดีจัง นำประสบการณ์มาแบ่งปันด้วย
ส่วนตัวก็เป็น “ผู้รับ” มากกว่าที่จะได้เป็น “ผู้ให้” ค่ะ เพราะมีแต่พี่ ๆ ที่โตกว่า
และจริงมาก ๆ ที่ว่า การได้รับ ทำให้มีความสุขที่ได้มา แต่ความรู้สึกของการได้เป็นคนให้นั้น… “วิเศษ” กว่า รู้สึกได้ด้วยตัวเองเท่านั้น
ขอบคุณที่มาอ่านและทักทายค่ะ
nuaor ขออนุญาตเรียกพี่ล่ะกันนะค่ะ nuaor ชอบแนวที่พี่เขียน ส่วนมากจะซื้อหนังสือแนว how to กะ ธรรมะมาอ่านค่ะ เพราะแม่ชวนพาเข้าวัดตั้งแต่เด็ก ๆ อิอิ อย่างหนังสือ how to จะอ่านเยอะมากเลยค่ะ อ่านไว้ยามหมดกำลังใจ อ่านไว้เพื่อสอนตัวเองค่ะ ขอบคุณสำหรับเรื่อง ๆ ดีนะค่ะ
ได้เลยค่ะ …
พี่เองเป็นพวก กำลังใจอ่อนแอ ต้องคอยเติม คอยอ่าน How to … แต่อ่านไปอ่านมา บางทีก็ใช้ไม่ได้กับประสบการณ์จริงค่ะ
พี่ไปอ่านที่น้องเขียนไม่ได้น่ะค่ะ ไปไม่ถูก…ขอโทษด้วยนะคะ
เข้าใจเปรียบเทียบนะครับ
น้องที่รัก
พี่ว่ายน้ำท่าลูกหมาตกน้ำค่ะ เอ…มันต้องวักออกจากตัวหรือวักเข้าหาตัวเน๊าะ
อิอิอิ มาแบบกวน ๆ หน่อย แต่ก็ให้่เรื่องน่าคิดดี
เช่น บางทีเราต้องวักเข้าหาตัวเพื่อให้สามารถพยุงตัวได้ หมายถึงให้เป็นก่อน แล้วค่อยสอนคนอื่นไงค่ะ
อิอิอิ
พี่บางทรายคะ
พี่สาวได้คุณสมบัติที่ดีของแม่มา คือ การช่างเล่าช่างสอน ทำให้เข้าใจสิ่งที่เป็นนามธรรมได้ง่ายขึ้น สำหรับเด็ก ๆ ในวัยที่โลกยังใหม่ ๆ สำหรับเขา (แม้แต่ตัวเองที่อายุจนป่านนี้แล้วก็ตามที)
พี่สาวที่รัก sompornp
ยกมือสนับสนุนค่ะ หากไม่ทำตัวเป็นตัวอย่างที่ดี ที่อยากสอนคนอื่น ต่อให้พูด ๆ ๆ ๆ แค่ไหน ก็คงไม่เกิดผล
เพราะ… คนจะเชื่อ ก็ที่การกระทำของเรา ไม่ใช่ คำพูด เพียงอย่างเดียว