ติดดี
ขึ้นชื่อว่าติด ติดอะไรก็ไม่ดีทั้งนั้น
มีติดอย่างหนึ่งที่ ติดง่ายเหมือนกัน
ติดดี คือยึดติดกับคำว่าดี สิ่งที่คิดว่าดี
จะเป็นผลงานดี พฤติกรรมดี ความรู้สึกดีๆ
แล้วมันไม่ดีตรงไหนเล่า
ไม่ดีตรงที่ดีไม่ถึงที่สุด ดีไม่คงอยู่แปรเปลี่ยนได้
ดีอยู่ในอารมณ์ ดีไม่เป็นอิสระ
พอติดดีแล้วเกิดความอยาก อยากทำดี
อยากให้คนอื่นทำดี อยากมอบสิ่งดีๆ
คิดถึงดี ก็ทำให้คิดถึงไม่ดี
อยากทำดี ก็ต้องมีอะไรที่ไม่ดีที่ไม่อยากทำ
ดี ทำให้เกิดเปรียบเทียบ
บางทีก็มีอัตตาเกิดเพราะ ดี
คนนั้น คนนี้ไม่ดี ดีไม่พอ
งานนั้นงานนี้ยังไม่ดีพอ
ความดีอะไรคือสูงสุด คือดีพอ
ดีพอในใจของใคร ดีพอในเงื่อนไขอะไร
ดีพอในสถานการณ์ของใคร
บางทีเพราะติดดี จึงต้องเป็นพระเอก เป็นนางเอก
ในใจของคนอื่นตามที่เขาบอก
แล้วหลงติดภาพว่าตัวเองเป็นพระเอกหรือนางเอกด้วย
พระเอกในใจเขา พระเอกในใจเรา
แล้วบางทีก็ต้องทำอะไรที่ไม่ควรเพื่อรักษาภาพนั้น
ยอมให้ตัวเองเลวไม่ได้ เลยต้องทำเลวบางอย่าง
เพื่อรักษาภาพดีนั้นไว้ ไม่ว่าด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยใจ
บางทีก็เกิดความโกรธ กับคนไม่ดี เรื่องไม่ดี
ดีให้ถึงที่สุด คืออะไร
ดีที่ไหน ดีเมื่อไร ดีอย่างไร
ดีแบบไม่ยึดติดคืออะไร
ละติดดี เป็นเรื่องยากมากอีกเรื่องหนึ่ง
ถ้าได้รู้ตัว มีสติ คงช่วยได้
ติดดี ติดดี เราไม่รู้ตัวกันบ่อยๆ
ธรรมดา ธรรมดา ก็เราเป็นปุถุชน นี่นะ
« « Prev : รักคนไกล ระอาคนใกล้
Next : จงทำกับเพื่อนมนุษย์โดยคิดว่า: » »
7 ความคิดเห็น
ผมติดบล็อคคร๊าบ วันไหนป้าหวานไม่เขียน โหวงเหวงเป็นบ้าเลย แคว๊กๆๆๆ
ถ้าไม่เห็นพ่อครูเขียนต่างหากคะ จะโหวงเหวงมากๆ มากกว่า ก็เลยเขียนเป็นเพื่อนพ่อครู เขียนให้ตัวเองอ่าน และเขียนเพราะอยากอ่านที่ใครๆเขียน อิอิ ติดอีกแระ…เอิ้กๆ อิอิ
หลายๆ ครั้งที่เราติดดีบนความเจ็บปวดของเราเอง บางครั้งเราก็ติดดีจนลืมเคารพตัวเอง บางครั้งเราไม่ได้ติดดีค่ะ แต่เรากลัวว่าเราจะไม่ดีในสายตาของคนอื่น เราจึงทำตัวเป็นนางเองในสายตาของคนอื่น … ทำไมเราต้องติดดีมากมาย จนลืมเคารพตัวเอง
ในวงการราชการ ผู้น้อยที่ไม่ทำตามที่ผู้ใหญ่ต้องการทั้งๆ ที่เป็นเรื่องไม่ถูกต้อง ก็จะกลายเป็นคนไม่เอาไหน ก้าวร้าว ไม่เคารพผู้ใหญ่ …หนิงเองเคยติดดี .. ติดดีจนใจไม่เป็นอิสระ ..
หลายเืดือนก่อนถามตัวเอง เธอต้องทำตัวเป็นเด็กดี สำหรับผู้ใหญ่แบบนั้นเพื่ออะไร เพื่อให้ได้รับการยอมรับ ความชื่นชมหรือ อะไรที่ทำให้เขายอมรับ การเป็นคนดี หรือการสนองความต้องการ ..ทำดีให้ตายก็ไม่ได้ทำให้เกิดการยอมรับ
คนที่แสวงหาผลประโยชน์ ย่อมไม่ยอมรับ และไม่ชื่นชมคนที่ไม่หาผลประโยชน์ให้ ก็เป็นเรื่องที่ถูกต้องแล้ว
ติดบล็อกเหมือนครูบาเลย
ติดใจบันทึกป้าหวานทุกครั้งโตย…อิอิ
ป้าหวานขา…ติดดีมันเลยขมขื่น
ติดเลวยิ่งทำให้ขื่นขม
ยุ่งทั้งคู่เน๊อะนะคะ
(ไปสวนป่ากันดีกว่า…ติดใจชีวิตกลางดงไม้มั่กๆค่ะ)
ขอบคุณ น้องหนิงค่ะ เฮ้อ…ชีวิตจริงมันไม่ง่ายเหมือนตัวหนังสือเนัอะน้องหนิง ป้าหวานเห็นภาพและเข้าใจน้องหนิงค่ะ เราอยู่ในโลกสับสน เราเรียนรู้อยู่บนความวุ่นวาย และเรายังเป็นปุถุชนธรรมดา เวียนว่ายอยู่ในวังวน ได้แต่หาเวลา พักใจในธรรม ป้าหวานก็เรียนรู้อยู่เหมือนกันค่ะ อะไรดีๆก็เอามาเล่า ไม่ได้เป็นนางเอกแต่อย่างใด.อิอิ
ขอบคุณอุ๊ย หลายๆค่ะ
แม่นแหล่วๆ ติดเลวยิ่งแย่ แต่เห็นง่ายกว่าไหม..เนาะ
พระท่านสอนให้ทำดีและทำตามหน้าที่อย่างดี
แต่ท่านให้แยกใจออกมาต่างหาก กายต่างหาก
กายก็ทำตามหน้าที่ไปให้ดีที่สุด แต่ใจไม่ต้องวิ่งตาม
หรือวิ่งนำ ใจให้ตั้งมั่นไว้ ป้าหวานเอาคำท่านมาบอกต่อเฉยๆค่ะ
บ่แมนว่าเก่งอย่างใดทั้งสิ้น แคว๊กๆๆๆ ไปสวนป่าดีกว่าเนาะ..
ป้าหวานขาที่หนิงคุยก็คือการติดดีแบบพื้นๆ แต่ก็ยังมีติดดีแบบจิตติดกุศล เฝ้าแต่กำหนดให้จิตเป็นนางเอก จนลืมไปว่่ากุศล ก็ดับ อกุศลก็ดับ
ที่ป้าหวานจั่วมาแต่ละเรื่องเนี่ยโดนใจค่ะ
ขอบคุณอีกครั้งค่ะ น้องหนิง เวลาเจอจริงๆมันต่างจากเวลาคิดมาก..ตั้งสติเนาะ สาูธุ