กรวดในรองเท้า

โดย อุ๊ยสร้อย เมื่อ พฤษภาคม 5, 2011 เวลา 9:09 (เช้า) ในหมวดหมู่ กรวดในรองเท้า, การเรียนรู้ชีวิต, ความปกติ, ธรรมปัญญา, ธรรมะในชีวิตประจำวัน, สังคมสุขภาวะ #
อ่าน: 3603

เช้านี้หยิบรองเท้าสานมาใส่เพราะอากาศก็ไม่ร้อน ฝนอาจจะตก รองเท้าอื่นๆ ถ้าเจอฝนก็คงพังไปตามๆกัน ดูฟ้าก็ยังทำนายไม่ได้ว่าฝนจะตกไหม เพราะเดี๋ยวนี้ฝนจะตกก็ตกไม่มีเตือน ตกเสร็จก็ร้อนอบอ้าวไม่ได้ชุ่มเย็น

ฤดูกาลตอนนี้บอกไม่ได้ว่าอยู่ฤดูไหน  จนดูเหมือนว่าควรจะเตรียมพร้อมไปทั้งสามฤดูใน 1 วัน

เรื่องว่า ตอนนี้เราอยู่ในฤดูอะไร ก็นึกถึงเมื่อวานนี้ไปส่งแม่ตรวจความจำ มีคำถามหนึ่งถามว่า ขณะนี้ฤดูอะไร ดูเหมือนแม่สอบตกไม่ได้คะแนน เพราะแม่ไปตอบว่า ไม่แน่ใจบางวันก็ฝน บางวันก็ร้อน กลางคืนก็หนาว ฮ่าๆๆ สอบตกเพราะตอบไม่ตรงคำถาม (เขาบอกว่าคำตอบคือฤดูร้อน…เพราะเป็นเดือนพฤษภาคม..อิอิ)

ตามปกติเวลาใส่รองเท้าแตะสาน มักจะมีกรวดก้อนเล็กๆ เข้ามาอยู่ในรองเท้าด้วย

ก็ตามประสาคนใส่ที่เดินแล้วมักจะเตะเสยเอาฝุ่นบ้างกรวดบ้างเข้ารองเท้า

วันนี้ก็อีกล่ะ เดินก็รู้สึกระคายเคืองนิดหน่อยเมื่อเหยียบเท้าลง แต่ก็เดินไปงั้น..รู้สึกว่าโจทย์ก็ง่ายๆ ก็ธรรมดา เหยียบลงบนกรวดก็ต้องเจ็บบ้าง..เดินสักพัก รำคาญจนต้องหยุดเดินแล้วก็เอากรวดออก..ก็จบ

จบที่การกระทำ

แต่ไม่จบที่ความคิด…คิดถึงหลายอย่าง

มองออกไปนอกตัว...กรวดในรองเท้าจะเป็นอุปสรรคของเราก็ได้มั้ง บางทีก็ดันทุรังก้มหน้าก้มตาทำอะไรๆ ทั้งๆ ที่ก็รู้ว่ามีเรื่องที่ระคายเคือง …เราอาจจะไม่เคยหยุด แล้วเอาออกซะก็สิ้นเรื่อง..หรือบางครั้งก็รอจนทนไม่ได้ถึงค่อยเอาออก

กรวดในรองเท้า อาจจะเป็นเครื่องแสดงว่าเรายังมีเท้าที่รับรู้ความรู้สึกอยู่ก็ได้มั้ง

มีกรวดในรองเท้าก็น่าจะขอบคุณที่ยังมีเครื่องเตือนสติว่า เรามีอวัยวะครบถ้วน และยังมีสติปัญญาพอที่จะหยิบมันออก

แต่เราจะเคยขอบคุณอุปสรรคของชีวิตเราไหม ที่เตือนสติให้เราไม่หลงระเริงประมาทในการใช้ชีวิตจนเกินไป

มองกลับหาตัวเอง

เออ…เราอาจจะเป็นเหมือนกรวดในรองเท้าของคนอื่นอยู่หรือเปล่า สร้างความระคายเคืองให้ใครเขาหรือเปล่า

เวลาที่เราทำอะไร เราจะเคยคิดให้รอบคอบไหมว่าเราอาจจะเป็นก้อนกรวดในรองเท้าของคนอื่น ??

การอยู่ร่วมกันกับคนอื่น การแตกต่างทางความคิดและการกระทำ มันคงเป็นเรื่องธรรมดา แต่เราเคยสนใจจะแก้ไขปัญหาของความขัดแย้งที่เกิดจากความแตกต่างทางความคิดไหม??

และแม้แต่การอยู่กับตัวเอง..เราเคยหยิบทิ้งความคิดที่ทำร้ายตัวเอง สร้างความเจ็บปวดให้กับตัวเองทุกครั้งที่นึกถึงนั้น มากหรือน้อยอย่างไร

เราเองหยิบกรวดในรองเท้าของเราเองออกกี่มากน้อย…หรือเรายังยินดีที่จะเก็บรอยแผลของความระคายเคืองนั้นไว้ ทำร้ายตัวเองและผู้คนที่เกี่ยวข้อง

คิดก็คือคิด..การกระทำเอากรวดออกจากรองเท้าก็ผ่านไปแล้ว…บอกไม่ได้ว่าคราวหน้าจะเจอกรวดอีกไหม..แต่ก็ไม่ควรกังวล เพราะถ้าเดินแล้วไม่ได้เหยียบกรวดบ้าง จะรู้ได้อย่างไรว่า ยังมีพื้นดินให้เหยียบอยู่??

จริงไหมคะ

« « Prev : นักคิด นักทฤษฎี นักปฏิบัติ

Next : หลังฝน » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

248 ความคิดเห็น


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.70599794387817 sec
Sidebar: 0.033993005752563 sec