บันทึกของเท่
วันแรกที่สวนป่า เท่เริ่มต้นด้วยการเติมพลังอาหารเที่ยงที่บ้านพ่อครู เป็นหมูยอทอดกับแหนมทอดผัดคะน้าปลาเค็ม
แล้วก็ส่งพ่อ กับ แม่ กลับ หลังจากนั้นได้ไม่นานฝนก็ตกลงมา ทำให้ผมไม่มีงานทำ ขึ้นนอน จนฝนหยุด หลังฝนหยุดก็ไปเล่นกับวัวที่คอก
วันที่สองตื่นมารับตะวันแต่หกโมงเช้า แล้วก้นอนต่อตื่นมาอีกทีก็เจ็ดโมงครึ่งแล้ว ลงมากินข้าวที่แม่หวีทำ
กินได้เพียงเล็กน้องเพราะปกติไม่ได้ทานข้าวเช้า แล้วก้ไปรอดูวัวออกลูกที่คอก จนเที่ยง
หลังกินข้าวเที่ยงก้ไปตัดไม้กับน้าทิลโดยเท่เป็นลูกหาบ คอบหาบไม้ที่น้าทิลตัดไปขึ้นกระบะ
พอกลับมาที่สวนแม่หวีชวนแยกหญ้าเตรียมไปปลูกรอบคอกวัว มดดำกัดจนมือเท่บวมเลย
แต่ก้ทำจนเส็ด หลังจากยแกเส็ดงานยังไม่หมด ยังต้องไปปักหญ้าที่คอกวัวอีก วันนี้เหนื่องสุดๆ อะ
วันที่สามตื่นแต่ตีสามไปวัดกลับแม่หวีทำกินข้าวฟรีที่โรงทาน เริ่มด้วยก๋วยเตี่ยวที่อร่อยมากมาย
ต่อด้วยการไปต่อแถวเอาหนังสือ
หลังจากนั้นก้ไปดูสถาปัตยากรรมของวัด
ภายในวันเดียวกันก้ไปเที่ยวต่อที่พระธาตุนาดูล
ที่พระธาตุยังมีที่เที่ยวอีกที่คือบ้านเก่าสมัยบราณ และที่ผมชอบมาที่สุกคือ พระหมุนบินธบาตร
ตอนเย็นแม่หวีพาไปตลาดในเมือง น้ำส้้ม สตึก อร่ยมาครับ ถ้ามาก้อย่าลืมนะ
6 ความคิดเห็น
นอนฟังเสียงป่า ได้ยินเสียงอะไรบ้าง
เล่าต่อ ๆ ครับ
มาแล้วบันทึกแรกของเจ้าหลานเท่
บันทึกกระชับได้ดี
ขยันเขียนเดี๋ยวก็จะเขียนเก่งขึ้นๆๆๆๆ
เขียนบ่อยก็เหมือนยิ้มบ่อยนั่นแหละ ใครๆก็ชอบ
หลังจากเท่กลับไป ฝนตกลงมาเรื่อยๆ หญ้าที่เท่ปลูกรากเดินแตกใบใหม่ อีกหน่อยคงเป็นพรมหญ้าเขียวสะดุดดตา สภาพทั่วไปเขียวสดใส วัวดูจะมีความสุข เจ้าตัวเล็กจับกลุ่มรวมก๊วนเล่นกัน ดูแล้วสบายใจ ของแถมการเลี้ยงโคอยู่ตรงนี้ ใครเห็นก็ประทับใจ ดีใจกับความสุขในธรรมชาติของสัตว์เลี้ยง ซื้อวัวชาโลเล่มาอีก 3 ตัว เชื่องมาก จูงเล่นยามเช้า อาบแดด พาวัวไปเล็มหญ้าอ่อน
เท่ใกล้จะเข้าบางกอกแล้วใช่ไหม แม่ ยาย เป็นไงบ้าง
ว่างก็เขียนมาอีกนะ อิอิ
เท่ห์เขียนได้หน้าติดตามนะ แถมมีรูปมาให้ดูประกอบด้วย แม่ใหญ่ยังไม่ได้ไปเห็นสวนป่าของจริงเลย สู้เท่ห์ไม่ได้ คุณแม่ก็น่ารักจริงๆเข้าใจหาที่ดีดีมาให้ลูกได้เรียนรู้
พระหมุน ทำให้ชอบได้เพราะอะไร แปลก หรือมีการนำเทคโนโลยีมาผสาน
คนที่คิดทำน่าจะอยากให้แปลกเพื่อเร้าความสนใจจากคนรุ่นใหม่นะ
อะไร ๆ ก็ต้องให้เวลาคิด ตั้งใจ ใส่ใจจึงได้ผลดีใช่ไหมนะ
ลูกชายบอกว่าสิ่งที่รับรู้อีกประการหนึ่งคือ รู้ว่าตนเองเป็นคนที่ทำอะไรต้องมีเพื่อนด้วย
จริง ๆ ไปสวนป่ารอบนี้บอกลูกว่าให้ชวนเพื่อนไปด้วยแต่ลูกไม่ชวนคงอยากทดลองก่อน
ลูกจะเห็นว่าการรู้จักตัวเองให้ดีพอ มากพอ สำคัญมากเพราะจะทำให้เรารับมือ และออกแบบชีวิตของเราได้ถูก ปรับเปลี่ยนฝึกฝนได้ถูกต้อง
และสิ่งสำคัญคือมนุษย์เราต้องฝึกฝนที่จะอยู่โดยลำพังให้ได้อย่างดี ดังคำพระว่าตนเป็นที่พึ่งแห่งตนนะลูก
โดยเฉพาะจิตใจ ความรู้สึกมั่นคง ไม่มีใครทำให้เราได้
โลกข้างหน้ามีอะไรที่สนุกอีกมาก แต่เราต้องเตรียมพร้อม เพื่อนก็เป็นองค์ประกอบสำคัญของชีวิตในมหาวิทยาลัย
วิชาชีวิตที่เรียนจากสวนป่า มีพ่อครู แม่หวี เมตตา มีธรรมชาติให้เรียนรู้มากมายคงเป็นต้นทุนหนึ่งที่สำคัญ
แม้แต่เด็ดถั่วยังมีเคล็ดใช่ไหมครับ หาเคล็ดการใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัยให้ดี เรียนให้รู้ ทำให้เป็น เข้าใจชีวิต ผู้คนให้มาก