ท่านขงเบ้งจะลงโทษตนเองอย่างไร (ต่อ)
ถ้าเขียน จะเขียนสัก 1 หน้า ก็ยาวแล้ว ใช้เวลาคงไม่น้อย…
ถ้าคิด ใช้เวลาไม่มาก..แต่คงได้ยาวเท่ากับหลายหน้า..
หลายเรื่อง หลายมุม นั้นคือ ความยิ่งใหญ่ของกวี ….
ไม่ได้อยากยิ่งใหญ่ แต่อยากให้ได้มากกว่าค่ะ
ตัวของตัวเองไม่ได้เก่งกาจทำได้หมด
ก่อนจะตายยังไม่ทราบจะไปได้เท่าใด
แต่ความคิดไปได้ ไปก่อนแล้ว
และถ้ามีใครสักคน หรือ หลายคน
เกิดแรงบันดาลใจ ฉุกคิด แล้วล่วงหน้าไปก่อนได้
ก็น่ายินดีค่ะ และท่านที่ทำได้ดีอยู่แล้ว
อาจเกิดแรงที่ขยายออกไปอีกก็เป็นได้
ท่านขงเบ้งนั้นเป็นปราชญ์ผู้เยี่ยมยอดในหลายๆทาง
ถึงกับมึคำยกย่องว่าท่านหยั่งรู้ฟ้าดิน
การกระทำ ความคิดของท่านน่าเรียนรู้ยิ่งนัก
ใครจะคิดในแง่มุมอื่นๆ ขยายความออกไปอีก ก็ไม่ผิดกติกาค่ะ
ในคราวหนึ่งของการรบ ไม่มีการรบครั้งใดไม่สูญเสีย
แต่ครั้งนั้น ทหาร ผู้คน ล้มตายจำนวนมาก
ท่านขงเบ้งถึงกับหลั่งน้ำตา ไม่ได้ยินดีในชัยชนะ
ไห้รางวัลแม่ทัพ แต่ต้องลงโทษตนเอง
มาฉุกคิดกับชีวิตเรา
การลงโทษตนเอง นั้นคือการปกครองภายใน
เราเคยชินกับการปกครองภายนอก
การลงโทษนั้นมีคุณ ถ้าลงโทษด้วยปัญญา
การพิจารณาความผิด การปรับปรุงแก้ไข
การตั้งจุดหมาย การให้สัจจะแก่ตน
การทำให้ตนสำนึก จดจำ ระมัดระวัง
การปกครองภายในดี ก็จะส่งผลดีต่อการปกครองภายนอก
ลงโทษตนเอง คือให้เกียรติตนเอง รักตนเองถูกทาง
ลงโทษด้วยปัญญาไม่ใช่ด้วยอารมณ์
ประดุจดัง….
ท่านขงเบ้งจะลงโทษตนเองอย่างไร….
« « Prev : ท่านขงเบ้งจะลงโทษตนเองอย่างไร
Next : รักคนไกล ระอาคนใกล้ » »
6 ความคิดเห็น
แวะมาทักทายป้าหวานครับ
ขอบพระคุณ คุณครูโย่งค่ะ ดีใจจริงไม่ได้พูดคนเดียว..อิอิ
ป้าหวานขา ไม่ผิดสักหน่อย มัยต้องใช้ว่าลงโทษละคะ อิอิ แซวป้าหวานหลังย่อยอาหารจ้า
มารับคำแซวค่ะ อิอิ ไม่ผิดก็ดีแล้วขอรับ.แน่ใจนะขอรับ..ส่วนลงโทษ แล้วแต่จะเรียกขอรับ บางทีเราตักเตือนลูกนิดหน่อย ลูกยังคิดอะไรมากมายเลย อะฮิ อะฮิ.คำนี่ใช้ยากเน้อะ ให้น้องนิดคิดตามต้องการดีกว่าเน้อะ..
ออกจะคิดอันที่จะได้รู้สึก หวั่นๆว่าเรานั้นจะลงโทษตัวเองอย่างไร
ขอบพระคุณเฮียเหลียงค่ะ