ลานโรงเรียน

ปิดเทอมไปได้ซักพักแล้ว

ไม่ได้เจอเด็กๆ เหมือนเดิม รู้สึกว่า ชีวิตเหมือนขาดอะไรไปซักอย่างนึง

วันๆ ดูไม่คึกคักเหมือนเดิม

พอดีนึกขึ้นได้ ว่าติดค้าง งานกับท่านครูใหญ่ ใจดี เอาไว้

( จริงๆแล้ว โดนจู่โจม ( ทวง ) ถาม แบบประชิดตัว )

กับไปฤกษ์งามยามดี ตอนที่ลงคะแนนเสร็จ ว่าแล้ว ก็ลงมือ ซะเลย

ในชีวิตนี้ เคยคิดไหมคะว่า จะได้ทำอะไรๆ อย่างที่ ใจ (ไม่ ) คาดคิดมาก่อน

เริ่มตั้งแต่ เรียนจบมา ไม่ได้จบครู แต่ก้ได้มาเป็นครู

ไม่ได้จบ คอมพิวเตอร์ โปรแกรมม่ง แกรมเมอร์ อะไร

แต่ก็ได้มาทำเวบไซด์ ของโรงเรียน แบบ งูๆปลาๆ

ไม่ได้จบ นิเทศ มา แต่ก็สามารถเป็น ดีเจกับเค้าได้เหมือนกัน

ครั้งแรกที่รู้ว่าจะต้องได้ไปจัดรายการวิทยุ

ก็นั่งทอดถอนใจ ว่าจะทำได้ไหมนะ ทำไมยากจัง ไม่ทำได้ไหม ฯลฯ

ต้องไปเรียนรู้ เครื่องมือ อะไรต่อมิอะไรเยอะแยะมากมาย

ดูแล้ว หวั่นใจ ว่า จะทำไม่ได้เป็นแน่

นับจากวันนั้น วันที่ต้องเขียนสคริปยาวเป็นสามหน้ากระดาษ A4

วันที่ต้อง เตรียมตัว อย่างมากมาย ก่อนที่จะไปจัดรายการ

วันที่ ทำสถานีวิทยุ ล่ม เครื่องแฮงค์ ออกอากาศ ไม่ได้

วันที่ ลืมไปว่าเปิดเพลงเดิม ซ้ำสองรอบ

และวันที่ พูดชื่อเพลง ไม่ตรงกับเพลงที่เปิด

ฯลฯ

มาถึงวันนี้  สคริปไม่ต้องมีอีกต่อไปแล้วค่ะ

ความตื่นเต้น จางหายไป ตั้งแต่เมื่อไหร่ก้ไม่รู้

และ พอจัดรายการไปทีไร รู้สึกว่าเวลาของรายการไม่พอ น่าจะซื้อเวลาเพิ่ม

ถ้ามีโอกาส อย่าลืมติดตามฟังนะคะ

รายการ “ม่วนใจ๋ ใกล้เตี้ยง” ทุกวันจันทร์ -ศุกร์ เวลา 11.00-12.00

คลื่น 104.5 Mhz

คุณครูเมษา จัดทุกวันอังคารนะคะ ขอเพลงกันเข้ามาได้เลยค่ะ ( ^________^  )

ทั้งหมดทุกอย่างเหล่านี้

ต้องขอขอบพระคุณ ท่านครูใหญ่ใจดี ที่คอย ทั้งพลัก ทั้งดัน

และคอยบอกอยู่เสมอว่า  “ชั้นเชื่อ ว่าเธอทำได้”

และก็ไม่อยากจะบอกเลยว่า

พวกเราทุกคน ทำได้ และ ทำได้ดีซะด้วย

จนทุกวันนี้ ใครถาม ว่าทำงานอะไร

อยากจะตอบให้ฟังอย่างภาคภูมิใจว่า ทำได้หลายอย่างไม่ได้สอนหนังสือเป็นอย่างเดียว

เชื่อมั่นว่าแต่ละคนมีศักยภาพอยู่ในตัวเอง

แค่เชื่อ ว่าเราทำได้ แล้วเราก็จะทำได้เอง ใช่ไหมคะ ท่านผอ.

นักเรียนไม่อยู่ ไม่รู้เพ้อเจ้อ อะไรมากมาย  อิอิ

กาลครั้งหนึ่ง นานมาแล้ว เมื่อรู้ว่าจะมีงานสลากภัต

ก็เข้าใจทุกครั้งว่าจะต้องเป็นตัวแทนของนักเรียนแต่ละห้อง หรือแต่ละระดับชั้น

ไปร่วมกิจกรรมสลากภัตที่วัดพระธาตุหริภุญชัย

แต่เมื่อไม่กี่วันนี้ ก็ได้ยินว่าจะมีงานสลากภัตประจำปีนี้ขึ้น

ก็ไม่ได้ติดใจสงสัยอะไร คิดว่าคงจะเป็นดั่งเช่นทุกปีที่ส่งนักเรียนไปเป็นตัวแทน

ซึ่งก็เป็นไปดั่งที่คิด นั่นก็คือ ให้นักเรียนที่เป็นตัวแทนไปร่วมกิจกรรม

แต่ในปีนี้ ไม่ได้ หมดแค่นั้นค่ะ ยังมีอีกกิจกรรมที่เพิ่มเข้ามา

ซึ่งทำเอา ทึ่งไปตามๆกัน

เพราะโรงเรียนมงคลวิทยา จัดงานสลากภัต ในโรงเรียนค่ะ

เพื่อให้นักเรียน เห็นคุณค่าและสืบสานวัฒนธรรมท้องถิ่น

ปลูกฝังการรู้จักเสียสละ และได้ลงมือปฏิบัติจริง

อย่าว่าแต่นักเรียนเลยค่ะ คุณครู ก็ได้ความรู้ไปด้วย

บอกได้เลยว่า สลากภัตที่รู้จัก แทบจะไม่มีรายละเอียดใดนอกเหนือจากที่เล่ามาข้างต้นเลบ

ขั้นตอน วิธีการ ก็มารู้แจ้งเห็นจริงก็เมื่อวันที่เค้าจัดงานกันนี่แหละค่ะ

งานนี้ ไม่ใช่แค่ ซื้อของมาใส่ตะกร้าแล้วก็ถวายพระ แค่นั้นนะคะ

เพราะเริ่มสังเกตเห็นมาสองสามวันก่อนจะเริ่มงาน

ตั้งแต่การร่วมด้วยช่วยกัน นำของมารวมกันเพื่อที่จะใส่ในก๋วยสลาก

และแม้กระทั่ง การลงมือสานก๋วย หรือตะกร้าที่เห็นในภาพ ด้วยตัวเอง

บางห้องก็ออกมาเบี้ยวๆ บางห้องก็ออกมาสวยงาม

แต่ทั้งหมดก็เป็นการได้ลงมือทำของนักเรียนเองทั้งสิ้น

เด็กบางคน ฝีมือดีกว่าคุณครูซะอีกนะคะ

สืบถามมาได้ความว่าได้รับการสอน การฝึกมาจาก คุณตาคุณยายที่บ้าน

เห็นแล้วน่าทึ่ง แล้วก็น่าชื่นใจค่ะ

นี่ถ้าไม่มีงานแบบนี้ ก็ไม่มีทางได้รู้เลยว่า เด็กๆ ทำอะไรเก่งๆได้หลายอย่าง

ติดตามเรื่องราวของ กิจกรรมสลากภัต ของนักเรียนโรงเรียนมงคลต่อได้ ที่นี่ นะคะ

ในที่สุดก็สามารถสมัครและมีบล๊อกเป็นของตัวเองในลานปัญญาซักทีค่ะ

หลังจากที่พยายามจะสมัคร ( ด้วยตนเอง )มาหลายครั้ง แต่ก็ไม่ประสบผลสำเร็จ

แต่วันนี้ มีครูใหญ่ใจดี คอยชี้แนะแนวทาง และช่วยให้คำแนะนำจนเกิดเป็น ลานโรงเรียน แห่งนี้ขึ้นมา

ตอนที่ระบบให้ตั้งชื่อ คิดอยู่นานทีเดียว ว่าจะตั้งชื่อว่าอะไรดี

จนมาลงตัวที่ “ลานโรงเรียน” โดยมี คุณครูเมษา เป็นผู้ดูแล ( เขินจัง อิอิ )

เปิดบล๊อกนี้ไว้ เพื่อเล่าเรื่องราวน่ารักๆ ของเด็กนักเรียนตัวน้อย

แต่เอ๊ะ หรือว่าจะเอาไว้แอบนินทา ท่านผู้อำนวยการดีน๊อ ! จะมาอ่านเจอไหมนะ

ยังไงก็ขอ ฝากเนื้อ ฝากตัวด้วยนะคะ