ถอยเพื่อถึง
@@@@
@@@กำลังนั่งคร่ำเคร่งเอาเป็นเอาตาย รีบทำงานให้เสร็จตามที่ตั้งใจก่อนจะต้องเดินทางไปต่างจังหวัดกับครอบครัวในเย็นนี้ เจ้าสามใบเถาคนกลาง สาวเจ้าปัญหาประจำบ้านเดินมาเยี่ยม ๆ มอง ๆ หลายรอบ แต่คุณยายน้อยไม่สนใจ จนในที่สุดเธอก็นั่งแหมะเบียดที่เก้าอี้หน้าคอมพ์ … สร้างความรำคาญเล็ก ๆ ให้คุณยายน้อยผู้กำลังเร่งรีบอย่างยิ่ง… เลยถามว่ามานั่งเบียดทำไม กำลังรีบ พิมพ์ไม่ถนัด เธอถามว่าทำไมต้องรีบทำวันนี้ ก็รีบบอกว่าเพราะต้องทำงานให้เสร็จก่อนจะไปกับพวกหนูไงล่ะ ถอยไปหน่อยได้ไหมขอร้องล่ะ… เสียงถามต่อว่า ทำไมต้องทำให้เสร็จก่อนไป อ้าว…ก็ต้องส่งงานให้อาจารย์ดูวันจันทร์ ไม่ทำวันนี้แล้วจะทันได้ไง อาจารย์ยิ่งให้แก้เยอะแยะอยู่ด้วย เธอลุกขึ้น ถอนใจเสียดังเชียว บอกว่าหนูว่านะ… คนเราน่ะต้อง “ถอยเพื่อถึง” นะค้า…
คุณยายน้อยหูผึ่ง…อะไรนะ “ถอยเพื่อถึง” คืออะไร เธอเลยเล่าว่าวันนี้คุณพ่อพาไปเสถียรธรรมสถาน คุณยาย (คุณแม่ชีศันสนีย์) ท่านเล่านิทานว่า มีคนขับรถเข้ามาในซอยแคบ ๆ สองคัน ไม่มีใครยอมถอย ลงมาทะเลาะกัน คุณแม่ชีบอกว่าเห็นไหมถ้ามีคนหนึ่งยอม “ถอย” ทั้งสองคนก็ได้ไปและถึงที่หมายปลายทางที่จะไปแล้วล่ะ มัวทะเลาะกันไม่ยอมถอยก็เลยติดแหง็กอยู่ตรงนั้นทั้งคู่เลย…
ฟังแล้ว ร้องอืม…น่าคิด ถามต่อว่าแล้วเกี่ยวอะไรกับเรื่องของคุณยายน้อยล่ะ เธอตอบเสียงดังฟังชัด หนูว่า…ต้องยอมถอยให้อาจารย์นะ ไม่งั้นงานไม่เสร็จหรอก… แสดงว่าหลานสาวตัวน้อยคนนี้แม้จะไม่ค่อยช่างพูด แต่สังเกตและคอยฟังตลอดว่าผู้ใหญ่พูดอะไร แถมเก็บข้อมูลอย่างดีเลยรู้ว่า คุณยายน้อยชอบถกเถียง ไม่เห็นด้วยกับอาจารย์เลยต้องแก้งานบ่อย ๆ
ในที่สุดก็ปิดไฟล์งาน…ทำงานไม่เสร็จตามที่ตั้งใจ แต่ยิ้มได้ เอ้า…ถอยหน่อยก็ได้ จะได้ถึง… เสียที
@@@@
ไปเที่ยวแล้วจะกลับมาตั้งหน้าตั้งตาทำงานใหม่แล้วกัน
มีความสุข ผ่อนคลายกับวันหยุดยาวนะคะ
« « Prev : ดอกรัก
5 ความคิดเห็น
โอว…แม่เจ้า
ลูกไม้หล่นใต้ต้นจริง ๆ
อิอิอิ
ขอให้มีความสุขในวันหยุดกับครอบครัวนะคะ
อยู่ดีมีสุขค่ะ
เจ้าสามใบเถาคนกลาง สาวเจ้าปัญหาประจำบ้าน ????????
คนนี้อาจปกติ ที่เหลือเป็นปัญหามั๊ง……อิอิ
พี่ที่รัก
วันหยุดนี้ดีจริง ๆ แต่กำหนดการเปลี่ยนแปลงนิดหน่อย เพราะมีเหตุจำเป็นค่ะ
มีความสุขกับวันหยุดที่เหลืออยู่นะคะ
อ.จอมป่วนคะ
จะว่าไป ตัวเจ้าปัญหามีอยู่สองคนในบ้าน ก็เจ้าสามใบเถาคนกลางและคุณยายน้อยของเธอล่ะค่ะ เลยออกจะเข้าใจกันและเป็ํนปี่เป็นขลุ่ยเป็นกลองกันเสมอ ๆ
เพื่อนจ๊ะ (เอาอีก)
แหม วันหลังพาเจ้าสามใบเถาคนกลางมาเสถียรธรรมสถานก็เอิ้นกันบ้างก็ได้นะคะ เพราะบ้านครูปูอยู่แถวนี้เองค่ะ ถอยบ้างลุยบ้างก็น่าสนุกดีนะคะ เหมือนเต้นรำไงค่ะ อยู่แค่ว่า “จังหวะไหน” เท่านั้น เนอะ
ครูปูคะ
บ้านอยู่ใกล้ ๆ เสถียรธรรมสถานหรือคะ… คราวหน้าหากได้ไปจะได้ไปจ๊ะเอ๋ ไปเองไม่ถูกค่ะ ต้องติดรถหลานไป
จังหวะชีวิต น่ะ จะเ้ต้นจังหวะไหนก็ได้ค่ะ … ขอให้มีความสุข รื่นเริง เป็นอิสระ และอย่าไปทำให้คนอื่นเดือดร้อน….ก็โอเคแล้ว…
