เป็นไปได้..เข้าทางฝัน
อ่าน: 2077วันนี้ไปโรงเรียนตามปกติ เช้าวันจันทร์เด็ก ๆ จะทำงานหนักและครูก็ปวดหัวมากกว่าเวรวันอื่น ๆ เพราะเป็นวันหยุดก่อนหน้า ๒ วัน ผู้คนมาเล่นมาหาผัก ผลไม้ มาหาไข่มดแดงที่โรงเรียน ใบไม้ร่วงตามฤดูกาล
หน้าที่ของเด็กใครมาถึงแล้วก็ต้องทำงานโดยไม่ต้องบอก เคารพธงชาติแล้วแยกย้ายกันไปทำตามกลุ่มนักเรียนจิตสาธารณะ ปัญหานักเรียนหลายคนบอกว่าไม่ได้ทำหน้าที่ตอนเช้า ๆ แต่มาทำภายหลังที่เคารพธงชาติ สาเหตุเพราะลืมและครูขาดการติดตาม
โรงเรียนมีมติในที่ประชุมว่า ให้ปล่อย ๆ เด็กทำกันเองบ้าง เพื่อเขาจะได้รู้วิธีการแก้ปัญหา และปกครองกันเอง ฉันหันไปมองหน้านักเรียนกลุ่มผู้นำ ดูท่าทางอิดโรยแต่ก็ยิ้มสู้ ฉันในฐานครูเวรจึงรวมนักเรียนและอบรมกันเล็กน้อย ไม่ได้ดุด่าว่ากล่าวเพียงแต่ชี้แนะชี้นำว่า เรื่องที่แล้วก็แล้วไปต่อไปต้องเริ่มใหม่
นำเรื่องไปเล่าให้คุณครูคนอื่น ๆฟัง ก็มีความเห็นเช่นเดียวกันว่า สัปดาห์นี้ให้ครูคิมเป็นคนควบคุมและติดตามเด็ก ๆไปก่อนอย่างต่อเนื่องไปประมาณ ๑ สัปดาห์และเปลี่ยนกันติดตาม เพราะเทคนิคการอบรมของครูแต่ละคนต่างกัน กลัวเด็กสับสน
ผอ.มาติดตามเรื่องเว็ปไซท์ของโรงเรียน และเข้าไปอ่านบันทึกของพ่อครูบา http://gotoknow.org/blog/sutthinun/244040 แต่ไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่ถามว่าจะนำนักเรียนไปเรียนรู้ที่สวนป่ากี่คน ให้สำรองเงินค่าน้ำมันรถและอาหารการกินของเด็ก
โรงเรียนเลิกฉันและเด็ก ๆ ทำงาน “เตรียมคอนโดน้องเหมยซาน” ผอ.มาบอกว่าจะนำรถไปอีกคันคือรถของ ผอ. เองให้คัดเด็ก ๆ เพิ่มด้วย มีครูและผู้ใหญ่บ้านหมู่ที่ ๔ และหมู่ที่ ๑๐ ไปเพิ่ม นักเรียนปรบมือดีใจกันเกรียวกราว เสนอให้เพื่อน ๆ ไปและนำสิ่งดี ๆ มาบอกกัน โครงงานนี้มีชื่อว่า “เหมยซานสร้างฝันภูมิปัญญาท้องถิ่น” ไม่แน่ว่าจะมีการเปลี่ยนชื่ออีกไหม เพราะที่ผ่านมา เห็นเปลี่ยนชื่อกันไปเรื่อย ๆ
ขับรถกลับบ้าน..ก็คิด ๆ ๆ เป็นไปได้…เข้าทางฝัน
Next : ๒. เจ้าเป็นไผ…คิมเห่ย : คนป่าเข้าเมือง…คนเมืองเข้าป่า » »
8 ความคิดเห็น
ฝันจริง ฝันจัง ฝันมีพลัง ฝันจึงเป็นจริงได้ค่ะ
ขอขอบคุณค่ะคุณหมอ คิดถึงเสมอนะคะ เริ่มจะมาเล่นที่นี่ได้บ้างแล้วนะคะ แต่ยังต้องเรียนรู้อีกเยอะเลยค่ะ
คงได้พบกันครับ
สวัสดีค่ะท่านbangsai
ขอกราบคารวะท่านล่วงหน้าที่นี่ก่อนนะคะ ดีใจจริงค่ะ คนที่ไม่เคยเห็นกันแต่เกิดศรัทธา เป็นโอกาสของครูคิมและเด็ก ๆค่ะ
-ตื่นเต้นกับเด็กๆและครูคิมจังเลย…
-แล้วเราพบกันที่สวนป่านะคะ…ป้าจุ๋มคิดถึงครูคิมค่ะ
ดูพี่ครูคิมตั้งชื่อลานซะบ้าง อิอิ
แวะเข้ามาเป็นกำลังใจเสมอคร๊าบพี่ ^_^
ค่ะ..น้องครูปู เพราะชีวิตมีแต่เรื่องเห่ย ๆ ตลอดกาล เพื่อน ๆ เรียกมานานแล้วว่า “คิมเห่ย”
สวัสดีค่ะป้าจุ๋ม
ขอบคุณค่ะที่ป้าจุ๋มมาทักทาย ครูคิมเขียนถึงป้าจุ๋มที่นี่ค่ะ “สถานภาพคนแห่งชาติ”
http://gotoknow.org/blog/krukim/243349/
พบกันนะคะวันที่ ๒๗ ค่ะ คิดถึงป้าจุ๋มค่ะ