ลานข้าวปลายนา

วันนี้ ท่านจอมป่วน มาแวะดูชั้นเชิงของถิ่นคนสวยว่าจะมีความคิดเห็นเกี่ยวกับการจัดการความรู้อย่างไร ก็ไม่รู้ว่าอาจารย์ได้อะไรกลับไปบ้าง แต่ที่แน่ๆ เราได้อะไรจากอาจารย์ค่อนข้างเยอะ

วันเสาร์ที่ 15 เรามีการแข่งขันกีฬาสีประจำปีกัน ก็ตื่นนอนกันตั้งแต่ตีสามเพื่อไปทำสวย อำนวยความสะดวก ดูแลเหล่า สาวงามทั้งหลายแหล่ เพื่อทำให้ขบวนพาเหรดของเรามีสีสัน ก็โปงโป้งฉึ่ง กันทั้งวัน ต่อด้วยงานกลางคืน ก็ต้องดูแขกคนสำคัญที่มาในงานทั้งแขกส่วนตัวและแขกส่วนรวม รวมถึงการโปงโป้งฉึ่งเวอร์ชั่นกลางคืน เหนื่อยเพลียไปตามๆกัน นอนดึกตื่นเช้าร่วม 2-3 วัน

วันอาทิตย์ที่ 16 อาจารย์เดินทางมาถึง ก็ไม่ได้ดูแลอาจารย์นะสิ เพราะมัวแต่ส่งแขกส่วนตัวกลับเมืองหลวง แต่….ก็รีบใหญ่เลย ใส่เสื้อ อะไรก้อ…กู ของคน เฮฮา…ศาสตร์ไว้ต้อนรับอาจารย์ด้วย 

ทั้งง่วงทั้งมึนหัว ก็ไม่ได้ไปดูแลอาจารย์สักเท่าไร กลับไปชวนคุยให้อาจารย์ไม่ได้พักมากกว่า

อาจารย์คุยอะไรต่อมิอะไรให้ฟังเยอะแยะ บ่าย-เย็น-เช้า-สาย-บ่าย  แล้วตัวเองก็สะดุดอยู่ที่ คำๆหนึ่งคือ “ม้าลำปาง” แล้วอาจารย์ก็ทำท่าทางก้มหน้าก้มตามองเห็นแต่สิ่งที่อยู่ตรงหน้า

เลยได้ข้อคิดว่า เราควรจะรู้จักมองไปรอบๆตัวบ้าง เผื่อว่าจะได้เห็นอะไรที่ดีๆกว่าที่เป็นอยู่เฉพาะตรงหน้าของเรา มีอะไรที่เปลี่ยนแปลงไปแล้วหรือยัง มีอะไรขวางหน้าเราอยู่หรือเปล่า

พอมานั่งหน้าคอม  เลยลองค้นดูภาพ “รถม้าลำปาง” ก็เห็นบางตัวแหงนหน้ามองฟ้าอยู่นี่นา……………….

เมื่อวานไปเที่ยวเวียงกุมกาม นักท่องเที่ยวมากันน้อยมาก

น้องๆที่ไปด้วยกัน คงผิดหวัง แต่ไม่กล้าที่พูดมากไปกว่า บอกว่า “ต้องรักที่จะเรียนรู้ประวัติศาสตร์เท่านั้นจึงจะชื่นชอบและมาเที่ยวกัน”

เวียงกุมกาม ที่เตรียมไว้ให้นักท่องเที่ยวได้เที่ยวชม ได้แก่ วัดต่างๆ ซึ่งเป็นซากที่หักพังและอยู่ใต้พื้นดินมานาน จึงดูไม่งดงามเท่าไรนัก อีกทั้งวัดแต่ละแห่งอยู่ห่างกันมาก และแทรกตัวอยู่ท่ามกลางบ้านเรือนของชาวบ้าน ดูๆแล้วไม่อลังการเท่า สุโขทัยหรืออยุธยา น้องๆที่มาด้วยกัน เตรียมตัวมาถ่ายรูป แต่คงผิดหวัง ด้วยอากาศที่ร้อนและไม่ได้งดงามดั่งที่คิดเอาไว้ และปลอบใจเพื่อนๆว่า อย่างน้อยก็มาเก็บแต้ม เที่ยวให้ครบสถานที่ท่องเที่ยวเชียงใหม่ ที่เขาแนะนำ “เที่ยวไทยครึกครื่น เศรษฐกิจไทยคึกคัก”

ไกด์นำเที่ยว บอกกับพวกเราว่า ช่วงสงกรานต์ เตรียมรถม้า รถราง และไกด์นำเที่ยว ไว้เยอะมาก แต่ปีนี้มีคนมาเที่ยวน้อยมาก เด็กๆมัคคุเทศก์หนีไปเที่ยวในเวียงเชียงใหม่กันหมด

เป็นเรื่องที่ชวนคิด ว่าต้องทำอะไร……………หรือเปล่า