ลาน ลุง Handy

          เห็นคนบ่นแต่เรื่องความทุกข์เลยขอเขียนเรื่องความสุขอีกสักครั้ง ของเดิมใครอยากอ่านเชิญคลิก ที่นี่ และ ที่นี่ ครับ     

          เมื่อเช้าตื่นมามองกล้วยน้ำว้า 2 หวีที่เพื่อนซี้ อ.ชัยรัตน์  กันตะวงษ์ ซื้อบังคับฝากมาเมื่อวาน 

       ดูท่าทางจะกินไม่ทันเสียแล้วเพราะสุกจัดทั้งสองหวี  ปกติก็จะเอาไปเผื่อคนโน้นคนนี้  แต่คนชอบกินมีอยู่ไม่มากนัก  คราวนี้เลยคิดวิธีใหม่ได้  จึงใช้เชือกฟางผูกห้อยต่อกันลงมาทั้งสองหวี  แต่แทนที่จะแขวนไว้ในบ้านผมกลับเอาไปผูกห้อยไว้หลังบ้านแทน  ในใจก็คิดว่าถ้าจะมีนกสักตัวสองตัวบินมาช่วยกินก็จะดีใจมาก 

       และแล้ว  ผ่านไปไม่ถึง 10 นาที  แขกของผมก็มาเยือนครับ  นกกระจาบ 1 ตัวบินมาเจาะกินกล้วยจริงๆด้วย  เขาช่างรู้จักเลือกด้วยครับ  ไปเจาะเอาลูกที่สุกงอมที่สุด  สงสัยเคยเรียนรู้มาว่าเจาะง่ายกว้าไอ้ที่ยังเหลืองๆอยู่  พอเขาจากไปผมไม่รอช้ารีบคว้ากล้องไปเก็บหลักฐานทันที  นี่ครับ ร่องรอยแห่งความสุขทั้งของนก และของคน

       ผ่านไปแล้วหนึ่งความสุข  หาง่ายจังเลย   แต่แค่นั้นยังไม่พอครับ  เหลือบไปดูพุ่มมะกอกหลังบ้าน  ต้นที่เคยเขียนถึง นั่นแหละครับ  มองไปก็เห็นยอดอ่อนงามๆเยอะมาก 

     ครั้นจะเก็บมากินเองก็คงได้สักยอดสองยอดเท่านั้น  และจำได้ว่าครั้งหนึ่งเคยเด็ดมาล้างแล้วเอาไปให้ร้านข้าวแกงหน้าบ้าน  พอเดินผ่านไปอีกทีเห็นเขาเอาไปให้ลูกค้าของเขากินต่ออีก  ยังจำความสุขวันนั้นได้ดี  วันนี้เลยทำอีกครับ  เด็ดยอดงามๆ มาล้างน้ำให้สะอาดแล้วก็เอาไปฝากที่ร้านข้าวแกงอีกเช่นเคย  

           รอยยิ้มของคนรับทำให้เราเป็นสุขได้ไม่เบาเหมือนกัน  .. นี่ก็สุขเสียง่ายๆอีกแล้วครับ .. ไม่ยากเลยจริงๆ

                       อิ อิ อิ

« « Prev : ผม กับ วิทยุ

Next : E-Valve ยี่ห้อ Handy คลอดแล้วเมื่อเช้านี้ .. 7 ชุด ปฐมฤกษ์ » »