โง่เสียบ้าง

โดย freemind เมื่อ 26 สิงหาคม 2010 เวลา 8:15 (เย็น) ในหมวดหมู่ การจัดการความรู้ #
อ่าน: 2442

+++

Stay Hungry, Stay Foolish.

(อย่าทิ้งความกระหาย อย่าคลายความเชื่อ)

Stewart Brand : the whole earth catalog (1968)

+++

+++เพื่อนโทรมาเล่าข่าวดีของเธอ เธอตัดสินใจและจัดการกับปัญหาความสัมพันธ์ในครอบครัวที่เรื้อรังมานานนับปีได้

รู้สึกยินดีไปกับเพื่อน แต่ก็อดที่จะถามไม่ได้ว่า … ก่อนหน้านี้เธอไม่ได้ตัดสินใจเช่นนี้ อะไรทำให้เปลี่ยนใจ


+++ ธอตอบเสียงหัวเราะ ๆ ก็หนังสือของ Steve Jobs ไง เขาอ้างถึงข้อความที่เขาใช้เป็นคติประจำใจที่ว่า Stay Hungry, Stay Foolish.อ่านแล้วก็ยังไม่ได้คิดอะไร จนมาอ่านอีกรอบ เธอเลยคิดได้ว่าปัญหาจริง ๆ ของเธอเกิดจาก “เธอโง่ไม่เป็นและไม่เคยเชื่อใจในสิ่งใดหรือคนรอบกายเลย” พอคิดออก…ก็โล่งเลย หลุดจากปัญหาที่กัดกินใจในวินาทีนั้นเอง…


+++ ยิ้มอย่างมีความสุขไปกับเพื่อนด้วย บางปัญหาก็เหมือนผงในตา จัดการเองไม่ได้ ต้องหาคนช่วยเขี่ยออก บางปัญหาคล้ายผงที่คนช่วยเขี่ยให้ก็ยังไม่ยอมออก แต่ต้องรอให้น้ำตาชำระล้างออกมาตามกลไกธรรมชาติเอง…


+++ ปัญหาเป็นสิ่งคู่กับมนุษย์ และหากพิจารณาลงไปแล้วก็จะเห็นว่าปัญหาในโลกนี้มีอยู่สองประเภทดังที่ “หนุ่มเมืองจันท์” กล่าวไว้ คือ หนึ่ง คือ “ปัญหาที่แก้ได้” และ สองคือ “ปัญหาที่แก้ไม่ได้” เมื่อเจอปัญหาที่แก้ไม่ได้ ก็ไม่ต้องพยายามไปแก้ (ก็มันแก้ไม่ได้นี่) เลิกสนใจใส่ใจทุกข์ใจกับมัน แต่ทำใจยอมรับเข้าใจและอยู่กับมันให้ได้ แล้วก็เอาเรี่ยวแรง พลังกายพลังใจมาจัดการกับปัญหาที่แก้ได้อย่างตั้งอกตั้งใจ ไม่หมดความหวังไม่ขาดความเชื่อ (ในสิ่งดี ๆ ที่จะเกิดขึ้น) บางทีไม่ต้องฉลาดปราดเปรื่อง รู้ทุกเรื่องเข้าใจทุกปัญหาบ้างก็ได้…

+++

ยิ้มละมุนละไม…
หากเรายอมโง่และหิวกระหายความคิดใหม่ ๆ ของคนอื่น
ที่ต่างจากความคิด ความเชื่อเดิม ๆ ของเราเสียบ้าง
ชีวิตก็คงง่ายและมีความสุขขึ้นเยอะเลย…

:-D

« « Prev : กระทบธรรม

Next : อ่านใจ » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

4 ความคิดเห็น

  • #1 sompornp ให้ความคิดเห็นเมื่อ 31 สิงหาคม 2010 เวลา 11:04 (เช้า)

    น้องที่รัก….

    บางครั้งการโง่ของเรา ก็ถูกเอารัดเอาเปรียบ
    แต่ก็ช่างมัน “เรื่องของเขา” ที่ทำให้เราไม่มีความสุข
    แล้วไอ้ที่เราไม่สุข ก็เพราะเราคิดเอง
    “อภัยให้ได้ แต่ก็ยากจะลืม”
    โถ ๆ ๆ ๆ ๆ

  • #2 freemind ให้ความคิดเห็นเมื่อ 31 สิงหาคม 2010 เวลา 8:57 (เย็น)

    พี่ที่รัก

    อ่านแล้วยิ้ม ๆ เลยค่ะ… “อภัยให้ได้ แต่ก็ยากจะลืม”
    เหมือนพี่สาวเลย พี่บอกว่า “ใครทำอะไรให้อภัยให้ได้หมดแหละ แต่ไม่ลืมว่าใครทำอะไรไว้” พี่ว่าต้องรู้จักระวังตัว จะได้ไม่ต้องให้อภัยกับคนที่ชอบทำร้ายคนอื่นซ้ำ ๆ ซาก ๆ …ทำให้เขาเสียนิสัย

    ทำให้คิดไปถึงว่า คนที่ยอม ๆ หยวน ๆ มักถูกคนอื่นเอาเปรียบด้วยคำพูด การกระทำอยู่เรื่อย ๆ เป็นเพราะมนุษย์ (บางคนบางจำพวก) เป็นสัตว์โลกที่ไม่มีศักดิ์ศรีและโหดร้ายที่สุด เพราะหากใครอ่อนแอหรือยอมให้เอาเปรียบ สัตว์โลกบางจำพวกนี้ก็จะเอาเปรียบไม่หยุดหย่อนเรื่อยไป…จนกว่าจะเจอคนที่แสดงตัวว่า ไม่ยอมและไม่ให้เอาเปรียบ นั่นแหละจึงค่อยหยุด…

    ในที่สุดทุกคนก็ต้องหาหนทางที่จะอยู่ได้ในโลกยุ่ง ๆ นี้ ด้วยการสร้างเปลือกหนา ๆ หุ้มห่อต้วเองไว้…เพราะไม่รู้ว่าใครเป็นอย่างไร ความดีความงามอ่อนโยนที่มีก็ต้องซุกซ่อนไว้ภายใต้หน้ากากอันเฉยชา…

    โห…มองโลกร้ายแบบสุด ๆ เลย… มีอะไรแย่ ๆ กว่านี้อีกไหมนะ… ฮา ๆ

    คนที่ชอบทำร้ายเอาเปรียบคนอื่น ความจริงแล้วก็คือ คนอ่อนแอเต็มไปด้วยความทุกข์และความขาดพร่อง…และก็เป็น “เพื่อนร่วมวัฏฏสังสาร” เช่นเดียวกับเราด้วย

    มีชีวิตอยู่กันก็ไม่ค่อยถึง 100 ปีสักคน จะอาฆาตฟาดฟันกันให้ทุกข์เพิ่มขึ้นทำไมก็ไม่รู้เนอะ…

    คืนนี้ฝันดีค่ะ

  • #3 sutthinun ให้ความคิดเห็นเมื่อ 1 กันยายน 2010 เวลา 1:43 (เย็น)

    โง่ไม่เป็น ฉลาดยาก

  • #4 freemind ให้ความคิดเห็นเมื่อ 1 กันยายน 2010 เวลา 2:05 (เย็น)

    พ่อครูบาคะ

    โง่ไม่เป็น ฉลาดยาก…. นี่ หนูก็เห็นด้วยค่ะ
    แต่…
    โง่ขนาด…โง่ไม่เป็น (เพราะโง่ ๆ จริง ๆ) อย่างหนูนี่…ทำไงจะฉลาดได้คะ


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่
You must be logged in to post a comment.

Main: 0.05104398727417 sec
Sidebar: 0.034871816635132 sec