ลานกวนใจ

การให้ เป็นการทำดี เราพบกันเยอะแล้วในชีวิตประจำวัน
จนเราเผลอคิดไหมว่า การทำดี คือการให้
วันนี้เกิดความคิดขึ้นมาว่า การไม่ให้ ก็เป็นการทำดี ได้เหมือนกัน
ถ้าให้แล้วจะเป็นเหตุให้เกิดทุกข์ การไม่ให้คือการทำดี คือการทำให้ไม่มี

เพราะถ้าชีวิตเป็นสมการคงไม่ใช่ สมการชั้นเดียว
ความซับซ้อน ซ่อนเงื่อนของชีวิตนั้น ทำให้เราทำดี ทำไม่ดี โดยไม่รู้ตัวก็ได้

การคิดมีได้หลายระดับ สิ่งหนึ่งๆจึงมีหลายระดับไปด้วย
และเมื่อก่อให้เกิดการกระทำ จึงเกิดได้หลายระดับไปด้วย
ส่วนประกอบ บุคคลที่เกี่ยวข้อง ก็อาจเห็นตรงๆว่ามี 1 แต่ที่จริงลูกโซ่มีมากกว่านั้น
เหมือนลูกคลื่นเมื่อเกิดแล้วกระทบต่อ ๆ ๆ ๆ ไปอีกหลายวง

โดยมากเราไม่ได้คิดละเอียด ไม่ได้หวังให้เกิด หรือ ไม่เกิด อะไรซับซ้อนนัก
แต่กลายเป็นความประมาท เพราะจริงๆมันซับซ้อนเอง
ด้งนั้น การมีสติ มีสมาธิไตร่ตรองเท่านั้นจะทำให้เราพิจารณาเชิงซ้อนได้มากขึ้น

มองให้เป็น แปลว่า  มองอย่างผู้รู้จักคิด  มองโดยใช้สติปัญญา มองไปให้ไกล มองให้รอบด้าน
แต่จะแปลว่า มองให้ไม่ตาย ก็ดีนะ….แปลว่า ให้เกิ้อหนุนชีวิต จิตใจ ต่อตนและผู้อื่น
ให้มีเมตตา และ ให้อภัย ทั้งแก่ตนเองและผู้อื่น

คิดให้ออก แปลว่า คิดให้ได้คำตอบออกมา ไม่ใช่คิดวกวนไปมาหาคำตอบไม่ได้
แต่จะแปลว่า  คิดให้ออกจากตัวบ้าง อย่าคิดเข้าข้างตัวเอง หรือ อย่าคิดเอาแต่ได้
ออกจากใจเรา ไปดูใจผู้อื่น ก็ดีนะ….

มองให้เป็น  คิดให้ออก อิอิ อุอุ  คิดไม่ออก ไปบอกอุ้ยเน้อ…..ฮา…

จิตมีความอาจหาญ มีความกล้าหาญ กล้าได้ กล้าเสีย กล้าตาย
อยู่เหนือตาย ตายก่อนที่จะตายเสียอีก
นั่นแหละต้องทำให้จิตของเราตายจากกิเลส
ซึ่งกว่าจะทำได้ต้องฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆ เยอะ

***********

การฝึกหัดปฏิบัติจิต เราต้องค่อยเป็นค่อยไป
อย่าไปวู่วาม คือค่อยเป็นค่อยไป
ตั้งจิตไม่ทัน เราก็เริ่มใหม่ ทำความเข้าใจ เราก็เริ่มใหม่อยู่ตลอดเวลา ตั้งแต่ตื่นขึ้นมา

************

ทุกคนก็มีกิเลสกันหมด แต่มีมากมีน้อย อาจจะต่างกัน เราก็ต้องพยายามทำความเข้าใจ
ยิ่งสะสาง ยิ่งเจริญสติเข้าไปมาก เท่าไหร่ เราก็ยิ่งจะเห็นมาก
ยิ่งเห็นมากเท่าไร ก็ยิ่งทำความเข้าใจ รู้ความจริงแล้วค่อยละ
ถ้าเรามีความคิด สติปัญญาเก่าๆ ของเรา เราก็ต้องรู้จักตัด รู้จักกด รู้จักข่ม

คำสอน ของหลวงพ่อกล้วย
http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=5616&start=0&postdays=0&postorder=asc&highlight=

ต่อไปเป็นส่วนหนึ่งของความคิด ของป้าหวาน
ประยุกต์ หลังจากอ่าน กายเจ็บ-แต่ใจอย่าเจ็บ ของ อาจารย์ ดร.วรภัทร หน้าที่ 12
ไม่เหมือนของอาจารย์ทุกตัวอักษร  โปรดพิจารณาและอ่านต้นฉบับเพื่อรับตรงจากอาจารย์ด้วยนะคะ

มือซ้าย จับที่หน้าผาก นี่คือคิด
มือขวา ทาบที่อก นี่คือจิต
หายใจเข้า หายใจออก
ลมหายใจทำให้รู้สึกตัว นี่คือสติ
ก่อนที่จะนำจิตไปรวมกับความคิดและ
ก่อนที่จะนำความคิดมาสนองจิต
ให้ผ่านสติก่อนเสมอ
ตามธรรมชาติ สมองและจิตจะเกิดการรับรุ้
ทั้ง 2 แห่ง แต่ก่อนที่จะพบกันขอให้สติคอยกั้นกลาง
อย่าปล่อยให้รวมกันโดยขาดสติ
เมื่อมีสติแล้วให้สติกำกับว่า อย่าให้เกิดยินดี ยินร้าย กับสิ่งที่รับรู้
อย่าให้เกิดกิเลสกับสิ่งที่มากระทบ
นั่นคือ ดับกิเลส

โปรดพิจารณา ศึกษาโดยตรงจาก
รวมคำสอนของหลวงพ่อสำราญ ธมฺธุโร (หลวงพ่อกล้วย)
http://www.managerroom.com/forums/forum_topics.asp?FID=16&PN=1
กระทู้ที่ 5429:ลพ.กล้วย-อจ.วรภัทร์ สนทนา สมถะ-วิปัสสนา
http://www.managerroom.com/forums/forum_posts.asp?TID=5429&PN=1
ประวัติและปฏิปทา พระอาจารย์สำราญ ธมฺมธุโร (หลวงพ่อกล้วย)
http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=5616&start=0&postdays=0&postorder=asc&highlight=

ใจมีแผล

ยาพิษไม่อันตราย  ถ้ามือที่จับไม่มีแผล
ใจเรายอมให้ความทุกข์เข้ามาหรือเปล่า
ใจเราเปิดช่องเอง  เหมือนใจมีแผล
อย่าโทษภายนอก
เวลาเราชี้นิ้วไปหาใคร  เราชี้เพียงนิ้วเดียว
แต่อีกสามนิ้วเราชี้เข้ามาหาตัวเราเอง
เรามักจะไม่ดูใจของเราเอง
ถ้าใจเราไม่ยอมให้เข้ามา ก็อยู่ที่ตา ที่หู เข้ามาไม่ได้
ถ้าฝนตก หลังคารั่ว อย่าไปโทษฝนที่ทำให้เราเดือดร้อน
ต้องโทษเราที่ไม่ดูแลหลังคาให้ดี

ใจเรามักมีปฎิกริยาเกินเหตุ
ของธรรมดา เราไปปรุง ไปคิด ใจเราทำเอง แต่เราไปโทษข้างนอก
ใครทำอะไร เราก็เก็บไปคิด คิดทั้งวัน ทั้งคืนก็มี
สิวไม่มีอะไรมาก แต่คนฆ่าตัวตายได้เพราะสิว
สิวไม่ได้ทำให้คนตายได้ แต่ความคิดที่ทำให้ตายได้
เพราะใจมันคิด ปรุงแต่ง
สอบเข้ามหาวิทยาลัยไม่ได้ก็ฆ่าตัวตาย ก็มี
ความคิดปรุงแต่งนั้นมีปฎิกริยาเกินเหตุ
ใครทำอะไรกับเรา ถ้าเราจริงจังมากก็ทุกข์มาก
หันมา เราดูใจเรา สอนใจเรา อย่าไปดูที่คนอื่นตลอดเวลา
อย่าสนใจแต่สิ่งภายนอกตลอดเวลา

สิ่งดีๆถ้าเกี่ยวข้องไม่เป็นก็ทำให้เสียเหมือนกัน
ถ้าใจไม่พร้อมอาจเหมือนสามล้อถูกหวยที่ภายหลังกลับเป็นทุกข์หนัก
อาจเหมือนพระที่หลงในลาภสักการะ
เลยต้มตุ๋นชาวบ้าน
ถ้าขอพรได้ น่าจะขอให้ไม่โลภ ไม่โกรธ ไม่หลง
แต่พรนี้ให้ไม่ได้ ต้องทำเอง
ให้รักษาใจ ฝึกใจของเราไม่ให้มีแผล

งานบำรุงใจ

นอกจากอาชีพการงานหรือการทำมาหากินแล้ว เรายังมีงานด้านในที่ควรใส่ใจด้วย
หากอาชีพการงานเป็นสิ่งหล่อเลี้ยงชีวิต งานด้านในก็เป็นสิ่งบำรุงใจ
ความสงบและความดีเป็นเสมือนอาหารใจ ที่ทำให้จิตใจเป็นสุขและเจริญงอกงาม
ร่างกายนั้นเมื่อถึงวันหนึ่งก็หยุดเจริญเติบโต
แต่ใจนั้นสามารถเจริญงอกงามไปได้เรื่อย ๆ ไม่เว้นแม้แต่ในยามเจ็บป่วย

เรื่องของกรรม

เพราะกรรมในอดีตมันมีนัยยะคล้ายๆ พรหมลิขิตซึ่งห่างไกลพุทธศาสนามาก
ชาติที่แล้วคุณทำอะไรมาก็แล้วแต่ สิ่งสำคัญอยู่ที่ปัจจุบันชาติ
สิ่งที่คุณมีอยู่ตอนนี้จะมาจากไหนก็ตาม สิ่งสำคัญอยู่ที่คุณจะทำอย่างไรกับสิ่งที่มีอยู่
เหมือนคุณจั่วไพ่ มันไม่สำคัญว่าคุณได้ไพ่อะไรมา
สิ่งสำคัญคือคุณจะเล่นไพ่ในมืออย่างไรต่างหาก
คุณจะเอาสิ่งที่คุณมีมาใช้ประโยชน์ได้อย่างไรนี้คือประเด็นที่สำคัญ

เปรียบเหมือนแม่ครัวสองคน คนหนึ่งมีเครื่องปรุงทุกอย่างในครัว
อีกคนในครัวไม่ค่อยมีอะไรเลย ทำไมแม่ครัวคนหลังถึงทำอาหารได้อร่อยกว่า
มันอยู่ที่ฝีมือ อยู่ที่ความใส่ใจในขณะปรุง นี่คือเรื่องของกรรมโดยตรง
กฎแห่งกรรมไม่ได้เน้นว่าการที่คุณมีของในครัวน้อยเป็นเพราะชาติที่แล้ว
แต่เน้นว่า คุณจะนำของที่มีอยู่ไม่กี่อย่างนั้นมาทำให้อร่อยได้อย่างไร

แต่คนยุคนี้กลับสนใจว่าทำอย่างไรฉันถึงจะมีของในครัวครบทุกอย่าง
แต่ไม่สนใจที่จะฝึกปรือวิชาทำครัว หรือพยายามทำครัวให้ดีที่สุด
ไม่ว่าจะมีของมากหรือน้อยก็ตาม การที่คุณหมั่นฝึกปรือวิชาทำครัว
ใส่ใจทำอาหารให้ดีให้อร่อยแม้จะมีเครื่องปรุงแค่ไม่กี่อย่าง เป็นเรื่องของกรรม

พระอาจารย์ไพศาล วิสาโล

http://www.visalo.org/sound/soundFile/yenDhamma/06.wma
http://www.visalo.org/columnInterview/AdayBud.htm
http://www.visalo.org/index.htm