ไปแอ่วลาวกันเต๊อะ
อ่าน: 9030ระยะนี้ชีพจรลงเท้าตลอด เลยไม่มีเวลาเขียนบันทึก วันก่อนลูกชายบ่นอยากกินก์วยเตี๋ยวสุโขทัยอร่อยๆ ผมก็นึกไม่ออกว่าเจ้าประจำที่เชียงรายย้ายร้านไปเปิดที่ไหน ก็เลยขับรถพาลูกไปกินถึงถิ่นสุโขทัย
แล้วแวะเยี่ยมเยือนคุณราณีที่พิดโลก ขากลับคุยกันเรื่องขุนช้างขุนแผน ลูกชายอยากเห็นบ่อเหล็กน้ำพี้ที่ใช้เป็นส่วนผสมทำดาบฟ้าฟื้น ก็เลยแวะไปดูไปตกเหล็กด้วยแม่เหล็กผูกเชือกแล้วหย่อนลงก้นบ่อ ได้มา10กว่าชิ้น พอลูกบอกว่าอยากกินปลา ผมกำลังจะพาไปกินที่เขื่อนสิริกิตค์ พอดี ผ.บ.ทบ.(ผู้บังคับบัญชาที่บ้าน) บอกว่ามากไปแล้วพี่ นี่ถ้าลูกอยากกินซาลาเปาไม่ขับไปกินถึงเมืองจีนเลยเหรอ..เลยกลับบ้านมานอนคิดว่าจะไปหาอะไรกินแถวไหนดี ลูกชายเสนออีกว่า วุ้นเส้นต้มยำหมูตุ๋นขลุกขลิกที่ตลาดคำเที่ยงเชียงใหม่อร่อย ก็ระเห็จไปเชียงใหม่ซะ 3 วัน วันสุดท้ายคิดถึงอ้ายแสงดาว ศร้ทธามั่น เลยไปนั่งกินก๋วยจั๊บที่ร้านสุดสะแนน สักพักมีโทรศัพท์เข้ามาพูดสั้นๆ ได้ใจความว่า “ไปแอ่วลาวกันเต๊อะอ้าย” ผมรับปากทันทีเลย..จะออกเดินทาง 22 ต.ค. กลับ 26 ต.ค. ขับรถไปกันเองแบบลุยๆ ก็เลยไม่มีเวลาเขียนบันทึก “เยือนโขทัย ไปพิดโลก” กับตะลุยกินทัวร์ ซะที ขอพลัดไปก่อนนะครับ สะบายดีหลวงพะบาง
บันทึกนี้โพสต์เมื่อ วันที่ วันจันทร์, 20 ตุลาคม 2008 เวลา 5:03 (เย็น) และจัดไว้ในหมวดหมู่ สังคม ครอบครัว ชุมชน. ติดตามอ่านการแสดงความเห็นได้ที่ฟีดนี้ RSS 2.0. คุณสามารถจะ ฝากความคิดเห็นไว้, หรือ แทร็กย้อนหลัง จากเว็บไซต์ของคุณได้.
#2:: จอมป่วน 20 ตุลาคม 2008 เวลา 11:06 (เย็น)
ถ้ามีแพะตุ๋นช่วยส่งข่าวด้วยนะครับ ไปด้วยๆๆๆๆๆ อิอิ